-
21.《人日立春极寒》 宋·陈杰
彩鞭点雨斧如雷,头上顽云打不开。
冬序方随人日尽,春愁却载土牛来。
几多漕运留冰解,何限耕桑要暖回。
惟有上林花自早,天公羯鼓更频催。 -
22.《雪中俞仲渊寄诗见怀次韵》 宋·方回
客囊单乏去途悠,欲诣高人未有由。
如许江山明霁雪,与谁诗酒共危楼。
忽惊天外来双鲤,自笑人间寄一鸥。
舟滞楫胶肯予相,官河冰解即乘流。 -
23.《次韵景安吴山观雪》 宋·方回
尽洗眼底尘,顿宽胸中忧。
此雪端为谁,奇哉君之游。
平步飞鸟背,长啸孤峰头。
恍惚阆苑,嫖姚结邻楼。 -
24.《江夏赠韦南陵冰》 唐·李白
胡骄马惊沙尘起,胡雏饮马天津水。
君为张掖近酒泉,我窜三色九千里。
(三色 一作:三巴)
天地再新法令宽,夜郎迁客带霜寒。 -
25.《鱼上冰》 唐·王季则
北陆收寒尽,东风解冻初。
冰消通浅溜,气变跃潜鱼。
应节似知化,扬鬐任所如。
浮沉非乐藻,沿溯异传书。
结网时空久,临川意有馀。
为龙将可望,今日愧才虚。 -
26.《东风解冻省试》 唐·徐夤
暖气飘蘋末,冻痕销水中。
扇冰初觉泮,吹海旋成空。
入律三春照,朝宗万里通。
岸分天影阔,色照日光融。
波起轻摇绿,鳞游乍跃红。
殷勤排弱羽,飞翥趁和风。 -
27.《临江仙·四海十年兵不解》 宋·陈克
四海十年兵不解,胡尘直到江城。
岁华销尽客心惊。
疏髯浑似雪,衰涕欲生冰。
送老薤盐何处是,我缘应在吴兴。
故人相望若为情。
别愁深夜雨,孤影小窗灯。 -
28.《杏梁燕(寓解连环)》 宋·张辑
小楼春浅。
记钩帘看雪,袖沾芳片。
似不似、柳絮因风,更细与品题,屡呵冰砚。
宛转吟情,纵真草、凤笺都遍。 -
29.《解语花(雪)》 宋·刘子寰
龙沙殿腊,兔苑留寒,花照冰壶夜。
乱山平野。
装珠树满眼,买春无价。
墙头苑下。 -
30.《暗香·送魏句滨宰吴县解组分韵得阖字》 宋·吴文英
县花谁葺。
记满庭燕麦,朱扉斜阖。
妙手作新,公馆青红晓云湿。
天际疏星趁马,帘昼隙、冰弦三叠。 -
31.《沁园春(冰漕凿方泉,宾客请以名斋,邀赋)》 宋·吴文英
澄碧西湖,软红南陌,银河地穿。
见华星影里,仙棋局静,清风行处,瑞玉圭寒。
斜谷山深,望春楼远,无此峥嵘小渭川。
一泓地,解新波不涸,独障狂澜。 -
32.《解连环(橄榄)》 宋·王沂孙
万珠悬碧。
想炎荒树密,□□□□。
恨绛娣、先整吴帆,政鬟翠逞娇,故林难别。
岁晚相逢,荐青子、独夸冰颊。 -
33.《壶中天(月夕登绘幅堂,与赘房各赋一解)》 宋·张枢
雁横迥碧,渐烟收极浦,渔唱催晚。
临水楼台乘醉倚,云引吟情闲远。
露脚飞凉,山眉锁暝,玉宇冰奁满。
平波不动,桂华底印清浅。 -
34.《冰韵端夫闻江北水磨》 宋·邹浩
万事根本安装难明,声之所发由声声。
不有智者抉其□,直如宝剑埋丰城。
风生风济孰嘘吸,制作解成琴与筝。
矧兹江汉泻荆楚,含桃初熟飞流莺。 -
35.《喜迁莺·世情冰尽》 宋·黄公绍
世情冰尽。
算耐久祗是,陇头芳信。
惆怅人间,几千年□,留得陆郎馀韵。
朔云解识花意,遮断疏狂蝶粉。 -
36.《临江仙 次解东庵学士咏梅韵》 元·蒲道源
闻说东庵梅最好,何须远访西湖。
金衣相映玉肌肤。
幽香俱可爱,颜色不妨殊。
花主惜春仍好事,作诗清似林逋。
冰*雪萼正敷腴。
只愁无客至,那怕酒须沽。 -
37.《初秋戏作山居杂兴俳体十二解》 宋·杨万里
湖蜜青房蛹剥琼,沼犀紫觝脑藏冰。
先生病暑无多酌,堆飣金柈作麽生。 -
38.《雪冻未解散策郡圃》 宋·杨万里
积雪偏工霁後凝,不妨冷极不妨清。
静闻檐滴元无雨,倒挂冰牙未怕晴。
独往独来银粟地,一行一步玉沙声。
圃中散策饶君强,敢犯霜风上古城。 -
39.《鲁直惠洮河绿石研冰壶次韵》 宋·张耒
洮河之石利剑矛,磨刀日解十二牛。
千年虏地困沙砾,一日见宝来中州。
黄子文章妙天下,独有八马森幢旒。
平生笔墨万金值,奇煤利翰盈箧收。 -
40.《解闷 其四》 元·王冕
寒气薄衣絮,斜风雪乱飘。
山林俄失色,江海不行潮。
塞北毡车重,江南甲骑骄。
草堂亦幽致,冰冻满诗瓢。