-
161.《阮郎归(惜春)》 宋·毛滂
映阶芳草净无尘。
新晴隔柳阴。
绿丝步障碧茸茵。
遮藏欲尽春。
寒未了,酒须深。
残花无处寻。
年来陪尽惜春心。
闲愁渐不禁。 -
162.《清平乐》 宋·周紫芝
芦洲晚净。
雨罢江如镜。
属玉双飞栖不定。
数点晚来烟艇。
梦回满眼凄凉。
一成无奈思量。
舟在绿杨堤下,蝉嘶欲尽斜阳。 -
163.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
164.《临江仙》 宋·倪稱
木落西风秋已半,正当璧月圆时。
为登绝岭赋新诗。
酒摇金凿落,波净碧琉璃。
细看冰轮还有意,要君把盏休辞。
看看两鬓欲成丝。
明年当此夜,千里共相思。 -
165.《浣溪沙(辛卯会黄运属席上作)》 宋·赵彦端
人意歌声欲度春。
春容温暖胜于人。
劝君一醉酒如渑。
梅子枝头应有恨,柳花风底不堪颦。
盖公堂下净无尘。 -
166.《浣溪沙》 宋·王质
梦到江南梦却回。
梦归何处得身归。
故溪渌净看凫衣。
下到瞿唐春欲杪,桃花香浪渺无涯。
三台回望五云飞。 -
167.《水龙吟》 宋·张鎡
余曰:人间虚幻,子能毕辞荣宠,清净寡欲,当享万寿。
惊觉,因赋此词,乙丑冬十二月也
这番真个休休,梦中深谢仙翁教。
浮生幻境,向来识破,那堪又老。 -
168.《兰陵王(南湖同碧莲见寄,走笔次韵)》 宋·史达祖
汉江侧。
月弄仙人佩色。
含情久,摇曳楚衣,天水空_染娇碧。
文漪簟影织。 -
169.《满江红(齐云月酌)》 宋·卢祖皋
楼倚晴空,炎云净、晚来风力。
沧海外、等闲吹上,满轮寒璧。
河汉低垂天欲近,乾坤浩荡秋无极。
凭阑干、衣袂拂青冥,知何夕。 -
170.《贺新郎(甲子端午)》 宋·刘克庄
过眼光阴驶。
忆垂髫、留连节物,逢场游戏。
初试綀衣弄纨扇,斗采菖蒲涧里。
今发白、颜苍如此。 -
171.《八声甘州(寿刘舍人)》 宋·李曾伯
记当年、虏压顺昌城,直欲付靴尖。
赖君家乃祖,笑麾白羽,净洗腥膻。
荆州甘棠蔼蔼,浓墨字犹鲜。
少出_云手,整顿青毡。 -
172.《沁园春(□竹窗纸枕屏)》 宋·陈著
小枕屏儿,面儿素净,吾自爱之。
向春晴欲晓,低斜半展,夜寒如水,屈曲深围。
消得题诗,不须作画,潇洒风流未易涯。
人间世,但此身安处,是十分奇。 -
173.《沁园春(□竹窗纸枕屏)》 宋·陈著
小枕屏儿,面儿素净,吾自爱之。
向春晴欲晓,低斜半展,夜寒如水,屈曲深围。
消得题诗,不须作画,潇洒风流未易涯。
人间世,但此身安处,是十分奇。 -
174.《睡花阴令》 宋·仇远
愁云歇雨,净洗一奁秋霁。
枝上鹊、欲栖还起。
曲阑人独倚。
持杯酌月,月未醉、笑人先醉。
忘醉倚、木犀花睡。
满衣花影碎。 -
175.《南浦(春水)》 宋·张炎
波暖绿粼粼,燕飞来、好是苏堤才晓。
鱼没浪痕圆,流红去、翻笑东风难扫。
荒桥断浦,柳阴撑出扁舟小。
回首池塘青欲遍,绝似梦中芳草。 -
176.《解连环·孤雁》 宋·张炎
楚江空晚。
怅离群万里,恍然惊散。
自顾影、欲下寒塘,正沙净草枯,水平天远。
写不成书,只寄得、相思一点。 -
177.《湘月(赋云溪)》 宋·张炎
随风万里。
已无心出岫,浮游天地。
为问山中何所有,此意不堪持寄。
淡薄相依,行藏自适,一片松阴外。 -
178.《苏幕遮》 宋·韩仙姑
不忧贫,不恋富。
大悟之人,开着波罗铺。
内有真如无价实,欲识真如,正照菩提路。
贪爱心,须除去。
清净法身,直是堪凭据。
忍辱波罗为妙药,服了一圆,万病都新愈。 -
179.《洞仙歌·荷花》 宋·刘光祖
晚风收暑,小池塘荷净。
独倚胡床酒初醒。
起徘徊、时有香气吹来,云藻乱,叶底游鱼动影。
空擎承露盖,不见冰容,惆怅明妆晓鸾镜。 -
180.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。