-
41.《念奴娇(和人)》 宋·葛郯
冯夷微怒,被鲛人水府,织成绡縠。
何处飞来双白鹭,点破一溪寒玉。
岸柳烟迷,海棠酒困,赢得春眠足。
凭栏搔首,为谁消遣愁目。 -
42.《雨》 宋·陈与义
沙岸残春雨,茅檐古镇官。
一时花带泪,万里客凭栏。
日晚蔷薇重,楼高燕子寒。
惜无陶谢手,尽力破忧端。 -
43.《同紫芝游西山》 宋·杜耒
几番江上凭栏久,今在西山山里行。
天遣得随三客后,春来无此一朝晴。
方穿藤蔓寻源去,忽见烟霏趁步生。
幽鸟向人作清哢,似应知我有诗成。 -
44.《句》 宋·谌祜
观空观化此凭栏,会合人间景一团。
棋罢客随流水散,酒阑花带夕阳看。 -
45.《楚江观梅》 宋·朱松
莫笑山翁老据鞍,探梅今夕到江干。
半滩流水浸残月,一夜清霜催晓寒。
倚醉更教重秉烛,怕愁元自怯凭栏。
谁知携客芳华日。
曾费缠头锦百端。 -
46.《题义门胡氏华林书院》 宋·向敏中
岑楼高架郁嵯峨,几度凭栏发浩歌。
春树鸟声当户巧,夕阳山色卷帘多。
花凝玉勒含烟露,酒泛金樽醉绮罗。
自是梁园知好客,不妨车马日相过。 -
47.《秋怀》 宋·罗公升
旧日方山子,凄凉寄一箪。
虫声来倦枕,秋思入凭栏。
已是肱三折,那堪指一弹。
中宵更风雨,谁念客毡寒。 -
48.《重阳》 宋·胡仲参
漫浪江湖已十霜,一秋强半又重阳。
可怜白日浑闲度,偶对黄花觉自伤。
客舍题诗书感遇,市楼沽酒慰凄凉。
登高不为酬心赏,直欲凭栏望故乡。 -
49.《卓望山》 宋·黄漳
簿领纷迷日不间,偶因佳节一登山。
风飘木叶雁初到,霜度岩篱菊渐班。
与客不妨长送酒,对时聊尔暂开颜。
凭栏万顷黄云熟,犹恐民生尚苦艰。 -
50.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
51.《灵隐莲峰堂》 宋·孙雄飞
堂开金色界,梵客为钩帘。
山影碧侵座,水声清绕檐。
粉云埋石脚,珠露泣松髯。
终拟携孤笛,凭栏唤玉蟾。 -
52.《吊盈盈三首》 未知·王山
烛花红死睡初醒,一枕孤怀病客情。
海上有山应大梦,人间无路可长生。
乾坤意入凭栏阔,风月人归似旧情。
汉殿香销春寂寂,夕阳无语下西城。 -
53.《中山别墅》 宋·俞瑊
村居何所乐,我爱读书堂。
阶划侵窗润,瓶花落砚香。
凭栏看水活,出岫笑云忙。
野客时相过,聊吟坐夕阳。 -
54.《题阎立本十八学士图》 宋·郑昺
阎公十八学士图,当时妙笔分锱铢。
惜哉名姓不题别,但可以意推形模。
十二匹马一匹驴,五士无马应直庐。
五鞍施狨乃禁从,长孙房杜王魏徒。 -
55.《归休亭》 宋·诸葛赓
日影初升竹半高,一天晴色读离骚。
凭栏对客浮樽斝,隔水听人正桔槔。
拂去梁尘饯乳燕,扫归松栗煮秋涛。
柴门正对青青柳,浪说新诗欲拟陶。 -
56.《庐山》 宋·戴复古
道人问我看庐山,地上争如阁上看。
呈露千峰秋落木,雕锼万象客凭栏。
静中见得天机妙,闲里回观世路难。
管领风光有微憾,桂花香里酒瓶乾。 -
57.《谒南岳》 宋·范成大
湘中固多山,夹岸万马屯。
坡陀无敢高,似逊乔岳尊。
晓投望云亭,众丘拱墙藩。
浓岚忽飘荡,积翠浮云端。 -
58.《白塔院》 宋·陆游
冷翠千竿玉,浮岚万幅屏。
凭栏避微雨,挈笠遇归僧。
残月明楼角,屯云拥塔层。
溪山属闲客,随意倚枯藤。 -
59.《樊江观梅》 宋·陆游
莫笑山翁老据鞍,探梅今夕到江干。
半滩流水浸残月,一夜清霜催晓寒。
倚醉更教重秉烛,怕寒元自怯凭栏。
谁知携客芳华日,曾费缠头锦百端。 -
60.《城西晚眺》 宋·宋祁
北榭风轻爽醉襟,天涯摇落对登临。
一篙寒浪船移浦,千尾残阳鸟赴林。
倦客亭皋时远笛,早寒墟里渐疏碪。
凭栏不觉休边角,暝气苍茫失半岑。