-
21.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
22.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
23.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
24.《度关山》 魏晋·曹操
天地间,人为贵。
立君牧民,为之轨则。
车辙马迹,经纬四极。
黜陟幽明,黎庶繁息。 -
25.《呈周清溪》 宋·褚伯秀
清溪千仞余,中有一道士。
彼亦何人斯,景纯慕若此。
吾乡汝南英,大涤隐君子。
好客仍收书,东老未足拟。 -
26.《开垣曲山路成》 宋·李建中
为郡同卧理,民情识我情。
三秋得公事,一月绕山行。
砥柱全抛险,黄河日接平。
周遭到垣曲,尊大近神京。 -
27.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
28.《矢柏舟》 明·葛高行文
泛柏舟之河中兮,忽亻宅傺而内结。
含薄怒以惓惓兮,心郁郁而坚节。
念两髦之我仪兮,矢靡他而志诀。
持仁义以内修兮,遇纬繣而肠绝。 -
29.《甘露寺》 宋·苏轼
江山岂不好,独游情易阑。
但有相携人,何必素所欢。
我欲访甘露,当途无闲官。
二子旧不识,欣然肯联鞍。 -
30.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
31.《题曾氏连理本》 宋·文天祥
皇后嘉树生僪佹,四衢五衢合一轨。
德泽纯洽八方一,乘木而王固如此。
大明香琴橘,贞观玉华李。
一时图传传奇观,荣华过眼转九易。 -
32.《题宣州推官厅览翠堂》 宋·文天祥
都官自楚产,文采光陆离。
当年从事君,如与山川期。
岁月忽已遒,天球落尘土。
岂曰无嘉宾,过者不我顾。 -
33.《次韵王敏仲至西池会饮》 宋·张耒
圣朝无复用舟师,戏遣艨艟插戟枝。
沸浪有声黄帽动,春风无力彩旗垂。
不胜杯酌宁辞醉,传语风光共此嬉。
远比永和真继轨,临摹茧纸看他时。 -
34.《六州》 宋·无名氏
寰宇定,四海奉文思。
书轨混,梯航凑,共戴昌期。
稽古典、方咏京坻。
耕籍丰民稼,敦本农时。 -
35.《奉礼歌》 宋·无名氏
皇天眷命集珍符。
上圣膺期起天衢。
环紫极鸿枢。
此时朝野欢娱。 -
36.《秋怀》 宋·刘子翚
哲人叹逝川,志士悲廪秋。
流光不暂停,忽忽岁欲周。
凉飙袭迥野,飞霜皓盈畴。
华林失鲜辉,奔溪杀湍流。 -
37.《赠杜安道》 明·刘基
忆昔天兵伐荆楚,舳舻蔽江齐万橹。
欢声激烈似雷霆,猛气炰烋震貔虎。
拔蕣皖城犹俯拾,探穴九江无险阻。
明年大战康郎下,日月坱相吞吐。 -
38.《祠仙姑回马上作》 宋·强至
至和岁甲午,德音绝常轨。
宽徭且宥罪,外复讲群祀。
君言一朝发,人神共悦喜。
今我官浦阳,距邑越十里。 -
39.《寄题义陵吴簿义方堂》 宋·胡寅
万生天地间,灵者乃知义。
何独於义明,而利心亦炽。
兹焉分两轨,君子小人异。
录义一毛輶,百川利趋亟。 -
40.《孟童中异科而还来访余於行都赐第辄赠以诗》 宋·郑清之
在昔昌黎公,序赠张童子。
独出超等夷,芳名驾青史。
君门蔼世勋,夐轶四平李。
宗社方同休,彪炳见孩稚。