-
41.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
42.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
43.《出游龙虎山舟中望仙岩壁立千仞者不可上其高》 宋·晁补之
稽天巨浸洗南荒,尚有千峰骨立强。
民未降丘应宅此,举头天壁有囷仓。 -
44.《北山梨花(有序)》 明·杨基
北山梨花千树栽,年年清明花正开。
薛君好事两邀我,骑马看花携酒来。
看花出郭我所爱,况是梨花最多态。
我牵尘俗不得赴,花本无情花亦怪。 -
45.《元丹歌赠会稽陈处士》 宋·曹勋
尘波溢目深溟渤,往古来今空出没。
喜君相见话丹经,起我凌云恶阡陌。
我生素乏儿女姿,面上巉岩耸山骨。
少年避地东海隅,架竹编茅剪荆棘。 -
46.《画山水行》 明·张羽
古来名画传父子,唐有二李蜀两黄。
吴兴公子冠当代,雍也继之早擅场。
宋祖子孙画龙种,毛骨固是非寻常。
珊瑚宝玦久零落,空有妙艺传文章。 -
47.《栖贤三峡桥》 宋·苏轼
吾闻太山石,积日穿线溜。
况此百雷霆,万世与石斗。
深行九地底,险出三峡右。
长输不尽溪,欲满无底窦。 -
48.《无咎兄赠子方寺丞见约出院奉谒复用原韵上呈》 宋·张耒
曹侯骥骨双瞳方,流沙万里志不忘。
读书故山兰蕙芳,咳唾不顾尚书郎。
参军朔方试所长,奋须决策服老苍。
愿得一索缚狡狂,凯歌揉馘献明堂。 -
49.《南安岩主大严禅师真赞》 宋·黄庭坚
石出山而韵自丘壑,松不春而骨立冰霜。
今得云门柱杖,打破鬼窟灵床。
其石也,将能万里出云雨。
其松也,欲与三界作阴凉。
此似昔人非昔人也,山中故友任商量。 -
50.《和胡少汲游山》 宋·晁说之
峭直汉大夫,伊余忝末胄。
出不还良媒,生本值恶宿。
高曾耀图牒,罪戾辱堂构。
十饥付群儿,万恨阁孤咮。 -
51.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
52.《出塞·烽火照玄菟》 明·唐寅
烽火照玄菟,嫖姚召仆夫。
朱家荐逋虏,刁间出黠奴。
六郡良家子,三辅弛刑徒。
笳度《乌啼》曲,旗参虎落图。 -
53.《吊友人朱子大》 宋·周文璞
与君昔并丹阳船,形容惘怆俱可怜。
自说宅囿及百年,藏三小山出云烟。
土伯小庙自题扁,持照清池分丑妍。
吁嗟先君方下世,侄子卖半相炒煎。 -
54.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
55.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
56.《杨监又出画鹰十二扇》 唐·杜甫
近时冯绍正,能画鸷鸟样。
明公出此图,无乃传其状。
殊姿各独立,清绝心有向。
疾禁千里马,气敌万人将。 -
57.《石鼎联句》 唐·韩愈
巧匠斫山骨,刳中事煎烹。
——刘师服
直柄未当权,塞口且吞声。
——侯喜 -
58.《春晴出游》 宋·陆游
一春强半病,颇废山泽游。
今晨忽良已,风日亦清柔。
朝餐具冷饼,瘦骨辞重裘。
稚荷出沟港,芳杜满汀洲。
勿言酒苦薄,一笑失百忧。
且当咏寻壑,讵必赋登楼。 -
59.《李宗古出示谢李道人苕帚杖从蒋彦回乞葬地二》 宋·黄庭坚
提携禅客扶衰杖,断当姻家葬骨山。
因病废棋仍废酒,鹧鸪鹦鹉伴清闲。 -
60.《满庭芳·辰出街头》 宋·无名氏
辰出街头,酉归堂内,切须规矩随身。
志诚香火,早晚去朝真。
遍历名山福地,不耻问、参访高人。
休夸逞,断除人我,心地放教平。