-
61.《过高平县》 宋·李复
蚩尤食昴乘鬼车,韩国为窟秦为蛇。
韩人畏蛇渡河走,杀气吹断邯山斜。
秦鼓一击赵括死,四十万人坑黄沙。
白日忽落天地黑,鸮衔碧火来人家。 -
62.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
广汉马驹子,十方罗汉僧。
不吃金鸡粟,专衔血战冤。
古龙渊吸乾到底,清凉权靠倒无根。
五处移场弄巘险,化机曾不涉春缘。
休征藏密,地陷天崩。
棠棣花残雁沉影,椎胸未免哭苍天。 -
63.《痴绝和尚赞》 宋·释绍昙
淳乎淳,没机心。
撮茎草作翳晴药,锻黄丹成红指金。
发汾阳怒骂伤人语恶,中曹源蛊毒刻骨冤深。
扫狐兔露苍鹰牙爪,咬猪狗添老虎精神。
是师真,非师真。
僧繇描不得,阁笔几沉吟。 -
64.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
65.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
66.《端午次韵和徐改之》 宋·于石
榴花灼烁露初乾,乍试香罗怯晓寒。
自古独醒多见忌,与君一醉笑相看。
无邪安用艾悬户,徇俗聊将黍饤盘。
千载沉湘呼不起,至今遗恨楚江干。