-
61.《次韵龚养正中秋无月三首》 宋·范成大
词客幕天清露下,老翁卧病破窗中。
高吟大醉输公等,不见嫦娥与我同。 -
62.《藻侄比课五言诗,已有意趣,老怀甚喜,因吟》 宋·范成大
视絮劳群从,祗承愧阖家。
乳泉供水处,金液养丹芽。
加酿厚如酪,旋舂香胜花。
百端扶老惫,无物报投瓜。 -
63.《养生》 宋·陆游
禀赋本不强,四十已遽衰,药裹不离手,对酒盘无梨。
岂料今八十,白间犹黑丝,咀嚼虽小艰,幸未如牛?。
昔虽学养生,所遇少硕师,金丹既茫昧,鸾鹤安可期?惟有庖丁篇,可信端不疑。
爱身过拱璧,奉以无缺亏。 -
64.《养生》 宋·陆游
衰病犹弱国,地与齐楚邻,朝忧羽书来,暮畏戎车尘,奔命不敢辞,所惧残吾民。
羸老正类此,日夜忧其身,起居食饮间,恐惧自贵珍,一念少放逸,祸败生逡巡。
所以古达者,训戒常谆谆。
不死正尔得,成真非有神。 -
65.《养生》 宋·陆游
受廛故里老为氓,三十余年学养生。
倩盼作妖狐未惨,肥甘藏毒酖犹轻。
忠言何啻千金药,赤口能烧万里城。
陋巷藜羹心自乐,旁观虚说傲公卿。 -
66.《老叹》 宋·陆游
一齿危将坠,双瞳久已昏。
谋生赖蔬圃,养拙闭柴门。
多病从来惯,虚名不足论。
自怜余一念,犹欲济元元。 -
67.《叹老》 宋·陆游
身历邅回事万端,天教林下养衰残。
文编似是他人作,书卷如曾隔世观。
久已悠悠置恩怨,况能一一记悲懽?床头周易真良药,不是书生强自宽。 -
68.《老学庵北窗杂书》 宋·陆游
本慕修真谢俗尘,中年蹭蹬作诗人。
即今恨养金丹晚,且向江湖把钓缗。 -
69.《老学庵北窗杂书》 宋·陆游
茅斋遥夜养心君,静处工夫自策勋。
正喜残香伴幽独,鸦鸣窗白又纷纷。 -
70.《养气》 宋·陆游
养气安心不计年,未尝一念住愁边。
才疏屡扫朝中迹,命薄翻成世外缘。
耐老尚能消劫石,放狂聊复醉江天。
饱知句曲罗浮路,不访初平即稚川。 -
71.《若耶村老人》 宋·陆游
昔闻若耶村,意象乃物外。
皤然阡陌间,来往几鲐背。
无论百岁翁,甲子数至再,我来亲见之,殊未辍耕耒。
曩事一一言,多闻杂谆诲,回头指丁壮,此是曾玄辈。 -
72.《新养白鸡毛羽如玉殊可爱》 宋·陆游
赤帻峨峨玉羽明,篱间新织竹笼成。
老人从此知昏晓,不用元戎报五更。 -
73.《存养堂为汪叔潜作》 宋·陆游
绛帐先生见处别,少年立节如冰雪。
胸中凛凛万卷书,一字不为庸人说。
存心养性以事天,人知不知渠晏然。
穷经日夜废寝饭,不怕诸生嘲腹便。
三旌五鼎俱妄想,致一工夫在存养。
我今老病死即休,未死尚欲从公讲。 -
74.《遍游庐山,示万杉长老大琏》 宋·杨万里
肩舆小斑筠,地志古青册。
初穿千长松,忽仰万绝壁。
观山不知名,披志失山色。
行行问不住,一一渐可识。 -
75.《梳头看可正平诗有"寄养直时未祝发"等篇,》 宋·杨万里
老子平生汤饼肠,客间汤饼亦何尝。
怪来今晚加餐饭,一味庐山笋蕨香。 -
76.《负丞零陵更尽,而代者未至·家君携老幼先归》 宋·杨万里
吾父先归吾未可,吾母已行犹顾我。
儿女喜归未鲜悲,我愁安得似儿痴。
墙头人看不须羡,居者那知行者叹。
昨日幸晴今又雨,天公管得行人苦。
吾母病肺生怯寒,晚风鸣屋正无端。
人家养子要作官,吾亲此行谁使然。 -
77.《某叨臬衡湘蒙恩以便郡归养肯斋大卿实寓衡我》 宋·文天祥
潇湘一夜雨,湖海十年云。
相见皆成老,重逢便作分。
啼鹃春浩荡,回雁晓殷勤。
江阔人方健,月明思对君。 -
78.《李少傅逸老亭》 宋·宋祁
逸驾欢迎养,飞轩适所宜。
营菟兹寓老,趋鲤即闻诗。
地胜心逾放,人閒趣自奇。
嵩云来冒栋,荥溜下通池, -
79.《和答莘老见赠》 宋·黄庭坚
往岁在辛丑,从师海濒州。
外家有行役,拜公古邗沟。
儿曹被鉴赏,许以综九流。
仍许归息女,采蘋助春秋。 -
80.《五老亭》 宋·黄庭坚
白发苍髯五老人,德虽不孤世无邻。
松风忘味同戴舜,梅雨蒙头非避秦。
筑亭风流二千石,此老入谒官不嗔。
一樽相对是宾友,学得养生通治民。