-
101.《靖安八咏》 明·古春兰公
陈桧昔闻后庭花,今见祯明桧。
双剑列雌雄,每与风雨会。
艮岳莫可移,夜挟惊霆坏。
至今左纽枝,老气发光彩。 -
102.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
103.《偶地居为瑾师赋》 明·梦观法师
有生如浮云,闲踪本无着。
出门随所之,去住安可托。
茫茫三界内,百年同旅泊。
瑾师了空相,偶地得余乐。
去岁辞东州,今晨往南郭。
山褐秋风凉,林钟暮烟薄。
何处觅禅栖,孤筇遍前壑。 -
104.《中元日斋中作》 明·朱曰藩
陶枕单衾障素屏,空斋独卧雨冥冥。
辋川旧拟施为寺,内史新邀写得经。
窗竹弄秋偏寂历,盂兰乞食信飘零。
年来会得逃禅理,长日沈冥不愿醒。 -
105.《璃璃灯》 明·紫柏大师
谁把冰轮掷下方,老禅拈取挂虚堂。
升沈虽复凭他力,内外从来本自光。
未点金容犹冷淡,才然宝座愈辉煌。
莫将龙烛堪相比,不照人王照法王。 -
106.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,孔栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
107.《病中诗十五首并序》 唐·白居易
开成己未岁,余蒲柳之年六十有八。
冬十月甲寅旦,始得风瘅之疾,体矜目眩,左足不支,盖老病相乘
时而至耳。 -
108.《游径山》 宋·苏轼
众峰来自天目山,势若骏马奔平川。
中途勒破千里足,金鞭玉?登相回旋。
人言山住水亦住,下有万古蛟龙渊。
道人天眼识王气,结茅宴坐荒山巅。 -
109.《到官病倦未尝会客毛正仲惠茶乃以端午小集石》 宋·苏轼
我生亦何须,一饱万想灭。
胡为设方丈,养此肤寸舌。
尔来又衰病,过午食辄噎。
缪为淮海帅,每愧厨传缺。 -
110.《次韵水官诗?并引原收有老泉水官诗,今删?》 宋·苏轼
净因大觉琏师,以阎立本画水官遗编礼公。
公既报之以诗,谓某:汝亦作。
某顿首再拜次韵,仍录二诗为一卷以献。
高人岂学画,用笔乃其天。 -
111.《次韵水官诗》 宋·苏轼
高人岂学画,用笔乃其天。
譬如善游人,一一能操船。
阎子本缝掖,畴昔慕云渊。
丹青偶为戏,染指初尝鼋。 -
112.《和同年梁韶州寺丞次张寄诗》 宋·杨万里
故人一别恰三年,谁与论诗更说禅。
忽报一麾官岭外,寄来七字雪梅前。
人惟南内班行旧,语带西湖山水鲜。
安得对床吟至晓,旋烹山茗试溪泉。 -
113.《淮阴太宁山主崇岳逮与予诸公游今年七十余耳》 宋·张耒
我来之初季春月,门外李花如积雪。
杜门燕坐度长夏,庭树秋风忽骚屑。
西驰大火不复燎,急雨凄风争应节。
紫貂暴日知有待,画扇依墙将怨别。 -
114.《头陀赞》 宋·黄庭坚
梵语头陀,华言抖擞。
净一真心,振三毒垢。
如来亲试,迦叶称首。
圣教推崇,哲人遵守。 -
115.《已亥杂诗 309》 清·龚自珍
论诗论画复论禅,三绝门风海内传。
可惜语儿溪畔路,白头无分棹归舷。 -
116.《夜坐其二》 清·龚自珍
沉沉心事北南东,一睨人材海内空。
壮岁始参周史席,髫年惜堕晋贤风。
功高拜将成仙外,才尽回肠荡气中。
万一禅关砉然破,美人如玉剑如虹。 -
117.《复古诗首句云独步复静坐辄继二章·静坐》 宋·司马光
一榻仅容膝,身心俱寂然。
直缘和乐内,亦不为安禅。
棐几陈编掩,竹窗残局捐。
尚余喧噪在,野鸟与林蝉。 -
118.《送拄杖还僧》 宋·刘克庄
头白高僧行脚懶,一枝筇竹久生苔。
不逢太乙然藜照,时借山翁荷蓧回。
夜挂多寻萧寺壁,晓拈恐化葛陂雷。
还师此物禅须进,曾入诗人手内来。 -
119.《和乡侯灯夕六首》 宋·刘克庄
传呼铃下戒舆骖,清晓牙旗过水南。
一瓣预祈今岁稼,两枚不受郡人酣。
端门侍辇公修觐,禅几传灯我饱参。
童子归谈城内事,遨头诗好众宾酣。 -
120.《米积外科僧照源堂》 宋·洪咨夔
潜山尽头,孤峰嶭嵲。
布宝鬘云,雨玉珂雪。
中有医禅,碧眼电掣。
人以病求,一岁几{门里加果}。