-
101.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
102.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
103.《春晴》 宋·晁端礼
燕子来时,清明过了,桃花乱飘红雨。
倦客凄凉,千里云山将暮。
泪眸回望,人在玉楼深处。
向此多应念远,凭栏无语。 -
104.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
105.《菩萨蛮》 宋·向子諲
天仙醉把真珠掷。
荷翻写入玻璃碧。
雨过酒尊凉。
红蕖苒苒香。
飞来双白鹭。
屡作D353D353舞。
山鸟起清歌。
晚来情更多。 -
106.《水调歌头(自湖北漕移湖南,总领王、赵守置酒南楼,席上留别)》 宋·辛弃疾
折尽武昌柳,挂席上潇湘。
二年鱼鸟江上,笑我往来忙。
富贵何时休问,离别中年堪恨,憔悴鬓成霜。
丝竹陶写耳,急羽且飞觞。 -
107.《贺新郎·三山雨中游西湖》 宋·辛弃疾
三山雨中游西湖有怀赵丞相经始
翠浪吞平野。
挽天河谁来照影,卧龙山下。
烟雨偏宜晴更好,约略西施未嫁。 -
108.《水调歌头(赋传岩叟悠然阁)》 宋·辛弃疾
岁岁有黄菊,千载一东篱。
悠然政须两字,长笑退之诗。
自古此山元有,何事当时才见,此意有谁知。
君起更斟酒,我醉不须辞。 -
109.《绮罗香(寿赵太卿)》 宋·张辑
欲雨凉生,初弦月在,画戟香中清啸。
旋种芙蕖,深夏木兰芳沼。
银汉入、天镜搀秋,福星度、雪阑争照。
又谁写、万幅莼波,一江佳思到鱼鸟。 -
110.《贺新郎(再用前韵)》 宋·刘克庄
放逐身蓝缕。
被门前、群鸥戏狎,见推盟主。
若把士师三黜比,老子多他两度。
袖手看、名场呼五。 -
111.《贺新郎(饯广帅马方山赴召)》 宋·李公昴
世羡官高大。
又谁知、几多卿相,身荣名坏。
我辈相逢无愧色,彼此苍颜健在。
又容易、分携越海。 -
112.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
113.《木兰花慢(八月初四)》 宋·程节齐
西风吹昨梦,直飞上、广寒宫。
见绛节霓旌。
常娥延伫,玉立双童。
殷勤桂枝分付,却为言、当日有仙翁。 -
114.《旅兴(二首)》 明·刘基
其 一
寒灯耿幽暮,虫鸣清夜阑。
起行望青天,明月在云端。
美人隔千里,山河淼漫漫。 -
115.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
116.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
117.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
118.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
119.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
120.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。