-
1.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。 -
2.《山斋独坐赠薛内史》 隋代·杨素
居山四望阻,风云竟朝夕。
深溪横古树,空岩卧幽石。
日出远岫明,鸟散空林寂。
兰庭动幽气,竹室生虚白。 -
3.《画堂春(和秦少游韵)》 宋·仲并
春波浅碧涨方池。
池台深锁烟霏。
缓歌争胜早莺啼。
客忍轻归。
合坐香凝宿雾,垫巾梅插寒枝。
渐西蟾影漾余辉。
醉倒谁知。 -
4.《菩萨蛮》 宋·沈端节
楚山千叠伤心碧。
伤心只有遥相忆。
解佩揖巫云。
愁生洛浦春。
香波凝宿雾。
梦断消魂处。
空听水泠泠。
如闻宝瑟声。 -
5.《鹊踏枝·花外寒鸡天欲曙》 唐·冯延巳
花外寒鸡天欲曙,香印成灰,起坐浑无绪。
檐际高桐凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去。
屏上罗衣闲绣缕,一向关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无寻处。 -
6.《山斋独坐赠薛内史》 隋代·杨素
岩壑澄清景,景清岩壑深。
白云飞暮色,绿水激清音。
涧户散余彩,山窗凝宿阴。
花草共萦映,树石相陵临。
独坐对陈榻,无客有鸣琴。
寂寂幽山里,谁知无闷心。 -
7.《中秋月》 宋·王禹偁
何处见清辉,登楼正午时。
莫辞终夕看,动是隔年期。
冷湿流萤草,光凝宿鹤枝。
不禁鸡唱晓,轻别下天涯。 -
8.《舟行》 宋·白玉蟾
山销晓烟迷紫翠,花凝宿雨间青红。
快帆幸自泛秋绿,乞与一篙东去风。 -
9.《次韵程观过夜饮灵济祠下》 宋·喻良能
松月泻清影,炉烟凝宿云。
檠灯寒照席,樽酒细论文。
清漏转三鼓,芳杯釂十分。
纷胜银烛里,妙舞盾榴裙。 -
10.《冬夜宿扬州开元寺烈公房,送李侍御之江东》 唐·刘长卿
迁客投百越,穷阴淮海凝。
中原驰困兽,万里栖饥鹰。
寂寂连宇下,爱君心自弘。
空堂来霜气,永夜清明灯。