-
141.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
青山绿水思悠悠,见说蛾眉万古愁。
斗酒百篇能漫浪,白乎吾与女同游。 -
142.《闲居复遇重九悠然兴怀颇谓此节特宜于贫盖富》 宋·苏泂
风凄日薄鬓毛新,岁岁年年乐此辰。
多少昔贤留赋咏,大都九日称清贫。
甕头无酒心仍醉,篱下看山意愈真。
自采黄花供陶谢,迩来嘉兴属何人。 -
143.《秋兴》 宋·王柏
巷底萧萧绝市尘,供愁疎雨打黄昏。
悠然一曲泉鸣调,烧了夜香深闭门。 -
144.《春日杂兴》 宋·方岳
幽蹊几日不曾来。
半是红香半绿苔。
乐事每从忙裹过,好花偏向雨中开。
惯贫可使居无竹,高隐共忻山有莱。
投老田庐筋力倦。
不才多病两悠哉。 -
145.《春日杂兴》 宋·胡仲弓
幽溪几日不曾来,半是红香半绿苔。
乐事每从忙里过,好花偏向雨中开。
惯贫可使居无竹,高隐共忻山有莱。
投老田庐今日倦,不才多病两悠哉。 -
146.《行兴国宫前市中》 宋·董嗣杲
聚落风物古,环住神仙麓。
鱼盐无多腥,蔬茹有馀馥。
彼此通有无,朝昏事樵牧。
罢市不待晚,饱听溪声熟。 -
147.《浪淘沙 拟遗山 浙江秋兴》 元·邵亨贞
红叶满青山。
*映溪湾。
柴门鸡犬白云间。
江上草堂尘不到,老子心闲。
霜后橘兰斑。
篱菊香残。
夕阳回首一冯阑。
世事悠悠吾老矣,且放杯 -
148.《浪淘沙 拟遗山 浙江秋兴》 元·邵亨贞
红叶满青山。
*映溪湾。
柴门鸡犬白云间。
江上草堂尘不到,老子心闲。
霜后橘兰斑。
篱菊香残。
夕阳回首一冯阑。
世事悠悠吾老矣,且放杯 -
149.《杂兴》 宋·张镃
马生客新丰,悠然酌斗酒。
若谓傲旁人,旷士亦何有。
有志曾未识,偶怀麴蘖友。
异时依风云,黄垆一回首。 -
150.《中兴更化诗》 宋·刘黻
东南天一隅,谁起铜驼思。
雁荡山之臞,匕饭悲黍离。
矫首中兴期,儒负昌四维。
阴霾苦凝沍,光景几逶迟。 -
151.《用赵国兴梅韵自赋》 宋·陈文蔚
西效有宛枕溪居,特为孤芳小结庐。
窗外横枝疏带竹,花边流水暗通渠。
伊方傲矣百花上,我亦悠然三径馀。
此外不关茅屋事,为谁烟雨自妆梳。 -
152.《宿兴善寺成小绝》 宋·杜范
废寺悠然殿宇空,早寒催雪撼山风。
急投小舍成孤坐,拨尽炉灰那处红。 -
153.《饮兴道观有感五首》 宋·方回
戍垒儿郎意气雄,群腰刀斧薄榛丛。
寻真亭仆长松少,礼斗坛荒苦竹空。
菜色可怜穷道士,樵歌不见旧邻翁。
存亡得丧知何极,天地悠悠感慨中。 -
154.《秋兴》 宋·丘葵
千年成改事悠悠,独眺川原满目秋。
底处归航来远浦,何人吹笛倚高楼。
山和叠叠寒云迥,水带潇潇暮雨流。
回首故家零落尽,樽前谁与语离愁。 -
155.《待舟西兴遣闷》 宋·释绍嵩
海涌银为郭,吴疆与越连。
有山来枕上,无酒到愁边。
烈烈寒风起,悠悠落日悬。
孤舟未得济,少驻祖生鞭。 -
156.《秋兴》 宋·释文珦
秋云满茅屋,秋风响枫林。
杖藜步幽取,落叶数寸深。
悠然拾叶归,写我閒中吟。
坐客兴亦閒,弹入青瑶琴。
曲终各无语,山水遗清香。 -
157.《游兴》 宋·释文珦
不暖亦不寒,气候正清淑。
岸柳尽垂丝,园笋已成竹。
山禽屡催唤,拄杖情又熟。
出门信吾步,岂复计迟速。
渡水或空云,山阴又溪曲。
悠然得真趣,此外非所欲。 -
158.《途中感兴》 宋·释文珦
悠闲涉长途,西日照禾黍。
回首睇关山,故乡在何许。
秋风吹栎林,忧思莫能禁。
同怀不可见,日暮空沈吟。 -
159.《夜兴》 宋·释文珦
万缘不相涉,默坐调四肢。
天理静中见,物情閒处知。
长风扫重阴,皎月生东篱。
寒虫唧唧鸣,亦各知天时。 -
160.《悠悠荒路行》 宋·释文珦
悠悠荒路间,能使客心恻。
千里无居人,茫茫但蓁棘。
东西失蹊径,南北迷阡陌。
室庐尽空虚,坟垄皆发掘。