-
41.《饮文氏园是日鹊噪于庭坐上烛花无数就试者凡》 宋·李流谦
虎变龙腾各有心,诸公高宴盍朋簪。
烂开数对迎祥烛,合噪仍来报喜禽。
人似月娥元自近,酒名天禄莫辞深。
坐中五客联登去,他日华堂榜桂林。 -
42.《周伯范棋会以足疾不赴走笔寄坐客》 宋·楼钥
里闾讲棋社,大要率且真。
岂惟简苛礼,正欲聚首频。
向来赏花约,深恐负此春。
春来顾多事,殆如参与辰。 -
43.《仆自乙酉至今凡四冬至皆在覊旅感慨成诗》 宋·赵蕃
至日长为客,天涯空浩叹。
贫知学道力,晚悟作诗难。
故旧劳相问,功名梦已残。
书生例难蹇,未可厌寒酸。 -
44.《领客君子轩木芙蓉盛开分韵得红字》 宋·魏了翁
天公富万有,盈宇何充充。
秋风一摇落,所得缘手空。
忽於臞悴中,睹此寒露丛。
天然真富贵,送尽人间穷。 -
45.《蓬莱客 拆心字起》 元·马钰
猿急。
猿不动真吾客。
真吾客。
传灵榭,金间隔。
真修炼非凡测。
珠光莹难尘溺。
难尘溺。
生灵焰,消烟息。 -
46.《*心香 客人樊公索》 元·马钰
三髻山侗。
叹个樊公。
贩淄矾、苦海波中。
要除烦恼,助一帆风。
便弃繁华,离燔火,出凡笼。
真个逍遥,真不迷蒙。
守真清、真净真功。
真真相济,真性玲珑。
便得真风,成真趣,显真容。 -
47.《阆风舒先生客居棠溪袁仲素家见示竹帘诗戏作》 宋·戴表元
剡竹吾问君,班班为谁设。
一登君子堂,向与凡界绝。
陂龙鳞故鲜,湘娥泪犹热。
既能露文章,匠手安得辍。
所邻无可娱,如伴枯禅灭。
千金散红裙,一镜垂白发。
定非夏侯衣,高堂挂秋月。 -
48.《戊子元日凡阳道中二首》 宋·方回
夜卧田家牯犊傍,晨兴籼饭煮葱汤。
阨穷未觉英豪耻,清苦应容寿命长。
客路天晴聊可喜,家园春动自难忘。
已欣旧岁交新岁,却向丹阳忆紫阳。 -
49.《谢客二首》 宋·方回
梦到红云玉殿来,骨凡无路住蓬莱。
鹤身欲向仙官舞,病翅褵褷展不开。 -
50.《诸公唱和多记经历之事因感昔游复用元韵凡三》 宋·苏颂
朝鞍早过凤楼西,雨浥轻尘未有泥。
颁宴百壶人共醉,演纶双笔客同携。
紫微旧刻兰堂閟,朱字新牌艺院题。
更识训词深厚意,言成膏泽惠编齐。 -
51.《贵溪尉厅黄梅盛开浓香丰艳非凡品可及尉坐此》 宋·王洋
歌酬花意醉酬春,笑口相逢可厌频。
不饮正疑花怨客,黄衣莫听妇伤贫。
天生尤物非为福,蚌有明珠亦累身。
墙里佳人墙外笑,冶客招悔岂无因。 -
52.《杂诗四首》 唐·张说
抱薰心常焦,举旆心常摇。
天长地自久,欢乐能几朝。
君看西陵树,歌舞为谁娇。
山闲苦积雨,木落悲时遽。 -
53.《夜到润州》 唐·孙逖
夜入丹阳郡,天高气象秋。
海隅云汉转,江畔火星流。
城郭传金柝,闾阎闭绿洲。
客行凡几夜,新月再如钩。 -
54.《寄焦炼师》 唐·李颀
得道凡百岁,烧丹惟一身。
悠悠孤峰顶,日见三花春。
白鹤翠微里,黄精幽涧滨。
始知世上客,不及山中人。
仙境若在梦,朝云如可亲。
何由睹颜色,挥手谢风尘。 -
55.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
56.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
57.《喜晴》 唐·刘长卿
晓日西风转,秋天万里明。
湖天一种色,林鸟百般声。
霁景浮云满,游丝映水轻。
今朝江上客,凡慰几人情。 -
58.《草书歌行》 唐·李白
少年上人号怀素,草书天下称独步。
墨池飞出北溟鱼,笔锋杀尽中山兔。
八月九月天气凉,酒徒词客满高堂。
笺麻素绢排数箱,宣州石砚墨色光。 -
59.《赠崔侍郎》 唐·李白
黄河二尺鲤,本在孟津居。
点额不成龙,归来伴凡鱼。
故人东海客,一见借吹嘘。
风涛倘相见,更欲凌昆墟。 -
60.《送王著作赴淮西幕府》 唐·岑参
燕子与百劳,一西复一东。
天空信寥廓,翔集何时同。
知己怅难遇,良朋非易逢。
怜君心相亲,与我家又通。