-
41.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
42.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
43.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
44.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
45.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
46.《雪十二韵》 唐·可止
落处咸过尺,翛然物象凄。
瑞凝金殿上,寒甚玉关西。
润比江河普,明将日月齐。
凌云花顶腻,锁径竹梢低。 -
47.《苦寒行》 唐·齐己
冰峰撑空寒矗矗,云凝水冻埋海陆。
杀物之性,伤人之欲。
既不能断绝蒺藜荆棘之根株,又不能展凤凰麒麟之拳跼.
如此,则何如为和煦,为膏雨,自然天下之荣枯,融融于万户。 -
48.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
49.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
50.《渔家傲》 宋·苏轼
临水纵横回晚鞚。
归来转觉情怀动。
梅笛烟中闻几弄。
秋阴重。
西山雪淡云凝冻。
美酒一杯谁与共。
尊前舞雪狂歌送。
腰跨金鱼旌旆拥。
将何用。
只堪妆点浮生梦。 -
51.《天仙子》 宋·周紫芝
雪似杨花飞不定。
枝上冻禽昏欲暝。
寒窗相对话分飞,萧鼓静。
灯炯炯。
一曲阳关和泪听。
酒入离肠愁欲凝。
往事不堪重记省。
劝君莫上玉楼梯,风力劲。
山色暝。
忍看去时楼下径。 -
52.《倾杯(上梁帅上元词)》 宋·杨无咎
瑞日凝晖,东风解冻,峭寒犹浅。
正池馆、梅英粉淡,柳梢金软,兰芽香暖。
滕城谁种芙蕖满。
浸银蟾影,一夜万花开遍。 -
53.《水龙吟》 宋·曹勋
冻云阁雨,长风送雪,万里无凝滞。
斜斜整整,纯白入素,应同太始。
袁巷萧条,冷光寒透,有人曾至。
但圆虚上下,澄明莹洁,如□□、混元气。 -
54.《好事近(和李清宇)》 宋·王千秋
六幕冻云凝,谁翦玉花为雪。
寒入竹窗茅舍,听琴弦声绝。
从他拂面去寻梅,香吐是时节。
归晚楚天不夜,抹墙腰横日。 -
55.《水龙吟(梅)》 宋·曹冠
自来百卉千葩,算多有、异芬清绝。
此花独赋,天然标致,于中超越。
月脸妆匀,碧琼枝瘦,真仙风骨。
向严寒雪里,千林冻损,钟和气、先春发。 -
56.《长相思(探梅摘归)》 宋·吕胜己
冒寒吹。
访琼姬。
行到青山遇玉肌。
凝情欲待谁。
出疏篱。
手同携。
踏月随香清夜归。
乘欢拨冻醅。 -
57.《减字木兰花》 宋·陈三聘
凝云不动。
玉海无声千丈冻。
来倚阑干。
襟袖凭虚彻骨寒。
归心易折。
后夜月明应恨别。
罨画图边。
著我披蓑上钓船。 -
58.《少年游》 宋·赵师侠
冰霜凝冻腊残时。
暖律渐推移。
彩胜罗幡,土牛春杖,和气与春回。
花心柳眼知时节,微露向阳枝。
喜入新春,称心百事,如意想都宜。 -
59.《祝英台近(邀李季章直院赏玉照堂梅)》 宋·张鎡
暖风回,芳意动,吹破冻云凝。
春到南湖,检校旧花径。
手栽一色红梅,香笼十亩,忍轻负、酒肠诗兴。
小亭凭。 -
60.《烛影摇红》 宋·高观国
别浦潮平,远村帆落烟江冷。
征鸿相唤著行飞,不耐霜风紧。
雪意垂垂未定。
正惨惨、云横冻影。