-
1.《至桃林塞作》 唐·崔湜
去国未千里,离家已再旬。
丹心恒恋阙,白首更辞亲。
怀璧常贻训,捐金讵得邻。
抱冤非忤物,罹谤岂由人。 -
2.《早秋出塞寄东台详正学士》 唐·骆宾王
促驾逾三水,长驱望五原。
天阶分斗极,地理接楼烦。
溪月明关陇,戎云聚塞垣。
山川殊物候,风壤异凉暄。 -
3.《塞下曲四首》 唐·常建
玉帛朝回望帝乡,乌孙归去不称王。
天涯静处无征战,兵气销为日月光。
北海阴风动地来,明君祠上望龙堆。
髑髅皆是长城卒,日暮沙场飞作灰。 -
4.《塞下》 唐·黄滔
匹马萧萧去不前,平芜千里见穷边。
关山色死秋深日,鼓角声沈霜重天。
荒骨或衔残铁露,惊风时掠暮沙旋。
陇头冤气无归处,化作阴云飞杳然。 -
5.《塞下曲四首》 唐·常建
(一)
玉帛朝回望帝乡,乌孙归去不称王。
天涯静处无征战,兵气销为日月光。
(二) -
6.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
7.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
8.《经函谷关》 唐·韦应物
洪河绝山根,单轨出其侧。
万古为要枢,往来何时息。
秦皇既恃险,海内被吞食。
及嗣同覆颠,咽喉莫能塞。 -
9.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
10.《陆浑山火和皇甫湜用其韵(湜时为陆浑尉)》 唐·韩愈
皇甫补官古贲浑,时当玄冬泽乾源。
山狂谷很相吐吞,风怒不休何轩轩。
摆磨出火以自燔,有声夜中惊莫原。 -
11.《过昭君村(村在归州东北四十里)》 唐·白居易
灵珠产无种,彩云出无根。
亦如彼姝子,生此遐陋村。
至丽物难掩,遽选入君门。
独美众所嫉,终弃出塞垣。 -
12.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
13.《咏子规》 唐·蔡京
千年冤魄化为禽,永逐悲风叫远林。
愁血滴花春艳死,月明飘浪冷光沉。
凝成紫塞风前泪,惊破红楼梦里心。
肠断楚词归不得,剑门迢递蜀江深。 -
14.《送从兄别驾归蜀》 唐·许浑
闻与湘南令,童年侍玉墀。
家留秦塞曲,官谪瘴溪湄。
道直奸臣屏,冤深圣主知。
逝川东去疾,霈泽北来迟。 -
15.《哭遂州萧侍郎二十四韵(萧浣)》 唐·李商隐
遥作时多难,先令祸有源。
初惊逐客议,旋骇党人冤。
密侍荣方入,司刑望愈尊。
皆因优诏用,实有谏书存。 -
16.《边上送杨侍御鞫狱回》 唐·马戴
狱成冤雪晚云开,豸角威清塞雁回。
飞将送迎遥避马,离亭不敢劝金杯。 -
17.《送姚侍御充渭北掌书记》 唐·李频
北境烽烟急,南山战伐频。
抚绥初易帅,参画尽须人。
书记才偏称,朝廷意更亲。
绣衣行李日,绮陌别离尘。 -
18.《咏史诗·铜柱》 唐·胡曾
一柱高标险塞垣,南蛮不敢犯中原。
功成自合分茅土,何事翻衔薏苡冤。 -
19.《长城》 唐·罗邺
当时无德御乾坤,广筑徒劳万古存。
谩役生民防极塞,不知血刃起中原。
珠玑旋见陪陵寝,社稷何曾保子孙。
降虏至今犹自说,冤声夜夜傍城根。 -
20.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。