-
81.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
82.《留题雪峰》 宋·姜特立
雪峰未到意先猜,只恐冰崖冻不开。
多谢天公怜倦客,故将暖律入疏梅。
龙湫惨淡惊神物,象纬峥嵘逼斗魁。
顾我区区亦何者,扶藤能为此山来。 -
83.《又以堰事滞留姜主簿学父载酒相劳於离堆新繁》 宋·程公许
穿江慨奉守,瞻岷怀子长。
成书著不刊,明德益难忘。
千载志尚友,百进而职劝相。
每负伐檀耻,欲期尽心偿。 -
84.《雪后》 宋·方岳
雪后山斋鹤睡残,登临等得藓泥乾。
毋多酌酒亦成醉,尽足看梅不道寒。
篱落十分春意思,人家一色玉栏干。
小诗未足冰生砚,洗尽人间渴肺肝。 -
85.《雪后》 宋·胡仲弓
一冬寒意少,既雪又还晴。
地面冰初结,天涯春已深。
六花随雨化,三白有梅争。
袖手灞桥道,怀人心事清。 -
86.《再用韵呈德修》 宋·陈傅良
一日一见犹为稀,如何十年见无期。
昔方壮岁意轻别,一笑听君歌式微。
江流永矣剑阁阻,恨不羽翰能奋飞。
不图今日已华发,话此怪怪还奇奇。 -
87.《丙午十二月晦日雪霁》 宋·张镃
晓爱晴晖万瓦融,近山春意便葱茏。
敲冰踏雪三旬里,送腊迎年此夜中。
仁政果能销连厄,閒家何幸乐时丰。
明朝扫径看桃柳,要识天公两样风。 -
88.《漫塘观雪分韵得远字》 宋·刘宰
入腊甫目兹,得雪殊不晚。
凝寒祛厉气,积润滋麦本。
清兴浩无极,步屐忘足蹇。
扣门呼石交,颈缩语犹謇。 -
89.《雨不成雪》 宋·方回
一雨疑当冷,旋为暖所胜。
南方难得雪,冬半尚无冰。
余菊香深酽,群蔬意似矜。
林疏石路细,遥见隔溪僧。 -
90.《游天竺寺》 唐·崔颢
晨登天竺山,山殿朝阳晓。
厓泉争喷薄,江岫相萦绕。
直上孤顶高,平看众峰小。
南州十二月,地暖冰雪少。 -
91.《游天竺寺》 唐·崔颢
晨登天竺山,山殿朝阳晓。
厓泉争喷薄,江岫相萦绕。
直上孤顶高,平看众峰小。
南州十二月,地暖冰雪少。 -
92.《宝观主白鸲鹆歌》 唐·韦应物
鸲鹆鸲鹆,众皆如漆,尔独如玉。
鸲之鹆之,众皆蓬蒿下,尔自三山来。
三山处子下人间, -
93.《酬李少府》 唐·高适
出塞魂屡惊,怀贤意难说。
谁知吾道间,乃在客中别。
日夕捧琼瑶,相思无休歇。
伊人虽薄宦,举代推高节。 -
94.《苏端、薛复筵简薛华醉歌》 唐·杜甫
文章有神交有道,端复得之名誉早。
爱客满堂尽豪翰,开筵上日思芳草。
安得健步移远梅,乱插繁花向晴昊。 -
95.《丈人山(山在青城县北,黄帝封青城山为五岳丈人)》 唐·杜甫
自为青城客,不唾青城地。
为爱丈人山,丹梯近幽意。
丈人祠西佳气浓,缘云拟住最高峰。
扫除白发黄精在,君看他时冰雪容。 -
96.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
97.《息舟荆溪,入阳羡南山,游善权寺,呈李功曹巨》 唐·羊士谔
结缆兰香渚,柴车上连冈。
晏温值初霁,去绕山河长。
献岁冰雪尽,细泉生路傍。
行披烟杉入,激涧横石梁。 -
98.《送豆卢策归别墅》 唐·孟郊
短松鹤不巢,高石云不栖。
君今潇湘去,意与云鹤齐。
力买奇险地,手开清浅溪。
身披薜荔衣,山陟莓苔梯。
一卷冰雪文,避俗常自携。 -
99.《夜对雪寄杜使君》 唐·贯休
片片含天意,纷纷势莫拘。
洒于诸瑞后,忧恐一冬无。
鹤凚声偏密,风焦片益粗。
冷牵人梦转,清逼瘴根徂。 -
100.《渔家傲》 宋·欧阳修
十月小春梅蕊绽。
红炉画阁新装遍。
锦帐美人贪睡暖。
羞起晚。
玉壶一夜冰澌满。
楼上四垂帘不卷。
天寒山色偏宜远。
风急雁行吹字断。
红日短。
江天雪意云撩乱。