-
81.《次韵仲殊雪中游西湖二首》 宋·苏轼
夜半幽梦觉,稍闻竹苇声。
起续冻折弦,为鼓一再行。
曲终天自明,玉楼已峥嵘。
有怀二三子,落笔先飞霙。 -
82.《次韵李公择梅花》 宋·苏轼
诗人固长贫,日午饥未动。
偶然得一饱,万象困嘲弄。
寻花不论命,爱雪长忍冻。
天公非不怜,听饱即喧哄。 -
83.《春晚村居杂赋绝句》 宋·陆游
朝书牛券拈枯笔,暮祭蚕神酌冻醪。
闲放无忧穷有意,傍人错羡此翁高。 -
84.《老病追感壮岁读书之乐作短歌》 宋·陆游
少年志力强,文史富三冬;但喜寒夜永,那知睡味浓。
庭树风淅淅,城楼鼓冬冬,自鞭不少贷,冻坐闻晨钟。
探义剧攻玉,摛文笑雕龙;落纸笔纵横,围坐书叠重,得意自吟讽,清悲答莎蛩。
饥肠得一饼,美如紫驼峰。 -
85.《雪用欧阳公白战律,仍禁用映雪访戴等故事,》 宋·杨万里
是雨还堪拾,非花却解飞。
儿童最无赖,搏弄肯言皈。
向树翻投竹,欺人故点衣。
肩寒未妨耸,笔冻可能挥? -
86.《次主簿雪韵》 宋·杨万里
向来一雪亦草草,天知诗人眼未饱。
相傅南风为雪骨,此言未试吾不膮。
胙日忽惊冬作春,暖气吹人软欲倒。
惟余桃李未着花,便恐蛰虫偷出窖。 -
87.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
88.《再用旧韵寄孔毅甫》 宋·黄庭坚
鉴中之发蒲柳望秋衰,眼中之人风雨俱星散。
往者托礼同青山,健者漂零不相见。
庾公楼上有诗人,平生落笔泻河汉。
置驿勤来索我诗,自说中郎识元叹。 -
89.《发舒州向皖口道中作寄李德叟》 宋·黄庭坚
黑云平屋檐,晨夜隔星月。
晓装商旅前,冰底泥活活。
野人攘畔耕,蹇马不能滑。
驼裘惜蒙茸,俱落水塘缺。 -
90.《苦寒行》 宋·司马光
穷冬北上太行岭,霰雪纠结风峥嵘。
熊潜豹伏飞鸟绝,一径仅可通人行。
僮饥马羸石磴滑,战栗流汗皆成冰。
妻愁儿号强相逐,万险历尽方到并。 -
91.《游延安宿马太博东馆》 宋·司马光
高馆寂无哗,它闲胜在家。
暮烟凝塞土,堠火落天涯。
坐久笔生冻,夜阑灯作花。
主人意未尽,归路不为赊。 -
92.《雪》 宋·欧阳修
新阳力微初破萼,客阴用壮犹相薄。
朝寒棱棱风莫犯,莫雪緌緌止还作。
驱驰风云初惨淡,炫晃山川渐开廓。
光芒可爱初日照,润泽终为和气烁。 -
93.《次韵和永叔新岁书事见寄》 宋·梅尧臣
尖风细细欲穿帘,残雪微销冻结檐。
盏里醇醪无限满,镜中白发不知添。
妍童喜舞开罗幕,小吏愁凘入砚蟾。
幸得从公特直笔,定应无复叹齑盐。 -
94.《依韵和正仲重台梅花》 宋·梅尧臣
芳梅何蒨蒨,素叶吐层层。
近腊寒犹劲,先春气已承。
冷香传去远,静静密还增。
有意常欺雪,无功合镂冰。 -
95.《和人雪意》 宋·梅尧臣
冻云低重野,远树昏未分。
朝来庭竹上,摵摵霰已闻。
扣门有兵吏,嘉命传相君。
趋合展熊席,卷幔飘炉熏。 -
96.《送师厚归南阳会天大风遂宿高阳山寺明日同至》 宋·梅尧臣
往日送子春风前,春风酣酣杏正妍。
今来送归秋风後,秋风搣搣沙满川。
马鬣斜倾毛瑟缩,驭吏噤唫足後先。
弊裘吹裂寒入骨,枯株磨戛火欲燃。 -
97.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
98.《对雪感怀呈翟使君冯中允同年》 宋·王禹偁
岁暮山城雪,民和岁有秋。
深闻五袴咏,聊减贰车愁。
凌乱藏溪寺,霏微酒郡楼。
冻宜粘酒旆,香好试茶瓯。 -
99.《五哀诗故太子中允知洛阳县颍公》 宋·王禹偁
洛阳富文彩,峭拔四子流。
提笔入广场,辞气干斗牛。
擢第在芸阁,言事触冕旒。
左降宰百里,道胜心无忧。 -
100.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。