-
61.《中秋对月(三首·丁未)》 明·易恒
冰壶出水净无波,不著漂漂一苇过。
鼓角声沈知夜寂,梧桐叶尽觉秋多。
年侵容鬓烦霜雪,凉到衣裳惜芰荷。
只恐桂花零落尽,空留清影自婆娑。 -
62.《失题二首》 宋·苏轼
山行似觉鸟声殊,渐近神仙简寂居。
门外长溪容净足,山腰苦笋耿盘蔬。
乔松定有藏丹处,大石仍存拜斗余。
弟子苍髯年八十,养生世世授遗书。 -
63.《题王维画》 宋·苏轼
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗辞。 -
64.《次韵温伯雨凉感怀》 宋·范成大
穷士病且饥,古今同一流。
身安腹果然,此外吾何求。
判司诚卑官,未免尘甑忧。
穷山更瘅暑,惫卧不举头。 -
65.《墨竹》 宋·秦观
墨君飒飒风雨鸣,垂鸾舞凤翻青绶。
一竿珍重几百缗,奚啻渭川三万亩。
金锵玉戛空琴声,婢行奴颜谢花柳。
得亭真从寂寞间,卓古高标压群丑。 -
66.《乙夜纳凉》 宋·陆游
幽人新制葛衣成,二寸藤冠觉发轻。
净扫中庭延月色,缓拖拄杖听蝉声。
微凉便欲疏纨扇,小醉何妨倒玉罂。
八尺风漪真美睡,故应高枕到窗明。 -
67.《迓使客夜归四首》 宋·杨万里
去时岸树日犹明,归到州桥月已升。
水与天争一轮玉,市声人语两街灯。
迎来送往须成雪,索笔题诗砚欲冰。
净洗红尘烦碧酒,倦来不觉睡腾腾。 -
68.《旱後郴寇又作》 宋·杨万里
自怜秋蝶生不早,只与夜蛩声共悲。
眼边未觉天地宽,身後更用文章为。
去秋今夏旱相继,淮江未净郴江沸。
饿夫相语死不愁,今年官免和糴不。 -
69.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天。
一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱,惹残烟。 -
70.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
71.《索笋长句寄傅隐君》 元·王冕
春风吹起石底云,丰隆唤出苍龙孙。
古苔初破土膏滑,露华净洗龟筒痕。
先生爱笋如爱玉,冷笑人间饫膏肉。
我生无家怀此君,十年未解求一束。 -
72.《谢曹隐君惠扇歌》 元·王冕
去年僦屋在山脚,草居两间如蛎壳。
六月七月无雨落,田野焦枯江海涸。
人间酷烈无处逃,吾农忍气婴□熬。
编蒲缉羽不成扇,寻松访石空劳忉。 -
73.《依韵酬毋湜推官》 宋·范仲淹
圣门非入室,文阵敢争盟。
不意栖云阁,何才隶月卿。
珍群怜未至,霄鹗引修程。
直舍有仙味,秘庭无俗声。 -
74.《诗一首》 宋·无名氏
山行似觉鸟声殊,渐近神仙简寂居。
门外长溪容净足,山腰苦笋耿盘蔬。
舌松定有藏丹处,大石仍存拜斗馀。
弟子苍髯年八十,养生世世授遗书。 -
75.《题福州释迦院幽幽亭》 宋·蔡襄
路尽得佳赏,川原何净明。
周围地形壮,洒落世尘清。
背郭千峰起,涵空一水横。
风帆人共远,潮屿岁重耕。 -
76.《游庐山山阳七咏 简寂观》 宋·苏辙
山行但觉鸟声殊,渐近神仙简寂居。
门外长溪净客足,山腰苦笋助盘蔬。
乔松定有藏丹处,大石仍存拜斗余。
弟子苍髯年八十,养生世世授遗书。 -
77.《再次前韵四首》 宋·苏辙
城头栋宇恰三间,楚望凄凉吊屈原。
雨洗山川百里净,风吹语笑一城喧。
乡书莫问经时绝,岁事初惊片叶翻。
南近清淮鲈鳜好,钓筒时问有潜吞。 -
78.《游庐山山阳七咏其三简寂观》 宋·苏辙
山行但觉鸟声殊,渐近神仙简寂居。
门外长溪净客足,山腰苦笋助盘蔬。
乔松定有藏丹处,大石仍存拜斗余。
弟子苍髯年八十,养生世世授遗书。 -
79.《题崇因院信上人宿云轩》 宋·王之道
秋声入高梧,暝色上疏竹。
南山拢青螺,过已净如沐。
悠然孤飞云,窈窕转休麓。
自疑归去晚,意欲窗下宿。 -
80.《湖上》 宋·郑獬
秋影落西湖,渌波净如眼。
摇船入芰荷,船里清香满。
花深不见人,但听歌声远。
还从过船处,折倒青荷伞。
为采秋芳多,不觉飞霞晚。
回船未到堤,更引金莲盏。