-
221.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
222.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
223.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
224.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
225.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
226.《高平九日》 唐·唐彦谦
云净南山紫翠浮,凭陵绝顶望悠悠。
偶逢佳节牵诗兴,漫把芳尊遣客愁。
霜染鸦枫迎日醉,寒冲泾水带冰流。
乌纱频岸西风里,笑插黄花满鬓秋。 -
227.《高平九日》 唐·唐彦谦
云净南山紫翠浮,凭陵绝顶望悠悠。
偶逢佳节牵诗兴,漫把芳尊遣客愁。
霜染鸦枫迎日醉,寒冲泾水带冰流。
乌纱频岸西风里,笑插黄花满鬓秋。 -
228.《登楼望月二首》 唐·刘辟
圆月当新霁,高楼见最明。
素波流粉壁,丹桂拂飞甍。
下瞰千门静,旁观万象生。
梧桐窗下影,乌鹊槛前声。 -
229.《落花》 唐·李中
年年三月暮,无计惜残红。
酷恨西园雨,生憎南陌风。
片随流水远,色逐断霞空。
怅望丛林下,悠悠饮兴穷。 -
230.《冬日书怀寄惟真大师》 唐·李中
自别吾师后,风骚道甚孤。
雪霜侵鬓发,音信隔江湖。
扰扰悲时世,悠悠役梦途。
向公期尽节,多病怕倾壶。 -
231.《空水共澄鲜》 唐·无名氏
悠然四望通,渺渺水无穷。
海鹤飞天际,烟林出镜中。
云消澄遍碧,霞起澹微红。
落日浮光满,遥山翠色同。
樵声喧竹屿,棹唱入莲丛。
远客舟中兴,烦襟暂一空。 -
232.《度自到洛中与乐天为文酒之会时时构咏乐不可…因为联句》 唐·裴度
成周文酒会,吾友胜邹枚。
唯忆刘夫子,而今又到来。
——裴度
欲迎先倒屣,亦坐便倾杯。 -
233.《与李司直令从荻塘联句》 唐·皎然
画舸悠悠荻塘路,真僧与我相随去。
——李令从
寒花似菊不知名,霜叶如枫是何树。
——李令从 -
234.《奉同颜使君真卿清风楼赋得洞庭歌送吴炼师归林屋洞》 唐·皎然
名山洞府到金庭,三十六洞称最灵。
不有古仙启其秘,今日安知灵宝经。
中山炼师栖白云,道成仙秩号元君。 -
235.《送谢尊师自南岳出入京》 唐·齐己
曾听鹿鸣逢世乱,因披羽服隐衡阳。
几多事隔丹霄兴,三十年成两鬓霜。
芝朮未甘销勇气,风骚无那激刚肠。
中朝旧有知音在,可是悠悠入帝乡。 -
236.《题鸿都观》 唐·杜光庭
亡吴霸越已功全,深隐云林始学仙。
鸾鹤自飘三蜀驾,波涛犹忆五湖船。
双溪夜月明寒玉,众岭秋空敛翠烟。
也有扁舟归去兴,故乡东望思悠然。 -
237.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
238.《翰林院望终南山》 唐·吴筠
窃慕隐沦道,所欢岩穴居。
谁言忝休命,遂入承明庐。
物情不可易,幽中未尝摅。
幸见终南山,岧峣凌太虚。 -
239.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
240.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。