-
1.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
2.《秋凉诗,寄正字十二兄》 唐·李贺
闭门感秋风,幽姿任契阔。
大野生素空,天地旷肃杀。
露光泣残蕙,虫响连夜发。
房寒寸辉薄,迎风绛纱折。 -
3.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
4.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
5.《奉和陆使君长源水堂纳凉效曹刘体》 唐·皎然
柳家陶暑亭,意远不可齐。
烦襟荡朱弦,高步援绿荑。
爱公满亭客,来是清风携。
滢渟前溪上,旷望古郡西。 -
6.《竹马子·登孤垒荒凉》 宋·柳永
登孤垒荒凉,危亭旷望,静临烟渚。
对雌霓挂雨,雄风拂槛,微收烦暑。
渐觉一叶惊秋,残蝉噪晚,素商时序。
览景想前欢,指神京,非雾非烟深处。 -
7.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
8.《龙泉寺纳凉》 宋·吕同老
靡靡市廛尽,杳杳泉石闲。
灌木蔽榛莽,爽籁弥空山。
飞甍纳余辉,丹雘粲以繁。
巍然青莲宫,俯此碧玉阑。 -
9.《次韵旷翁四时村居乐》 宋·艾性夫
藕花分房菱出角,瓜实累累蔓篱落。
稻田水多翁不愁,日抱筠筐曬山药。
清溪濯暑生布裳,石薷煮透山泉香。
涯南老屋颇宜夏,草窗瓦枕松风凉。 -
10.《次韵旷翁四时村居乐》 宋·艾性夫
雁云漠漠梧桐秋,风露飒飒生平畴。
芭蕉叶黄夜气湿,老壁屈曲行蜗牛。
林外炊烟暗青树,墙头凉月惊鸣杵。
柴门犬吠人语多,刈熟归来碧天暮。 -
11.《参云亭纳凉小集二首》 宋·苏籀
踽踽迂疏彼一鳏,息交绝学殆顽颜。
时侪傥获多谋助,少作曾希长者删。
喂犬孱尪玩逋窃,辕驹牵跼旷尤瘝。
那无上术蠲人瘼,画戟临江城负山。 -
12.《凉月》 明·钦叔阳
秋光盈盈秋气肃,河汉无声凉万斛。
何来天镜澹明玉,不照华堂照空谷。
空谷佳人颦翠眉,宝奁斜掩罘罳垂。
当轩畏见光如练,窥户愁看景似规。 -
13.《木兰花慢·过秦淮旷望》 宋·秦观
过秦淮旷望,迥潇洒、绝纤尘,爱清景风蛩。
吟鞭醉帽,时度疏林, -
14.《门外追凉》 宋·陆游
羽扇纶巾一味凉,旷怀非醉亦非狂。
横林点点暮鸦集,平垄离离新稻香。
山月出时闲弄影,水风清处旋移床。
学仙到此无余说,更觉金丹堕秕糠。 -
15.《急雨遽凉》 宋·陆游
急雨消残暑,旷然天地秋。
露萤矜熠熠,风叶送飕飕。
凉篻惟添睡,明河不洗愁。
流年又如此,随处怯登楼。 -
16.《睡起已亭午终日凉甚有赋》 宋·陆游
饭罢颓然付一床,旷怀真足傲羲皇。
松棚尽日常如暮,荷沼无风亦自香。
倚杖月生人影瘦,岸巾露透发根凉。
颇闻王旅徂征近,敷水条山兴已狂。 -
17.《官廨凉夕醉成》 宋·董嗣杲
湓江城里九江驿,今作分司主人宅。
我脱富池榷茶责,借住宽閒忘主客。
移栽庐山竹半百,障得西厢斜日赤。
西风摇影失半壁,梦觉只疑泥土窄。 -
18.《纳凉过林氏居》 宋·林景熙
出郭已虚旷,入门转萧森。
筠栖无六月,聊以解我襟。
红日不到地,白云时满林。
坐久石恨冷,酒醒荷气深。 -
19.《赋清旷亭》 宋·邓深
半村半郭事林丘,非阁非船榜钓舟。
秋月无边凉细细,江天不尽水悠悠。
谁开图画当前面,绝点尘埃到上头。
我辈不妨频假榻,主人应喜共盟鸥。 -
20.《杂曲歌辞·苦热行》 唐·王维
赤日满天地,火云成山岳。
草木尽焦卷,川泽皆竭涸。
轻纨觉衣重,密树苦阴薄。
莞簟不可近,絺绤再三濯。