-
61.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
62.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
63.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
64.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
65.《十一月上七日蔬饭骡岭小店》 宋·陆游
新粳炊饭白胜玉,枯松作薪香出屋;冰蔬雪菌竞登盘,瓦钵毡巾俱不俗。
晓途微雨压征尘,午店清泉带修竹。
建溪小春初出碾,一碗细乳浮银粟。
老来畏酒厌刍豢,却喜今朝食无肉。
尚嫌车马苦縻人,会入青云骑白鹿。 -
66.《秋日早起》 宋·杨万里
我眠亦甚安,梦中初无惊。
如何作梦语,反侧意不平。
起来不复寐,郡楼挝五更。
窗纸尚昏昏,看到渐次明。 -
67.《送陈萧县》 宋·黄庭坚
欲留君以陈遵投辖之饮,不如送君以陶令无弦之琴。
酒嫌别後风吹醒,琴为无弦方见心。
去夏雨余清夜醉,黄鹂不觉报春深。
花枝柳色竞鲜好,乃是前日枯巧林。 -
68.《梅花 其三》 元·王冕
朔风吹寒脱繁木,石溜潺潺出空谷。
荒村野店少人行,独有寒梅照寒渌。
玉质灿灿无纤埃,春风不来花自开。
平生清苦能自守,焉肯改色趋樽缶?我与梅花颇同调,相见相忘时索笑。 -
69.《素梅 十八》 元·王冕
春风处处竞繁华,桃李无言亦好花。
独有高人爱高洁,肯冲冰雪到山家。 -
70.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。 -
71.《雪中次韵答刘提举》 元·王冕
朔风撼天云黮黮,雪花恰似杨花糁。
凭高无以辨青红,四海九州同一览。
枯肠颇怪酒力薄,劲气著人寒惨惨。
痿痹不觉手足强,争战俄惊牙齿喊。 -
72.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
73.《夜闻春风有感奉寄同院子华紫微长文景仁》 宋·欧阳修
闰後春深雪始销,东风凌铄势方豪。
阳生草木黄泉动,冰破江湖白浪高。
未报国恩嗟病骨,可怜身事一渔舠。
少年自与芳菲竞,莫笑衰翁拥弊袍。 -
74.《听真上人琴歌》 宋·范仲淹
银潢耿耿霜棱棱,西轩月色寒如冰。
上人一叩朱丝绳,万籁不起秋光凝。
伏牺归天忽千古,我闻遗音泪如雨。
嗟嗟不及郑卫儿,北里南邻竞歌舞。 -
75.《沁园春 除夕二首》 元·元好问
腐朽神奇,梦幻吞侵,朝昏变迁。
怅残灯旧岁,鸡声竞早,春风归兴,雁影相先。
南渡崩奔,东屯留滞,世事悠悠白发边。
虚名误,遍人间浪走,恰到求田。 -
76.《水调歌/水调》 宋·无名氏
雪霁万山出,和气蔼王正。
平园春事竞起,梅柳冻全醒。
此际朝元归路,疑有真仙呈瑞,笙鹤九宵声。
东阁识风度,南极粲光明。 -
77.《送杜挺之郎中知虔州》 宋·梅尧臣
大庾岭边无腊雪,惟有梅花与明月。
月光如水来向人,太守得闲杯耳热。
吹香入酒望梁宋,正是苦寒绵可折。
亦当念君君行南,南方无冰地不裂。 -
78.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
79.《和孙端叟蚕首十五首·蚕簇》 宋·梅尧臣
冰蚕三眠休,作茧当具簇。
汉北取蓬蒿,江南藉茅竹。
蒿疏无郁浥,竹净亦森束。
竞畏风雨寒,露置未如屋。 -
80.《谢人寄蒙顶新茶》 宋·文同
蜀土茶称盛,蒙山味独珍。
灵根托高顶,胜地发先春。
几树初惊暖,群篮竞摘新。
苍条寻暗粒,紫萼落轻鳞。