-
101.《闲兴》 唐·韩偓
景寂有玄味,韵高无俗情。
他山冰雪解,此水波澜生。
影重验花密,滴稀知酒清。
忙人常扰扰,安得心和平。 -
102.《闲兴》 唐·韩偓
景寂有玄味,韵高无俗情。
他山冰雪解,此水波澜生。
影重验花密,滴稀知酒清。
忙人常扰扰,安得心和平。 -
103.《昼寝》 唐·韩偓
碧桐阴尽隔帘栊,扇拂金鹅玉簟烘。
扑粉更添香体滑,解衣唯见下裳红。
烦襟乍触冰壶冷,倦枕徐欹宝髻松。
何必苦劳魂与梦,王昌只在此墙东。 -
104.《三堂早春》 唐·韦庄
独倚危楼四望遥,杏花春陌马声骄。
池边冰刃暖初落,山上雪棱寒未销。
溪送绿波穿郡宅,日移红影度村桥。
主人年少多情味,笑换金龟解珥貂。 -
105.《白角簟》 唐·曹松
角簟工夫已到头,夏来全占满床秋。
若言保惜归华屋,只合封题寄列侯。
学卷晓冰长怕绽,解铺寒水不教流。
蒲桃锦是潇湘底,曾得王孙价倍酬。 -
106.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
107.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
108.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
109.《奉和段著作山居呈诸同志三首次本韵》 唐·无可
香花怀道侣,巾舄立双童。
解印鸳鸿内,抽毫水石中。
履温行烧地,衣赤动霞风。
又似朝天去,诸僧不可同。 -
110.《寄杜使君》 唐·贯休
清辰卷珠帘,盥漱香满室。
杉松经雪后,别有精彩出。
琅函芙蓉书,开之向阶日。
好鸟常解来,孤云偶相失。 -
111.《勉诗僧》 唐·齐己
莫把毛生刺,低佪谒李膺。
须防知佛者,解笑爱名僧。
道性宜如水,诗情合似冰。
还同莲社客,联唱绕香灯。 -
112.《勉诗僧》 唐·齐己
莫把毛生刺,低佪谒李膺。
须防知佛者,解笑爱名僧。
道性宜如水,诗情合似冰。
还同莲社客,联唱绕香灯。 -
113.《寄匡阜诸公二首》 唐·齐己
松头柏顶碧森森,虚槛寒吹夏景深。
静社可追长往迹,白莲难问久修心。
山围四面才容寺,月到中宵始满林。 -
114.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
115.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
116.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
117.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
118.《虞美人·风回小院庭芜绿》 五代·李煜
风回小院庭芜绿,柳眼春相续。
凭阑半日独无言,依旧竹声新月似当年。
笙歌未散尊罍在,池面冰初解。
烛明香暗画堂深,满鬓青霜残雪思难任。 -
119.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
120.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。