-
1.《西陵遇风献康乐诗 五》 南北朝·谢惠连
临津不得济。
伫楫阻风波。
萧条洲渚际。
气色少谐和。
西瞻兴游叹。
东睇起凄歌。
积愤成疢痗。
无萱将如何。 -
2.《郊庙歌辞·仪坤庙乐章·雍和》 唐·员半千
孝享云毕,惟彻有章。
云感玄羽,风凄素商。
瞻望神座,祗恋匪遑。
礼终乐阕,肃雍锵锵。 -
3.《相和歌辞·挽歌》 唐·赵微明
寒日蒿上明,凄凄郭东路。
素车谁家子,丹旐引将去。
原下荆棘丛,丛边有新墓。
人间痛伤别,此是长别处。
旷野何萧条,青松白杨树。 -
4.《相和歌辞·长歌续短歌》 唐·李贺
长歌破衣襟,短歌断白发。
秦王不可见,旦夕成内热。
渴饮壶中酒,饥拔陇头粟。
凄凄四月兰,千里一时绿。
夜峰何离离,月明落石底。
裴回沿石寻,照出高峰外。
不得与之游,歌成鬓先改。 -
5.《相和歌辞·从军有苦乐行》 唐·李益
劳者且勿歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆本居陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
6.《相和歌辞·怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍白日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
7.《相和歌辞·祠渔山神女歌·迎神》 唐·王维
坎坎击鼓,渔山之下。
吹洞箫,望极浦。
女巫进,纷屡舞。
陈瑶席,湛清酤。
风凄凄,又夜雨。
不知神之来兮不来,使我心兮苦复苦。 -
8.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危弦共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
9.《琴曲歌辞·别鹤》 唐·杨巨源
海鹤一为别,高程方杳然。
影摇江海路,思结潇湘天。
皎然仰白日,真姿栖紫烟。
含情九霄际,顾侣五云前。 -
10.《琴曲歌辞·别鹤》 唐·张籍
双鹤出云谿,分飞各自迷。
空巢在松杪,折羽落江泥。
寻水终不饮,逢林亦未栖。
别离应易老,万里两凄凄。 -
11.《琴曲歌辞·风入松歌》 唐·皎然
西岭松声落日秋,千枝万叶风飕飗.美人援琴弄成曲,写得松间声断续。
声断续,清我魂,流波坏陵安足论。
美人夜坐月明里,含少商兮照清徵。 -
12.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
13.《杂曲歌辞·自君之出矣》 唐·卢仝
自君之出矣,壁上蜘蛛织。
近取见妾心,夜夜无休息。
妾有双玉环,寄君表相忆。
环是妾之心,玉是君之德。 -
14.《杂曲歌辞·古别离》 唐·李益
双剑欲别风凄然,雌沉水底雄上天。
江回汉转两不见,云交雨合知何年。
古来万事皆由命,何用临岐苦涕涟。 -
15.《杂曲歌辞·古离别二首》 唐·孟郊
松山云缭绕,萍路水分离。
云去有归日,水分无合时。
春芳役双眼,春色柔四支。
杨柳织别愁,千条万条丝。 -
16.《杂曲歌辞·西洲曲》 唐·温庭筠
悠悠复悠悠,昨日下西洲。
西洲风色好,遥见武昌楼。
武昌何郁郁,侬家定无匹。
小妇被流黄,登楼抚瑶瑟。 -
17.《怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍落日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
18.《李工部挽歌三首》 唐·张说
锦帐为郎日,金门待诏时。
杨宫先上赋,柏殿几连诗。
瞬息琴歌断,凄凉箫挽悲。
那堪霸陵岸,回首望京师。 -
19.《送考功武员外学士使嵩山置舍利塔歌》 唐·徐坚
伊川别骑,灞岸分筵。
对三春之花月,览千里之风烟。
望青山兮分地,见白云兮在天。
寄愁心于樽酒,怆离绪于清弦。
共握手而相顾,各衔凄而黯然。 -
20.《鱼山神女祠歌·迎神》 唐·王维
坎坎击鼓,鱼山之下。
吹洞箫,望极浦。
女巫进,纷屡舞。
陈瑶席,湛清酤。
风凄凄兮夜雨,不知神之来兮不来,使我心兮苦复苦。