-
41.《和微之诗二十三首·和寄乐天》 唐·白居易
贤愚类相交,人情之大率。
然自古今来,几人号胶漆。
近闻屈指数,元某与白乙。
旁爱及弟兄,中权避家室。 -
42.《同李洗马入馀不溪经辛将军故城》 唐·皎然
惨惨寒城望,将军下世时。
高墉暮草遍,大树野风悲。
壁垒今惟在,勋庸近可思。
苍然古溪上,川逝共凄其。 -
43.《同李洗马入馀不溪经辛将军故城》 唐·皎然
惨惨寒城望,将军下世时。
高墉暮草遍,大树野风悲。
壁垒今惟在,勋庸近可思。
苍然古溪上,川逝共凄其。 -
44.《别章叟》 唐·吴筠
平昔同邑里,经年不相思。
今日成远别,相对心凄其。 -
45.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
46.《贺新郎(题传岩叟悠然阁)》 宋·辛弃疾
路入门前柳。
到君家、悠然细说,渊明重九。
岁晚凄其无诸葛,惟有黄花入手。
更风雨、东篱依旧。 -
47.《四园竹》 宋·方千里
花骢纵策,制泪掩斜扉。
玉炉细袅,鸳被半闲,萧瑟罗帏。
银漏声,那更杂、疏疏雨里,此时怀抱谁知。
恨凄其。 -
48.《夜飞鹊》 宋·陈允平
秋江际天阔,风雨凄其。
云阴未放晴晖。
归鸦乱叶更萧索,砧声几处寒衣。
沙头酒初熟,尽篱边朱槿,竹外青旗。 -
49.《满江红(吴江秋夜)》 宋·汪元量
一个兰舟,双桂桨、顺流东去。
但满目、银光万顷,凄其风露。
渔火已归鸿雁汊,棹歌更在鸳鸯浦。
渐夜深、芦叶冷飕飕,临平路。 -
50.《满江红(和李自玉蒲节见寄韵)》 宋·赵必{王象}
如此风涛,又断送、一番蒲节。
何处寄、黍筒彩线,龙馋蛟啮。
已矣骚魂招不返,兰枯蕙老余香歇。
俯仰间、万事总成陈,新愁结。 -
51.《尾犯(寒夜)》 宋·蒋捷
夜倚读书床,敲碎唾壶,灯晕明灭。
多事西风,把齐铃频掣。
人共语、温温芋火,雁孤飞、萧萧桧雪。
遍阑干外,万顷鱼天,未了予愁绝。 -
52.《贺新郎(弹琵琶者)》 宋·蒋捷
妾有琵琶谱。
抱金槽、慢捻轻抛,柳梢莺妒。
羽调六么弹遍了,花底灵犀暗度。
奈敲断、玉钗纤股。 -
53.《八声甘州(九日登高)》 宋·刘将孙
不看萸、把酒对名山,无帽厌西风。
渺四海故人,一尊今雨,万里长空。
宇宙此山此日,今夕几人同。
举世谁不醉,独属陶公。 -
54.《大酺(春寒)》 宋·朱子厚
任琐窗深、重帘闭,春寒知有人处。
常年笑花信,问东风情性,是娇是妒。
冰柳成须,吹桃欲削,知更海棠堪否。
相将燕归又,看香泥半雪,欲归还误。 -
55.《满江红(重九登增江凤台望崔清献故居)》 宋·陈纪
凤去台空,庭叶下、嫩寒初透。
人世上、几番风雨,几番重九。
列岫迢供远目,晴空荡荡容长袖。
把中年、怀抱更登台,秋知否。 -
56.《题张苍水集》 清·柳亚子
北望中原涕泪多,胡尘惨淡汉山河。
盲风晦雨凄其夜,起读先生正气歌。 -
57.《浣溪沙·一别巴山棹更西》 现代·沈祖棻
一别巴山棹更西,漫凭江水问归期。
渐行渐远向天涯。
词赋招魂风雨夜,关山扶病乱离时。
入秋心事绝凄其。 -
58.《挽陈东湖先生》 未知·张衡
四大假合相,六根清净缘。
祗知心是佛,不惜药成仙。
鱼泣衔沙立,鸥疑侧脑眠。
凄其野人奠,秋菊荐寒泉。 -
59.《绝命词》 宋·卢氏
夫为苌弘血,妾感共姜诗。
夫妻同死义,天地一凄其。 -
60.《寄吴廷圭》 宋·王淮
雁叫新霜九月时,客边情况日凄其。
枯风败叶藤缠屋,细雨疏花豆压篱。
鸡嫩蟹肥村店酒,鹭闲鸥淡野桥诗。
待君流水柴门下,共醉斜阳倒接夌。