-
161.《秋怀》 明·俞允文
商飙肃天宇,激志惊序换。
嘒嘒寒蜩鸣,而无蠛蠓乱。
珍簟荫浮凉,薄云鉴幽幔。
凄清戒露鹤,瞭唳候霜雁。
朗月翳高隅,重昏讵能旦。
蕴结易云夕,拙薄婴世患。
秉此耿介怀,无徒取妖玩。 -
162.《游嵩华值岳子还吴中赋赠》 明·张诗
欢悰眷春陶,凄怆感秋别。
日予嵩华游,子亦返吴越。
江海壮烟帆,山川险辕辙。
虽殊水陆途,共抱辛勤辙。 -
163.《窗中度落叶(青溪社题)》 明·张文柱
袅袅回风下,萧萧薄岁阴。
一山方隐几,片雨自前林。
重以轻霜色,凄其入曲心。
高居尚摇落,不敢更登临。 -
164.《旅怀》 明·张宇初
落木号凄风,蟋蟀鸣四壁。
寒灯照帘帷,丛薄林露滴。
弊帙散未收,遗言藉闲适。
更长城鼓遥,星月杂行迹。 -
165.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
166.《留别西湖兼柬孔文谷万鹿园赵龙岩田豫阳童南》 明·周诗
淹薄武林游,重轮忽四望。
兴谐谢客幽,迹类向长放。
崇岭遵逶纡,澄湖泛滉瀁。
莲刹诣诸天,香台遍昭旷。 -
167.《拟古宫词一百首》 明·朱让栩
半掩残灯半掩明,前生薄幸在今生。
凄凉最苦秋宵永,风冷阶虫伴雨鸣。 -
168.《辛丑十一月十九日既与子由别于郑州西门之外》 宋·苏轼
不饮胡为醉兀兀,此心已逐归鞍发。
归人犹自念庭闱,今我何以慰寂寞。
登高回首坡垅隔,惟见乌帽出复没。
苦寒念尔衣裳薄,独骑瘦马踏残月。 -
169.《初秋宿直》 宋·晏殊
绛河星斗夜阑干,禁署沈沈闭九关。
上帝册书群玉府,仙人宫阙巨鳌山。
凉蟾影度秋阴薄,促漏声来夜唱闲。
拥鼻吟多欲愁绝,严钟凄断树乌还。 -
170.《勿去草》 宋·王安石
勿去草,草无恶。
若比世俗俗浮薄。
君不见长安卿家,公卿盛时客如麻。
公卿去後门无车,惟有芳草年年佳。 -
171.《和高常簿暮春》 宋·戴复古
世变日以薄,无从见雍熙。
闭门读古书,聊以道自怡。
桃李春盎盎,风雨秋凄凄。
于春何足喜,于秋何用悲。 -
172.《夜行上沙见梅,记东坡作诗招魂之句》 宋·范成大
玉妃谪人世,乃在流水村。
天风吹婵娟,飘堕寂莫滨。
芳心怨命薄,玉色凄路尘。
佳人来无期,日暮多碧云。 -
173.《雨》 宋·陆游
薄晚初沾洒,清晨更惨凄。
鱼寒抛饵去,鸦湿就檐栖。
幽涧溅溅溜,长堤浅浅泥。
一杯持自贺,吾事在锄犁。 -
174.《醉歌》 宋·陆游
老夫樯竿插苍石,水落岸沙痕数尺。
江南秋尽未摇落,槲叶离离枫叶赤。
楚人自古多悲伤,道傍行歌犹感激。
野花碧紫亦满把,涧果青红正堪摘。 -
175.《病起》 宋·陆游
山村病起帽围宽,春尽江南尚薄寒。
志士凄凉闲处老,名花零落雨中看。
断香漠漠便支枕,芳草离离悔倚阑。
收拾吟牋停酒碗,年来触事动忧端。 -
176.《客怀》 宋·陆游
客怀病思两凄凄,瘦马长靴溅雪泥。
道左忽逢曾宿驿,壁间闲看旧留题。
村醅酸薄陈山果,旅饭萧条嚼冻齑。
何处人间非梦境?怳然重到剑关西。 -
177.《禽言》 宋·陆游
架犁架犁,南村北村雨凄凄。
夜起饭牛鸡未啼,日暮矻矻行千畦。
没足勿恨尺泥,西成收薄汝噬脐。 -
178.《後一日复雨》 宋·陆游
一雨三日水抹堤,南村北村云凄凄。
天公约束龙反穴,不忍嘉谷沈涂泥。
日光清薄潦未缩,起视又叹行云西。
初才淅沥洒窗户,俄已湍泻鸣沟溪。
丰凶相乘若翻手,振救小缓辄噬脐。
穷阎腐儒不预此,且收芋栗宽儿啼。 -
179.《江上梅花》 宋·陆游
老年乐事少关身,犹喜尊前见玉人。
岂是凄凉偏薄命,自缘纤瘦不禁春。
娟娟月上明江练,黯黯天低糁玉尘。
绝涧断桥幽独处,护持应有主林神。 -
180.《舟过南庄呼村老与饮示以诗》 宋·陆游
昔我过此时,荷花粲云锦;今我复来游,霜露已凄凛。
乡邻福苦薄,樍雨败垂稔,戢戢禾头耳,熟计难高枕。
所惧忧吾君,岁暮诏发廪。
勿言村醪薄,排闷聊共饮。