-
101.《蝶恋花》 宋·黄裳
水鉴中看尤未老。
乘兴拿舟,更向湘江过。
俯仰太虚都一个。
九春风思谁吟到。
闲上钓台云外坐。
待得金鳞,始放芳尊倒。
醉后言归犹更早。
素纤有数君须道。 -
102.《蝶恋花》 宋·黄裳
水鉴中看尤未老。
乘兴拿舟,更向湘江过。
俯仰太虚都一个。
九春风思谁吟到。
闲上钓台云外坐。
待得金鳞,始放芳尊倒。
醉后言归犹更早。
素纤有数君须道。 -
103.《括一丛花》 宋·林正大
知章骑马似乘船。
落井眼花圆。
汝阳三斗朝天去,左丞相、鲸吸长川。
潇酒宗之,皎如玉树,举盏望青天。 -
104.《括水调歌》 宋·林正大
欲状巴陵胜,千古岳之阳。
洞庭在目,远衔山色俯长江。
浩浩横无涯际,爽气北通巫峡,南望极潇湘。
骚人与迁客,览物兴尤长。 -
105.《括水调歌》 宋·林正大
听说竹楼好,佳地占黄冈。
月波相接,俯临江濑挹山光。
急雨檐喧瀑布,密雪瓴敲碎玉,幽阒兴尤长。
琴调更虚畅,诗韵转清扬。 -
106.《齐天乐(寿贾使三月二十八日生)》 宋·方衡
伏以皇祚中兴,笃生元哲。
维岳受命,允协良辰。
同禀天地之清宁,间出山河之气数。
仰惟某官,身兼三杰,德盛一夔。 -
107.《齐天乐(寿贾使三月二十八日生)》 宋·方衡
伏以皇祚中兴,笃生元哲。
维岳受命,允协良辰。
同禀天地之清宁,间出山河之气数。
仰惟某官,身兼三杰,德盛一夔。 -
108.《渡江云(春感用清真韵)》 宋·萧允之
蔷薇开欲谢,峭寒渐少,轩槛俯晴沙。
先来愁未了,又听一声,新阕落渔家。
徘徊伫立,似玉笛、三弄昭华。
春昼长、暗怀谁写,戏墨乱翻鸦。 -
109.《雁儿落兼得胜令》 元·张养浩
往常时为功名惹是非,如今对山水忘名利;往常时趁鸡声赴早朝,如今近晌午犹然睡。
往常时秉笏立丹墀,如今把菊向东离;往常时俯仰承极贵,如今逍遥谒故知;往常时狂痴,险犯着笞杖徒流罪;如今便宜,课会风花雪月题。
云来山更佳,云去山如画。
出因云晦明,云共山高下。 -
110.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
111.《兰亭集序/兰亭序》 魏晋·王羲之
永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。
群贤毕至,少长咸集。
此地有崇山峻岭,茂林修竹;又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次。
虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情。 -
112.《桂枝香·吹箫人去》 宋·刘辰翁
吹箫人去。
但桂影徘徊,荒杯承露。
东望鞭芙缥缈,寒光如注。
去年夜半横江梦,倚危樯,参差曾赋。 -
113.《满庭芳·客中九日》 元·张可久
乾坤俯仰,贤愚醉醒,今古兴亡。
剑花寒,夜坐归心壮,又是他乡。
九日明朝酒香,一年好景橙黄。
龙山上,西风树响,吹老鬓毛霜。 -
114.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
115.《箕子碑》 唐·柳宗元
凡大人之道有三:一曰正蒙难,二曰法授圣,三曰化及民。
殷有仁人曰箕子,实具兹道以立于世,故孔子述六经之旨,尤殷勤焉。
当纣之时,大道悖乱,天威之动不能戒,圣人之言无所用。
进死以并命,诚仁矣,无益吾祀,故不为。 -
116.《泰州海陵县主簿许君墓志铭》 宋·王安石
君讳平,字秉之,姓许氏。
余尝谱其世家,所谓今泰州海陵县主簿者也。
君既与兄元相友爱称天下,而自少卓荦不羁,善辩说,与其兄俱以智略为当世大人所器。
宝元时,朝廷开方略之选,以招天下异能之士,而陕西大帅范文正公、郑文肃公争以君所为书以荐,于是得召试,为太庙斋郎,已而选泰州海陵县主簿。 -
117.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
118.《齐桓晋文之事》 先秦·孟子及弟子
齐宣王问曰:“齐桓、晋文之事,可得闻乎?”孟子对曰:“仲尼之徒,无道桓、文之事者,是以后世无传焉,臣未之闻也。
无以,则王乎?”曰:“德何如则可以王矣?”曰:“保民而王,莫之能御也。
”曰:“若寡人者,可以保民乎哉?”曰:“可。
”曰:“何由知吾可也?”曰:“臣闻之胡龁曰:‘王坐于堂上,有牵牛而过堂下者,王见之,曰:“牛何之?”对曰:“将以衅钟。 -
119.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
120.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。