-
21.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
22.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。 -
23.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
24.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
25.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
26.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
27.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
28.《定情诗》 魏晋·繁钦
我出东门游,邂逅承清尘。
思君即幽房,侍寝执衣巾。
时无桑中契,迫此路侧人。
我既媚君姿,君亦悦我颜。 -
29.《咏怀六首》 南北朝·庾信
其一
楚材称晋用,秦臣即赵冠。
离宫延子产, -
30.《哨遍》 宋·曹冠
聊写达观之怀,寓超然之兴云
壬戌孟秋,苏子夜游,赤壁舟轻漾。
观水光、弥渺接遥天,月出于东山之上。
与客同,清欢扣舷歌咏,开怀饮酒情酣畅。 -
31.《喜迁莺(谢赵晋臣敷文赋芙蓉词见寿,用韵为谢)》 宋·辛弃疾
暑风凉月。
爱亭亭无数,绿衣持节。
掩冉如羞,参差似妒,拥出芙渠花发。
步衬潘娘堪恨,貌比六郎谁洁。 -
32.《碧云深(寓忆秦娥)》 宋·张辑
风凄凄。
井阑络纬惊秋啼。
惊秋啼。
凉侵好梦,月正楼西。
卷帘望月知心谁。
关河空隔长相思。
长相思。
碧云暮合,有美人兮。 -
33.《蕙兰芳引》 宋·陈允平
虹雨乍收,楚天霁、乱飞秋鹜。
渐草色衰残,墙外土花暗绿。
故山鹤怨,流水自、菊篱茅屋。
日暮诗吟就,淡墨闲题修竹。 -
34.《摸鱼儿》 宋·刘辰翁
醉与君、狂歌又笑,不知当日何调。
孤山梅下吟魂冷,说甚那时苏小。
沧波眇。
奈此岛,累累意是谁家表皆谓先正葬处也。 -
35.《水龙吟(效稼轩体招落梅之魂)》 宋·蒋捷
醉兮琼瀣浮觞些。
招兮遣巫阳些。
君毋去此,飓风将起,天微黄些。
野马尘埃,污君楚楚,白霓裳些。 -
36.《沁园春(和刘潜夫送孙花翁韵)》 宋·刘镇
谁似花翁,长年湖海,蹇驴弊裘。
想红尘醉帽,青楼歌扇,挥金谈笑,惜玉风流。
吴下阿蒙,江南老贺,肯为良田二顷谋。
人间世,算到头一梦,蝼蚁王侯。 -
37.《醉翁操(七月上浣游裴园)》 宋·楼钥
茫茫。
苍苍。
青山绕、千顷波光。
新秋露风荷吹香。 -
38.《沁园春(为洁堂寿)》 宋·马迁鸾
杨柳依依,我生之辰,与公共之。
叹袅娜章台,歌翻轻吹,飘零灞岸,影弄斜晖。
花萼楼深,灵和殿古,人自凄凉柳自垂。
相逢处,记吾侬堕地,嘉定明时。 -
39.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
40.《祭石曼卿文》 宋·欧阳修
维治平四年七月日,具官欧阳修,谨遣尚书都省令史李敭,至于太清,以清酌庶羞之奠,致祭于亡友曼卿之墓下,而吊之以文。
曰:呜呼曼卿!生而为英,死而为灵。
其同乎万物生死,而复归于无物者,暂聚之形;不与万物共尽,而卓然其不配者,后世之名。
此自古圣贤,莫不皆然,而著在简册者,昭如日星。