-
1.《抛球乐》 宋·李从周
风罥蔫红雨易晴。
病花中酒过清明,绮窗幽梦乱于柳,罗袖泪痕凝似饧。
冷地思量着,春色三停早二停。 -
2.《偈》 宋·释本
半在河南半在北,一片虚凝似墨黑。
冷地思量愁杀人,叵耐云门这老贼, -
3.《同潘丈游东平瀑》 宋·陈宓
喧天动地作惊霆,生定中扃转更宁。
三叠飞泉凝似雾,却疑石转解过灵。 -
4.《凝碧池侍宴看竞渡应制》 唐·李怀远
上苑清銮路,高居重豫游。
前对芙蓉沼,傍临杜若洲。
地如玄扈望,波似洞庭秋。
列筵飞翠斝,分曹戏鹢舟。
湍高棹影没,岸近榜歌遒。
舞曲依鸾殿,箫声下凤楼。
忽闻天上乐,疑逐海查流。 -
5.《玉楼春·去时梅萼初凝粉》 宋·欧阳修
去时梅萼初凝粉。
不觉小桃风力损。
梨花最晚又凋零,何事归期无定准。
阑干倚遍重来凭。
泪粉偷将红袖印。
蜘蛛喜鹊误人多,似此无凭安足信。 -
6.《要销凝》 宋·贺铸
雕梁寻巢旧燕侣。
似向人欲语。
试问来时,逢郎郎健否。
春风深闭绣户。
尽便旋、一庭花絮。
要自销凝,吟郎长短句。 -
7.《荔支香近(乐府有荔支香调,似因物命题而亡其词,辄为补赋)》 宋·赵以夫
翡翠丛中,万点星球小。
怪得鼻观香清,凉馆薰风透。
冰盘快剥轻红,滑凝水晶皱。
风姿,姑射仙人正年少。 -
8.《绛都春(燕亡久矣,京□适见似人,怅怨有感)》 宋·吴文英
南楼坠燕。
又灯晕夜凉,疏帘空卷。
叶吹暮喧,花露震晞秋光短。
当时明月娉婷伴。 -
9.《木兰花慢(饯韩似斋赴江东鹾幕)》 宋·吴文英
润寒梅细雨,卷灯火、暗尘香。
正万里胥涛,流花涨腻,春共东江。
云樯。
未传燕语,过罘D66D、垂柳舞鹅黄。 -
10.《经略焕章先生宠赐千叶梅佳制似笑疏花太孤瘦》 宋·刘褒
乾叶惊飞蹀躞轻,疎枝绰妁斗酥凝。
正怜驿使来冲雪,却费诗翁巧斲冰。
天女手高饶剪刻,玉环肌满见棱层。
何人醉作罗浮梦,花杪横参撼未应。 -
11.《踏莎行 绣床凝思 复古诗集五》 元·王国器
翠藻文鸳,交枝连理。
金针停处浑如醉。
杨花一点是春心,鹃声啼到人千里。
唤醒离魂,犹疑梦里。
此情恰似东流水。
云窗雾阁没人知,绡痕 -
12.《踏莎行 绣床凝思 复古诗集五》 元·王国器
翠藻文鸳,交枝连理。
金针停处浑如醉。
杨花一点是春心,鹃声啼到人千里。
唤醒离魂,犹疑梦里。
此情恰似东流水。
云窗雾阁没人知,绡痕 -
13.《凝祥池(一作:奉和凝祥池)》 宋·苏轼
似知金马客,时梦碧鸡坊。
冰雪消残腊,烟波写故乡。
鸣銮自容与,立马久回翔。
乞与三韩使,新图到乐浪。
(时高丽使在都下,每至胜境,辄图画以归。
) -
14.《清平乐·香凝娇聚》 元·元好问
香凝娇聚。
玉立临春树。
细看司花留意处。
都在轻匀浅注。
相逢南陌东城。
有情只似无情。
说与新来憔悴,莺儿不解丁宁。 -
15.《喜迁莺·霜凝雪沍》 宋·无名氏
霜凝雪沍,正斗标临丑,三阳将近。
万木凋零,群芳消歇,禁苑有梅初盛。
异香似薰沈水,素色瑞如玉莹。
人尽道,第一番,天遣先占春信。 -
16.《凝祥池上晚归》 宋·蔡襄
绿径阴阴落景微,杨花零乱上人衣。
长烟似爱沧波面,风色虽豪不肯飞。 -
17.《凝碧晚望》 宋·李弥逊
秋来何必送将归,落日高台意自悲。
一壑未容追法漫,三钟犹得饱支离。
黄花对客如相笑,白发寻人似有期。
时序不堪翻覆手,每逢佳处亦开眉。 -
18.《凝光亭偶成》 宋·陈著
一寸春晖值万金,谁能白发系光阴。
燕莺已付忺新耳,蚕麦犹关活世心。
坐到夕阳如梦寐,看来时事只沉吟。
暖风吹面忘怀处,何日何人更似今。 -
19.《次无咎凝祥春游三首》 宋·孔武仲
芸编校罢得嬉游,池馆虽春爽似秋。
同舍病郎追不及,喜传佳句到瀛洲。 -
20.《留题归安尉凝碧堂》 宋·李覯
骚人得助是江山。
千里幽怀一凭栏。
野色岂唯春晚秀,天风长似月边寒。
身闲暂觉尘埃远,境胜才知宇宙宽。
祗恐仙壶提挈去,不教凡眼醉中看。