-
1.《蚕女》 唐·司马扎
养蚕先养桑,蚕老人亦衰。
苟无园中叶,安得机上丝。
妾家非豪门,官赋日相追。
鸣梭夜达晓,犹恐不及时。
但忧蚕与桑,敢问结发期。
东邻女新嫁,照镜弄蛾眉。 -
2.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
3.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
4.《和答莘老见赠》 宋·黄庭坚
往岁在辛丑,从师海濒州。
外家有行役,拜公古邗沟。
儿曹被鉴赏,许以综九流。
仍许归息女,采蘋助春秋。 -
5.《哭女樊四十韵(虢州长史时作)》 唐·元稹
逝者何由见,中人未达情。
马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。
四年巴养育,万里硖回萦。 -
6.《妇女之孝二十首·北宫女》 宋·林同
妾身期不嫁,至老养双亲。
何意赵威后,殷勤问使人。 -
7.《养蚕行》 宋·姚寅
南村老婆头欲雪,晓傍墙阴采桑叶。
我行其野偶见之,度问春蚕休日结。
老婆敛手复低眉,未足四眠那知得。
自从纸上扫青子,朝夕餧饲如婴儿。 -
8.《负丞零陵更尽,而代者未至·家君携老幼先归》 宋·杨万里
吾父先归吾未可,吾母已行犹顾我。
儿女喜归未鲜悲,我愁安得似儿痴。
墙头人看不须羡,居者那知行者叹。
昨日幸晴今又雨,天公管得行人苦。
吾母病肺生怯寒,晚风鸣屋正无端。
人家养子要作官,吾亲此行谁使然。 -
9.《秋兴八首追和杜老》 宋·王之道
勋业休烦付考功,此生终待老山中。
宦情薄似贤人酒,诗思清於少女风。
秋雨养肥桑耳白,溪流濯出柳须红。
不堪世路频硗确,四十萧然秃鬓翁。 -
10.《送管养正长歌》 宋·王之道
饯别宜有酒,我无一杯潄君口。
送行当以赆,我无一物藉我手。
与君意气真相知,君尝谓予可言诗。
独有诗句堪送别,欲赋复止空嗟咨。 -
11.《偶得双鲫》 宋·陆游
今朝溪女留鲜鲫,洒扫茅檐旋置樽。
养老不须烦祝鲠,从来楚俗惯鱼餐。 -
12.《叹老》 宋·刘克庄
口惟两齿鬓双皤,百计无如耄及何。
少壮未尝参姹女,衰残始欲养黄婆。
原鸰逝去床谁对,辽鹤归来冢渐多。
客笑侬时真滞货,太平典册要声和。 -
13.《感怀(十四首)》 明·杨基
一女不得织,三人叹无衣。
一夫不暇耕,八口皆啼饥。
饥寒迫于身,谁能不为非。
西伯善养老,仁人为己归。
霜寒草木落,禽鸟相背飞。
民心亦何求,在于得所依。
此理勿暂失,君子慎其微。
¤ -
14.《丁丑老人生旦》 宋·陈文蔚
箕畴五福孰居一,惟有年高无等芬。
皆缘作善天降康,视履知当获元吉。
贫居衣食虽屡乏,墙下有桑园芋栗。
乘反衣轻岂不快,往往久长难可必。 -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《大道之行也》 先秦·佚名
大道之行也,天下为公,选贤与能,讲信修睦。
故人不独亲其亲,不独子其子,使老有所终,壮有所用,幼有所长,矜、寡、孤、独、废疾者皆有所养,男有分,女有归。
货恶其弃于地也,不必藏于己;力恶其不出于身也,不必为己。
是故谋闭而不兴,盗窃乱贼而不作,故外户而不闭,是谓大同。 -
17.《赵威后问齐使》 先秦·佚名
齐王使使者问赵威后。
书未发,威后问使者曰:“岁亦无恙邪?民亦无恙邪?王亦无恙邪?”使者不说,曰:“臣奉使使威后,今不问王而先问岁与民,岂先贱而后尊贵者乎?”威后曰:“不然,苟无岁,何以有民?苟无民, 何以有君?故有舍本而问末者耶?”乃进而问之曰:“齐有处士曰锺离子,无恙耶?是其为人也,有粮者亦食,无粮者亦食;有衣者亦衣,无衣者亦衣。
是助王养其民也,何以至今不业也?叶阳子无恙乎?是其为人,哀鳏寡,恤孤独,振困穷,补不足。
是助王息其民者也,何以至今不业也?北宫之女婴儿子无恙耶?彻其环瑱,至老不嫁,以养父母。 -
18.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
19.《勾践灭吴》 先秦·佚名
越王勾践栖于会稽之上,乃号令于三军曰:“凡我父兄昆弟及国子姓,有能助寡人谋而退吴者,吾与之共知越国之政。
”大夫种进对曰:“臣闻之,贾人夏则资皮,冬则资絺,旱则资舟,水则资车,以待乏也。
夫虽无四方之忧,然谋臣与爪牙之士,不可不养而择也。
譬如蓑笠,时雨既至,必求之。 -
20.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。