-
1.《郊庙歌辞·享太庙乐章·宣宗室舞》 唐·夏侯孜
於铄令主,圣祚重昌。
兴起教义,申明典章。
俗尚素朴,人皆乐康。
积德可报,流庆无疆。 -
2.《享太庙乐章》 唐·夏侯孜
于铄令主,圣祚重昌。
兴起教义,申明典章。
俗尚素朴,人皆乐康。
积德可报,流庆无疆。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《满庭芳·汉上繁华》 宋·徐君宝妻
汉上繁华,江南人物,尚遗宣政风流。
绿窗朱户,十里烂银钩。
一旦刀兵齐举,旌旗拥、百万貔貅。
长驱入,歌楼舞榭,风卷落花愁。 -
5.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
6.《元佑癸酉秋九月蒙恩补郡维扬十一月到治莅事》 宋·苏颂
维扬禹九州,淮南唐四镇。
地据江海冲,星占楚吴分。
五季剧荒扰,我朝夷僭闰。
督府时称雄,守帅选常遴。 -
7.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
8.《临文》 宋·张耒
一病废百嗜,好文心未忘。
南窗纳虚明,罗列陈缣缃。
茫昧考巢燧,典章断虞唐。
清妍进屈景,嶲永旌苏张。 -
9.《上湖宋余行老》 宋·毛滂
先生吟文烦颊舌,未免诸生笑於列。
跋前疐后谁使然,只有名多磨不灭。
燕公策高思精壮,笔下辞华烂文缬。
岳阳少屈何足云,自喜江山助清绝。 -
10.《郊庙歌辞·周宗庙乐舞辞·福顺》 唐·佚名
新庙奕奕,金奏洋洋。
享于祖考,循彼典章。
清酤特满,嘉玉腾光。
神醉既告,帝祉无疆。 -
11.《人道短》 唐·元稹
古道天道长人道短,我道天道短人道长。
天道昼夜回转不曾住,春秋冬夏忙。
颠风暴雨电雷狂,晴被阴暗,月夺日光。 -
12.《遗画工诗》 唐·释明解
握手不能别,抚膺聊自伤。
痛矣时阴短,悲哉泉路长。
松林惊野吹,荒隧落寒霜。
言离何以赠,留心内典章。 -
13.《木阑花慢》 元·邢叔亨
东岳天齐圣帝,创建起一行宫。
听松韵翻涛,分序奏管,檐铎摇风。
对面好山迎目,恋清标佳致懒乘骢。
此夜归来无月,明朝去认行踪。 -
14.《木阑花慢》 元·邢叔亨
东岳天齐圣帝,创建起一行宫。
听松韵翻涛,分序奏管,檐铎摇风。
对面好山迎目,恋清标佳致懒乘骢。
此夜归来无月,明朝去认行踪。 -
15.《自述》 宋·刘奉世
楚国中分后,东南世泽长。
发祥曾王父,磨勘成典章。
王父声益振,主客尚书郎。
考庙绪丕顕,直鲠在岩廊。 -
16.《听蝉八绝句》 宋·杨万里
说露谈风有典章,咏秋吟复入宫商。
蝉声无一些烦恼,自是愁人枉断肠。 -
17.《挽漳浦陈丞璧》 宋·刘克庄
非但闻诗礼,居然识典章。
探环如梦里,拥笏向亲旁。
州县淹斯立,家庭惜季方。
北风无赖甚,吹雁不成行。 -
18.《恭和御制幸秘书省诗二首》 宋·周必大
群玉西昆富典章,二星东壁粲辉光。
秋花迎杖千丛丽,法曲传觞九奏长。
虎将纵观修旧事,豸冠陪侍仰明王。
政修即是攘夷策,玁狁残袄岂足囊。 -
19.《胡太傅挽词二首》 宋·曾巩
远略参基命,雄文入典章。
輤车俄就路,瑞节始还乡。
象物陈虚寝,哀歌寄奠觞。
惟应九原上,松桧日苍苍。 -
20.《次韵和石末公秋日感怀见寄》 明·刘基
郊原如赭已无秋,况复干戈未肯休。
肉食不知田野事,布衣深为庙廊忧。
典章沦落悲刍狗,馈饷倭迟想木牛。
礼乐将军今郤縠,豺狼满地待虔刘。