-
141.《赵德麟中秋生日》 宋·李廌
中秋月,风露凄清光倍洁。
皓气澄霄万象沉,孤光散彩繁星灭。
中秋潮,江海鲸波此日高。
倒卷东溟荡平陆,逆撼九江翻怒涛。 -
142.《邵文伯得玉兰於昭亭持以见遗因求诗为作长句》 宋·李弥逊
羲和呼龙晓耕烟,斗挹沆瀣膏琼田。
青女剪刻了不睡,瑶草竞秀争春妍。
凝冰作肤露作胸,蕙花兰干香蘅荃。
仙人掌中太华小,上有玉井开丛莲。 -
143.《和赵用明梅》 宋·胡寅
净几寒窗日,悠然万虑忘。
诗筒忽到手,花信已催妆。
茅舍斜斜彴,冰溪短短墙。
仙肤下姑射,娇额映昭阳。 -
144.《美人在空谷》 宋·杨冠卿
有美人兮在空谷,肌肤冰雪颜如玉。
珠袖轻绡卷翠云,日暮天寒倚修竹。
自言久住黄金屋,舞遍霓裳羽衣曲。
昭阳春尽音信稀,伤心暗蹙眉峰绿。
百年日月双车毂,富贵荣华如转烛。
蓬海迢迢天六六,驭风归去骑黄鹄。 -
145.《和王天任喜雪》 宋·虞俦
姑射之山果何如,往者吾言闻接舆。
肌肤冰雪能绰约,是中知有神人居。
神凝自使年穀熟,况有疵疠烦驱除。
乘云四海聊戏剧,磅礴万物同惨舒。
至哉河汉已无极,俗士区区穷尾闾。 -
146.《和赵静乐梅韵》 宋·郑清之
司寒驾天骋轨力,冻合冰蚕不成织。
皮肤皲瘃雪满衣,真人恬漠与道息。
一花挺出万木僵,其友松筠乃能识。
清香远到惟德馨,素质自持无异色。 -
147.《惠墨》 宋·郑清之
老龙卧苍海,千年抱明珠。
神禹决淮泗,偃蹇不受驱。
怒走崧岱顶,风雨撼八区。
亭亭立天柱,化作青松株。 -
148.《插秧歌》 宋·刘学箕
农夫楫楫清波阔,秧稻茸茸森石发。
父儿呼唤手拔齐,千把万把根连泥。
四更乘月躇陇陌,晓烟渐散东方白。
归来吃得饭一盂,担到田头汗似珠。 -
149.《次韵刍父大篇》 宋·苏泂
我生两脚半八区,归来狭视东南隅。
东南禹迹今绿芜,百岁几见人欧苏。
闻石蕴玉川含珠,山乃秀润源不枯。
胸蟠万卷味道腴,落纸所至云锦铺。 -
150.《重聘古梅行》 宋·王柏
千金卜得繇非熊,木德将兴猎太公。
槐安与国已陈迹,盛衰直与阴阳通。
知羹自昔亲受记,钦冰齧雪工磨礲。
此中洞洞无所有,彻上彻下俱玲珑。 -
151.《枇杷》 宋·方岳
击碎珊瑚小作珠,铸成金弹蜜相扶。
罗襦襟解春葱手,风露气凉冰玉肤。
并世身名扬氏子,旧家门户北村卢。
知音未必能知味,曾遣青前泪湿无。 -
152.《和催雪》 宋·卫宗武
我欲问天天穹窿,岁卜其有於岁终。
胡然玄律欲遒尽,燠乎一岁融而冲。
冻肤未起玉楼粟,寒力尚怯珠槽红。
腊前三见瑞盈尺,九土斯农之望同。 -
153.《寿南塘八月生朝》 宋·卫宗武
一年最好八月月,此月迥与寻常别。
君於厥月乃诞弥,天一之精所凝结。
涵精毓秀宜不凡,神如秋水肤如雪。
蜚英腾茂载宦途,所至光明而炜晔。 -
154.《插梅》 宋·仇远
偶得数枝梅,插向陶瓶里。
置之曲密房,注以清冷水。
肌肤若冰雪,寒极粟不起,岁晏且闻香,春深看结子。 -
155.《蒲圻道中遇雪二首》 宋·王炎
天惨云垂地,风寒雪塞涂。
骤看花满眼,己觉粟生肤。
冷屋无鸣漏,冰枝有立乌。
马寒如}蝟缩,行役厌驰驱。 -
156.《题周功甫总领石溪三亭·雪亭》 宋·王炎
竹窗环佩声珑玲,开窗不见山眉青。
玉妃翦水堕花片,龟手入袖肤粟生。
紫茵锦幕燎炉炽,不知酒面寒欲冰。
春葱百指酌暖玉,似胜煮茗松风鸣。 -
157.《纸被行》 宋·王炎
瑶姬不触麒麟红,金壶潋滟琥珀逍。
狐裘公子喜夜永,杯行暖玉烦春葱。
檐头雪花大如掌,洞房但觉春融融。
岂知有客方贪睡,漏尽更阑不能寐。 -
158.《玉烛新 题李伯瞻一香图次韵》 元·许有壬
清风林下寺,爱三友联翩,世无能四。
凌波仙子香魂散,此地是谁招此。
万红千紫,惟*弟梅兄二子。
堪共领岁晚高寒,来成花部新史。 -
159.《暑夜》 当代·钱钟书
坐输希鲁有池亭,陋室临街夜不扃。
未识生凉何日雨,仍看替月一天星。
慢肤多汗身为患,赤脚层冰梦易醒。
白羽指挥聊自许,满怀风细亦清冷。 -
160.《徽州赴罗主管饭》 宋·项安世
去年话别春风前,今年相见菊花边。
忽然来说三年梦,偶然亦是三生缘。
弟兄金玉吾所敬,肌肤冰雪人可怜。
四海难逢一樽酒,逸群那更有吴髯。