-
41.《最高楼 暮春》 元·薛昂夫
花信紧,二十四番愁。
风雨五更头。
侵阶苔藓宜罗袜,逗衣梅润试香篝。
绿窗闲,人梦觉,鸟声幽。 -
42.《石门洞》 宋·王开平
层崖立水湄,绝壁万丝垂。
长是烟云护,不分晴雨时。
岚多琳宇湿,苔滑石桥危。
得句停舟写,春衫润不知。 -
43.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
44.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
45.《题松鹤轩》 明·王绂
吾宗有令弟,所志乐夷简。
载笔游两京,襟抱常坦坦。
自言外祖翁,素不治资产。
平生有砚田,耕获同渭浐。 -
46.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
47.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
48.《次韵舍弟喜雨》 宋·黄庭坚
时雨真成大有年,斯民沟壑救将然。
麦根肥润桑叶大,春陇未鉏蚕未眠。
奔走风雨连晓色,起寻佳句写由拳。
李成六幅骤雨笔,挂在东南楼阁前。 -
49.《哭曼卿》 宋·欧阳修
嗟我识君晚,君时犹壮夫。
信哉天下奇,落落不可拘。
轩昂惧惊俗,自隐酒之徒。
一饮不计斗,倾河竭昆墟。 -
50.《九华隐士居陈生寄松管笔》 宋·梅尧臣
春松抽瘦梗,削束费长毫。
鸡距初含润,龙鳞不自韬。
尝为大夫後,欲写伯夷高。
一获山家赠,令吾媿汝曹。 -
51.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
52.《答及甫和》 宋·洪咨夔
束发读连山,端倪识乾坤。
欲辨南北戒,须窥越胡门。
藏书探禹穴,乘槎穷灵源。
平生蓬矢志,到处屐齿痕。 -
53.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫仿佛时。
写字吟诗为润色,通经达道是镃基。
经纶亦可为余事,性命方能尽所为。
可谓一生男子事,尧夫非是爱吟诗。 -
54.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
55.《次四六叔韵》 宋·刘子翚
吾家小步兵,辞林独辉映。
携诗过山堂,句挟风云润。
思嵇远命驾,访戴屡乘兴。
订古释群疑,谈玄发清听。 -
56.《和晏相公雪》 宋·韩维
去年阳气骄,不雪尽冬序。
今年未开腊,已见六花注。
矜新忽微飘,争急遂横鹜。
浩荡天地和,旷爽楼观曙。 -
57.《初春吏隐堂作》 宋·韩维
微风稍破冻,芳萌亦吐林。
百鸟感春阳,钩輈弄其音。
振策遵城曲,逍遥写烦襟。
爱此堂下石,青润挺琅琳。 -
58.《次韵梅守著作喜守粹冬杪祈雪春初获应之什》 宋·强至
郡境时虽泰,江乡腊已深。
群情忧雪晚,精意喜天忱。
夙驾才分祷,春空倏变阴。
银成佛氏界,琼掩帝家林。 -
59.《题明发高轩过图》 宋·陈师道
滕王蛱蝶江都马,一纸千金不当价。
异才天纵非力能,画工不是甘为下。
今代风流数大年,含毫落笔开山川。
忽忘朽老压尘底,郤怪凫鸿堕目前。 -
60.《送涪守何常卿十六韵》 宋·冯时行
一时周屏翰,千载汉循良。
宠渥分民社,疲羸赖纪纲。
洪恩随雨润,令问与风翔。
日月流年驶,江山别恨长。