-
101.《担夫谣》 明·陆粲
担夫来,担夫来,尔何为者军当差。
朝廷养军为杀贼,遣作担夫谁爱惜。
自从少小被编差,垂老奔走何曾息。
只今丁壮逃亡尽,数十残兵浑瘦黑。 -
102.《暮春斋居》 明·文徵明
翠箔昼重重,寒深雨更浓。
碧鲜浮草色,闲淡敛云容。
未遣愁欺病,还资静养慵。
蹉跎裘褐在,强半负春秾。 -
103.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
104.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
105.《迨作淮口遇见诗戏用其韵》 宋·苏轼
我诗如病骥,悲鸣向衰草。
有儿真骥子,一喷群马倒。
养气勿吟哦,声名忌太早。
风涛借笔力,势逐孤云扫。
何如陶家儿,绕舍觅梨枣。
君看押强韵,已胜郊与岛。 -
106.《赠王仲素寺丞(名景纯·)》 宋·苏轼
养气如养儿,弃官如弃泥。
人皆笑子拙,事定竟谁迷。
归耕独患贫,问子何所赍。
尺宅足自庇,寸田有余畦。 -
107.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
108.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
109.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
110.《彭绣使平叛卒后除经略小诗陈利害》 宋·戴复古
斩蛟移鳄后,近水有惊鳞。
阃外尚多事,幕中无一人。
佩韦防狷急,强饭养精神。
罗致贤能士,仍须藻鉴真。 -
111.《河豚叹》 宋·范成大
鲰生藜苋肠,食事一饱足。
腥腐色所难,况乃衷酖毒。
彭亨强名鱼,杀气孕惨黩。
既非养生具,宜谢砧几酷。 -
112.《书叹》 宋·陆游
齐民困衣食,如疲马思秣。
我欲达其情,疏远畏强聒。
有司或苛取,兼并亦豪夺;正如横江纲,一举孰能脱!政本在养民,此论岂迂阔?我今虽退休,尝缀廷议末。
明恩殊未报,敢自同衣褐?吾君不可负,愿治甚饥渴。 -
113.《闲适》 宋·陆游
饮酒不至狂,对客不至疲,读书以自娱,不强所不知。
一窗袖手坐,往往昼漏移,初非能养生,简事颇似之。
四时俱可喜,最好新秋时,柴门傍野水,邻叟闲相期。 -
114.《叹老》 宋·陆游
身历邅回事万端,天教林下养衰残。
文编似是他人作,书卷如曾隔世观。
久已悠悠置恩怨,况能一一记悲懽?床头周易真良药,不是书生强自宽。 -
115.《自述》 宋·陆游
勃落为衣隐薜萝,扫空尘抱养天和。
过期未死更强健,与世不谐犹啸歌。
野市萧条残叶满,酒家零落废垆多。
石帆山下孤舟雨,借问君如此老何? -
116.《病小减复作》 宋·陆游
卫养元无术,衰残只自悲。
扶行十步地,强坐一炊时。
枕籍漆园语,呻吟栗里诗。
灾年未易过,那敢望期颐。 -
117.《东园》 宋·陆游
今日天霣霜,又见一日晴。
晴寒病良已,扶杖东园行。
瓦鼓息我倦,静听幽鸟鸣。
花果四十株,手自培养成。
疏密无行列,东园盖强名。
人看不满笑,聊用适我情。 -
118.《小疾自警》 宋·陆游
老来土弗强,举箸辄作病。
造物盖警之,何啻三下令。
而我不自珍,若与疾竖竞。
岂惟昧摄养,实亦阙忠敬。 -
119.《得蜀信》 宋·陆游
齿发凋零志气衰,强临尊酒祗成悲。
少年半是投闲日,春事常当卧病时。
忧患颇疑书作祟,功名不似老如期。
青城旧友频相约,归养金丹尚未迟。 -
120.《四印室长句效刘信夫作,呈信夫》 宋·杨万里
广文眼力自超然,作室题诗字字研。
愤世嫉邪聊尔耳,未必崔君真鹤言。
涪州别驾亦浪语,渠家四印何曾铸。
漫向世人言养生,涪州却向宜州去。