-
81.《野老》 明·施峻
野老携觞时款门,农谈兼得叙寒温。
药栏当午蜂偏乱,钓槛平溪水不浑。
身隐谩劳名太著,齿刚争得舌长存。
秋风落日频鸡黍,醉卧康衢长子孙。 -
82.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
83.《携孺子果定居吴兴守望》 明·徐献忠
湖上云山费扫除,半生心迹始酬予。
兵戈转眼催人老,旅食随年作计疏。
鸿宝竟难参洞箓,阴符只合让农书。
郊坰不作南阳隐,行路人犹说草庐。 -
84.《芥浮阁二首》 明·郑胤骥
结庐翳城市,亦足成隐居。
耽寂乃非性,习贯亦晏如。
时有素心人,谈笑同草蔬。
且喜足莞簟,幸不碍图书。 -
85.《感兴其六》 唐·李白
嘉谷隐丰草。
草深苗且稀。
农夫既不异。
孤穗将安归。
常恐委畴陇。
忽与秋蓬飞。
鸟得荐宗庙。
为君生光辉。 -
86.《丁宇田家有赠》 唐·王维
〔英华作田家赠丁禹。
注云。
集作丁宇。
误也。 -
87.《和孙同年卞山龙洞祷晴》 宋·苏轼
吴兴连月雨,釜甑生鱼蛙。
往问卞山龙,曷不安厥家。
梯空上巉绝,俯视惊谽谺。
神井涌云盖,阴崖垂藓花。 -
88.《丰年有高廪诗》 宋·苏轼
颂声歌盛旦,多黍乐丰年。
近见藏高廪,遥知熟大田。
在畴纷已获,如阜隐相连。
鲁史详而记,神仓赋且全。
舂人洪蓄积,祖庙享恭虔。
圣后忧农切,宜哉报自天。 -
89.《云龙山观烧得云字》 宋·苏轼
丁女真水妃,寒山便火耘。
陨霜知已杀,坯户听初焚。
束缊方熠燿,敲石俄氤氲。
落点甘泉烽,横烟楚塞氛。 -
90.《寓叹》 宋·陆游
小隐终非隐,休官尚是官。
早知农圃乐,不见道途难。
故国鸡豚社,贫家菽水欢。
至今清夜梦,犹觉畏涛澜。 -
91.《苦雨》 宋·陆游
烟水茫无际,空阶滴不休。
一窗闲隐几,四月澹如秋。
箔冷蚕迟绩,泥深麦未收。
家贫村酒薄,曷解老农忧? -
92.《北窗》 宋·陆游
晏婴长不满五尺,淳于饮能至一石。
老无功名未足叹,滑稽玩世亦非昔。
当年交友倾一时,谁料蓬门今寂寂!陈山李石千载士,早死当为天下惜。
斯文显晦端有命,道悠运促非人力。 -
93.《晓思》 宋·陆游
昏昏断梦带余酲,散发披衣坐待明。
城角吹残河渐隐,海氛消尽日初生。
老农自得当年乐,痴子方争後世名。
莫怪闭门常嬾出,即今车盖为谁倾? -
94.《黄鸦吟》 宋·陆游
嗟哉黄鸦一何陋!性喜隐翳藏荒囿。
烟深翅重飞不起,鸣声谷谷知雨候。
夜与妖鵩群,又似恶白昼。
羽毛不足辱弹射,滋味不足登俎豆。 -
95.《小圃醉中作》 宋·陆游
摇落园林探借春,耄期诗酒肯输人?狂时湖海犹嫌迮,达处羲农亦未淳。
木叶敝身如盛服,藜羹加糁即常珍。
巢由尚隐唐虞代,漫道桃源是避秦。 -
96.《长葛道中作寄侍读梅给事》 宋·宋祁
仲春告言归,道次古长葛。
水穷既舍舟,仅具始脂辖。
南登高原望,天宇莽庨豁。
溱冀澹无波,芣騩森相轧。 -
97.《仲夏愆雨穉苗告悴辄按先帝诏书总龙请雨兼祷》 宋·宋祁
盛夏挟骄阳,于以构炎熯。
歊尘坌盖,烈御煽云汉。
稻颖茁然秀,涸流不胜灌。
田畯卹岁功,释耒共愁叹。 -
98.《同钱志仲饭藉田钱孺文官舍》 宋·黄庭坚
帝藉开千亩,农功先九州。
王孙守耒耜,吏隐极风流。
永夏丰草木,五云卫郊丘。
牛羊卧篱落,宾客解衣裘。 -
99.《题诸葛谼田家壁》 宋·贺铸
晚度孔明谼,林间访老农。
行冲落叶径,坐听隔江钟。
後舍灯犹织,前溪水自舂。
无多游宦兴,卜隐幸相容。 -
100.《虢略秀才以七言四韵诗为寄辄敢酬和幸惟采览》 宋·林逋
本无高亮似阳城,但爱松风入耳声。
五亩自开林下隐,一尊聊敌世间名。
交谈不远樵农客,弄翰慵夸子墨卿。
异日青冥肯回顾,夫君门族旧和羹。