-
21.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
不寒不枯而秋颓,不净不垢而春来。
神虚而应,机发而回。
分身慈氏,合掌善财。
弹指作声兮楼阁门开。 -
22.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉目炯炯,须发苍苍。
疏林霑野雪,古涧湛秋光。
绵缝谁分梭路细,针关初透线芒长。
鹤梦未晓,鸟行无章。
平买平卖兮,还他当行。 -
23.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
赤肉凿窍,乾骨裹皮。
自然无我,你道是谁。
双瞳秋点点,两鬓雪丝丝。
筇倚床头不去诸方行脚,口挂壁上欲学古人住持。
渊默有句,真得无师。
崖蜂春採薝蔔华,海鸟梦卧珊瑚枝。 -
24.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
赤肉一团,疏通数窍。
惟色惟声,乃听乃眺。
不借应而即真,不外虚而常照。
长时默坐亡世机,万里青天绝飞鸟。
谓尔画工,那得其妙。 -
25.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山秋而癯,水秋而净。
得丘壑偃蹇之姿,赋猿鸟超摇之性。
离微彻见根,动静该听莹。
提来万法上看,更没一丝头剩。 -
26.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
须发沧浪,形容寒瘠。
春林带雪痕,云山染秋色。
光明一点兮蚌有蕴於月华,清净八弦兮鸟不飞而天碧。 -
27.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
默默而坐,佛祖勘破。
水冷鱼潜,天空鸟过。
半夜失却牛,平明拾得火。
乍卷乍舒兮,无可不可。 -
28.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
全心之相,全相之心。
写成这个,聊应而今。
天苍苍兮白鸟没,水深深兮红鳞沉。
月钩云饵,玉线金针。
一般料理兮,妙出威音。 -
29.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白面黄,鼻直口方。
云水精神老,丛林气味长。
青蛇露时星烂烂,白鸟没处烟苍苍。
印空有据,印泥成章。
家家门前柏树子,岂独赵州能对扬。 -
30.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
须发老而覆霜,心念净而发光。
妙照混三世,幽灵空十方。
口吞诸佛而不为大,舌拄梵天而不觉长。
刹尘无间说,鸥鸟不乱行。
平等是道,自然成章。 -
31.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
烟苍苍兮白鸟飞,水茫茫兮金鳞嬉。
空杳杳兮智不知,觉冥冥兮性所宜。
包万像而括二仪,彻三际而周四维。
影象累累,品类差差。 -
32.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
曲不坐床,乌藤倚旁。
孤禅一句,三世十方。
青灯含华夜耿耿。
白鸟欲没天苍苍。
却来有应,出碍无当。 -
33.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
雪拭晚晴,水受秋清。
天空四壁,月冷三更。
湛存而独立,定应而周行。
二仪之道成且平,万像之印虚不盈。
鸥鸟情閒机事外,夕阳沙上未寒盟。 -
34.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
众流吞海,大泽藏山。
磨云月兮蟾蜍胆冷,卧风波兮鸥鸟情閒。 -
35.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
枯坐清严,真宗剧谈。
一明无异相,万化是同参。
牛头转觉病懒,鸟喙不用华衔。
甘分住山三束篾,等闲对客七斤衫。 -
36.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
画得似谁,胡床黪衣。
默游仿佛,去就依稀。
洞山锦开缝,云岩绢下机。
功亡妙尽看消息,野水磨秋白鸟飞。 -
37.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
画手未相识,默心谁与知。
千峰敛云脚,一月濯风漪。
墙面袖双手,对缘横两眉。
惊龟之缩兮愧有其兆,逸鸟之翔兮情亡所羁。 -
38.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
发将雪白,面作茶黄。
触动眼三角,忘言口四方。
明月松头鹤梦,香风莲底龟藏。
净极发光光自照,虚空鸟印不成章。 -
39.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
说时不借口,用处不依身。
天寒绝飞鸟,潭净无游鳞。
点活眼,著精神,野草闲华自在春。 -
40.《清潭荣长老写师像求赞》 宋·释正觉
家山水兮,静忘处所。
友鱼鸟兮,动忘尔汝。
默默之得谁传,的的之宗自举。
冰壶春未回,而痕垢无些;玉林月已上,