-
21.《题衡山县文宣王庙新学堂,呈陆宰》 唐·杜甫
旄头彗紫微,无复俎豆事。
金甲相排荡,青衿一憔悴。
呜呼已十年,儒服弊于地。
征夫不遑息,学者沦素志。 -
22.《奉和浙西大夫李德裕述梦四十韵大夫本题言…次本韵》 唐·元稹
闻有池塘什,还因梦寐遭。
攀禾工类蔡,咏豆敏过曹。
庄蝶玄言秘,罗禽藻思高。
戈矛排笔阵,貔虎让文韬。 -
23.《杜韦娘》 宋·杜安世
暮春天气,莺老燕子忙如织。
间嫩叶题诗哨梅小,乍遍水、新萍圆碧。
初牡丹谢了,秋千搭起,垂杨暗锁深深陌。
暖风轻,尽日闲把、榆钱乱掷。 -
24.《秋莲》 元·刘因
瘦影亭亭不自容,淡香杳杳欲谁通?
不堪翠减红销际,更在江清月冷中。
拟欲青房全晚节,岂知白露已秋风。
盛衰老眼依然在,莫放扁舟酒易空。 -
25.《鹧鸪天·金菊疏篱擅化工》 元·姬翼
金菊疏篱擅化工。
草虫切切话秋容。
荷衰萍老芦花白,撩乱西风坠叶红。
山减瘦,水争雄。
驱驰万有尽归宗。
道人亦喜三彭灭,清夜无眠坐绛 -
26.《水调歌头 戊申季秋月十有九日,赏芙蓉於汝》 元·王寂
,盖暮年游宦之情不能已也岸柳飘疏翠,篱菊减幽香。
蝶愁蜂懒无赖,冷落过重阳。
应为百花开尽,天公著意留与,尤物殿秋光。
霁月炯疏影,晨露?红妆。 -
27.《落花长吟》 宋·邵雍
以酒战花秾,花秾酒更浓。
花能十日尽,酒未百壶空。
尚喜装衣袂,犹怜坠酒锺。
多情唯粉蝶,薄倖是游蜂。 -
28.《和王觉民梅花诗》 宋·王之道
梅花似是东君客,漏洩春风犯寒坼。
冰肌玉骨照双泉,应为孤根借泉脉。
先生狂得次公醒,诗思蔼蔼飘晴云。
为怜老拙有旧分,俾预胜赏沾清芬。 -
29.《菊秋晓枕偶成》 宋·卫宗武
希年七十又加零,渐脱尘缘万事轻。
冉冉壮心随岁减,萧萧衰鬓与霜明。
愁倾白堕嫌无量,老对黄花更有情。
欲写秋容到寥廓,却惭健笔欠纵横。 -
30.《诸公过易足为红梅一醉醉后率成数语》 宋·章甫
一冬雪与寒具少,膏泽春来颇倾倒。
畏寒病懒不出门,未觉心情被春恼。
花木今春种种迟,眼明始见红梅枝。
容颜颇称俗子意,风骨独有诗人知。