-
1.《赠水军都将》 唐·张蠙
平生为有安邦术,便别秋曹最上阶。
战舰却容儒客卧,公厅唯伴野僧斋。
裁书榭迥冰胶笔,养药堂深藓惹鞋。
直待门前见幢节,始应高惬圣君怀。 -
2.《一萼红》 宋·姜夔
橘幽篁,一径深曲。
穿径而南,官梅数十株,如椒、如菽,或红破白露,枝影扶疏。
著屐苍苔细石间,野兴横生,亟命驾登定王台。
乱湘流、入麓山,湘云低昂,湘波容与。 -
3.《题汪水云诗卷》 宋·夏天民
仰峰昨夜三尺雪,梅花吟老坐如橛。
道人吸扉来掺别,茗盌冰胶不堪啜。
袖中枝桐半皴裂,为予载拊舒郁结。
谁裁古调多曲折,拍拍胡笳中音节。 -
4.《十五日雪三首》 宋·梅尧臣
寒令夺春令,六花侵百花。
塘冰胶燕觜,野水涩芹牙。
拥柱轻於絮,吹墀净若沙。
乳禽饥啄木,谁悮拨琵琶。 -
5.《张圣民学士出御书并法帖共阅之》 宋·梅尧臣
冰胶楚舸岁将穷,广陵别乘怜老翁。
殷勤来邀强一往,虚堂肴酒罗甘丰。
我病胃寒不下咽,匕筹谩举叨席中。
主人欲客心意欢,出以飞帛腾龙鸾。 -
6.《一萼红·古城阴》 宋·姜夔
古城阴。
有官梅几许,红萼未宜簪。
池面冰胶,墙腰雪老,云意还又沈沈。
翠藤共、闲穿径竹,渐笑语、惊起卧沙禽。 -
7.《秋夜感怀柬石末公申之》 明·刘基
不寐知夜长,起视天宇阔。
散漫草上风,朦胧云间月。
寒禽鸣疏树,黄叶堕阶闼。
俯仰观群物,惆怅不敢发。 -
8.《次韵和脱因宗道感兴(二首)》 明·刘基
铅刀方用世,挂壁干将闲。
剪松养荆棘,匠石空悲酸。
驱车陟太行,日暮多险艰。
玄冰胶大谷,脱粟贵琅玕。
魑魅揽人魂,豺狼食人肝。
路远无羽翼,何由得飞还。 -
9.《水仙花》 宋·陈傅良
江梅丈人行,岁寒固天姿。
蜡梅微着色,标致亦背时。
胡然此柔嘉,支本仅自持。
乃以平地尺,气与松篁夷。 -
10.《丹阳苦寒再赋》 宋·方回
冻雪犹凝滞,阴风欲怒号。
树梢栖鸟堕,船底积冰胶。
孰匪焦先室,谁能范叔袍。
竟无沾醉策,足与苦寒鏖。 -
11.《雪斋即事一首》 宋·苏籀
炽炭雪窗尘简编,慵偎毳被藉粗毡。
卯晨呵笔冰胶研,乙夜横琴冻折弦。
郁郁烹鲜具羹戛,浮浮炊餗忍馋涎。
鬻薪清爨庖丁粗,鼎俎逾时不解羶。 -
12.《咏冰》 宋·胡仲弓
群阴正胶轕,结作千丈冰,江河冻欲枯,雪意犹凭陵。
舟楫不可济,水波那能兴。
世路多风寒,履此何兢兢。
本是污浊流,一合乃许凝。
阳气动地回,阴无间可乘。
一旦自消融,红日东方升。 -
13.《相和歌辞·从军行二首》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。 -
14.《从军行二首(一作拟古)》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。 -
15.《岁暮寄微之三首》 唐·白居易
微之别久能无叹,知退书稀岂免愁。
甲子百年过半后,光阴一岁欲终头。
池冰晓合胶船底,楼雪晴销露瓦沟。 -
16.《观宋州田大夫打球》 唐·张祜
白马顿红缨,梢球紫袖轻。
晓冰蹄下裂,寒瓦杖头鸣。
叉手胶粘去,分鬃线道絣.自言无战伐,髀肉已曾生。 -
17.《观宋州田大夫打球》 唐·张祜
白马顿红缨,梢球紫袖轻。
晓冰蹄下裂,寒瓦杖头鸣。
叉手胶粘去,分鬃线道絣.自言无战伐,髀肉已曾生。 -
18.《平戎(时谏官谕北虏未回,天德军帅请修城备之)》 唐·赵嘏
边声一夜殷秋鼙,牙帐连烽拥万蹄。
武帝未能忘塞北,董生才足使胶西。
冰横晓渡胡兵合,雪满穷沙汉骑迷。
自古平戎有良策,将军不用倚云梯。 -
19.《终南山二十韵》 唐·李洞
关内平田窄,东西截杳冥。
雨侵诸县黑,云破九门青。
暂看犹无暇,长栖信有灵。
古苔秋渍斗,积雾夜昏萤。 -
20.《和曹监春晴见寄》 唐·李洞
竺庙邻钟震晓鸦,春阴盖石似仙家。
兰台架列排书目,顾渚香浮瀹茗花。
胶溜石松粘鹤氅,泉离冰井熨僧牙。
功成名著扁舟去,愁睹前题罩碧纱。