-
1.《送别》 唐·李百药
眷言一杯酒,凄怆起离忧。
夜花飘露气,暗水急还流。
雁行遥上月,虫声迥映秋。
明日河梁上,谁与论仙舟。 -
2.《秋晚度废关》 唐·李行言
秦郊平旧险,周德眷遗黎。
始闻清夜柝,俄见落封泥。
物色来无限,津途去不迷。
空亭谁问马,闲戍但鸣鸡。
山月寒弥净,河风晓更凄。
赠言杨伯起,非复是关西。 -
3.《喜雨》 唐·白居易
圃旱忧葵堇,农旱忧禾菽。
人各有所私,我旱忧松竹。
松干竹焦死,眷眷在心目。
洒叶溉其根,汲水劳僮仆。 -
4.《夏晚有怀平泉林居(宜春作)》 唐·李德裕
孟夏守畏途,舍舟在徂暑。
愀然何所念,念我龙门坞。
密竹无蹊径,高松有四五。
飞泉鸣树间,飒飒如度雨。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
7.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
8.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。 -
9.《北山移文哨遍》 宋·王安中
嵩少为仕宦捷径者,读而羞之,是足为勇退者之鼓吹。
阳翟蔡侯原道,恬于仕进。
其内吕夫人有林下风。
相与营归欤之计而未果,则嘱予以此文度曲,且朝夕使家童歌之,亦可想见泉石之胜。 -
10.《木兰花慢(重阳)》 宋·洪皓
对金商暮节,此时客、意难忘。
正卉木雕零,蛩螀韵切,宾雁南翔。
东篱有黄蕊绽,是幽人、最爱折浮觞。
须信凌霜可赏,任他落帽清狂。 -
11.《丑奴儿(秋别)》 宋·吴礼之
金风颤叶,那更饯别江楼。
听凄切、阳关声断,楚馆云收。
去也难留。
万里烟水一扁舟。 -
12.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
13.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
14.《自祭文》 魏晋·陶渊明
岁惟丁卯,律中无射。
天寒夜长,风气萧索,鸿雁于征,草木黄落。
陶子将辞逆旅之馆,永归于本宅。
故人凄其相悲,同祖行于今夕。 -
15.《送仲晦》 宋·黄铢
靡靡岁时晏,乱山红叶稀。
端居已无悰,况与亲故违。
驾言临广路,惜此须臾期。
祖燕未云洽,鸡鸣促再驰。 -
16.《诗 二》 南北朝·谢惠连
凄凄留子言。
眷眷浮客心。 -
17.《西陵遇风献康乐诗 二》 南北朝·谢惠连
哲兄感仳别。
相送越垧林。
饮饯野亭馆。
分袂澄湖阴。
凄凄留子言。
眷眷浮客心。
回塘隐舻栧。
远望绝形音。 -
18.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
19.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
20.《秋日旅怀》 明·刘琏
秋气生白虹,秋声入高树。
离离星汉明,杳杳孤鸟度。
夜坐不觉久,逍遥散余步。
鬓毛动凄风,罗裳怯零露。
寒阴日已侵,芳岁聿云暮。
眷言思我乡,谁与将尺素?