-
1.《宴戎州杨使君东楼》 唐·杜甫
胜绝惊身老,情忘发兴奇。
座从歌妓密,乐任主人为。
重碧拈春酒,轻红擘荔枝。
楼高欲愁思,横笛未休吹。 -
2.《和赵德孚春日》 宋·李洪
南国春回早,梅残已换年。
郊原青入眼,老境雪侵颠。
欲和归田赋,仍吟止酒篇。
苦无游宦乐,此兴奇林泉。 -
3.《赠别性老》 宋·释绍嵩
此老殊清健,情忘发兴奇。
异方惊会面,孤屿共题诗。
聚散千江月,参差万里期。
相看作离别,特地泪双垂。 -
4.《入峭峡安居溪伐木溪源幽邃林岭相映有奇致焉》 唐·陈子昂
肃徒歌伐木,骛楫漾轻舟。
靡迤随回水,潺湲溯浅流。
烟沙分两岸,露岛夹双洲。
古树连云密,交峰入浪浮。 -
5.《赠从孙义兴宰铭》 唐·李白
天子思茂宰,天枝得英才。
朗然清秋月,独出映吴台。
落笔生绮绣,操刀振风雷。
蠖屈虽百里,鹏鶱望三台。 -
6.《寓兴》 唐·欧阳詹
桃李有奇质,樗栎无妙姿。
皆承庆云沃,一种春风吹。
美恶苟同归,喧嚣徒尔为。
相将任玄造,聊醉手中卮。 -
7.《酬贾鹏山人郡内新栽松寓兴见赠二首》 唐·柳宗元
芳朽自为别,无心乃玄功。
夭夭日放花,荣耀将安穷。
青松遗涧底,擢莳兹庭中。
积雪表明秀,寒花助葱茏。 -
8.《古兴》 唐·吕温
越欧百炼时,楚卞三泣地。
二宝无人识,千龄皆弃置。
空岩起白虹,古狱生紫气。
安得命世客,直来开奥秘。
剑任刜钟看,玉从投火试。
必能绝疑惑,然后论奇异。 -
9.《杂兴三首》 唐·白居易
楚王多内宠,倾国选嫔妃。
又爱从禽乐,驰骋每相随。
锦鞲臂花隼,罗袂控金羁。
遂习宫中女,皆如马上儿。 -
10.《分司洛中多暇数与诸客宴游醉后狂吟偶成十韵…奇章公》 唐·白居易
性与时相远,身将世两忘。
寄名朝士籍,寓兴少年场。
老岂无谈笑,贫犹有酒浆。
随时来伴侣,逐日用风光。