-
41.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
42.《鸡鸣曲》 唐·李咸用
海树相扶乌影翘,戴红拍翠声胶胶。
鸳瓦冻危金距趫,夸雄斗气争相高。
漏残雨急风萧萧,患乱忠臣欺宝刀。
霜浓月薄星昭昭,太平才子能歌谣。
山翁梦断出衡茅,谷口雾中饥虎号,离人枕上心忉忉。 -
43.《过王逸人园林》 唐·孟贯
谷口何时住,烟霞一径深。
水声离远洞,山色出疏林。
雪彩从沾鬓,年光不计心。
自言人少到,犹喜我来寻。 -
44.《莺》 宋·石延年
何处传新哢,间关出建章。
至清无奈玉,更巧莫如簧。
谷口凄寒甚,花阴淑景长。
上林栖处稳,慎勿近雕梁。 -
45.《寄南康使君仲晦五十二兄》 宋·黄铢
故人已别,出拥朱辕轓。
昨尝枉札素,谓言寻里门。
云胡不践诺,使我心烦冤。
天门深九重,叫阍闻有言。 -
46.《木寂院》 宋·叶槐
为爱莲塘水石幽,画桥斜日任迟留。
两山云出□□雨,一叶风来断送秋。
滚滚流年愁里度,凄凄明月暗中投。
何时谷口归耕去,种得黄粱饱即休。 -
47.《吏隐堂为郑参议题》 宋·张祈
平时谷口驰声名,只今朝市心如水。
司马政成方外趣,官事莫能相料理。
公堂卜筑在人境,钟阜孱颜是吾里。
瑶林琼树风尘外,白雪阳春谈笑里。 -
48.《偶然作》 明·盛时泰
酒醒闻雨响,况复在山村。
木叶知时序,鸡声识晓昏。
七弦频寄兴,二亩足为园。
清净元无字,逍遥剩有言。 -
49.《题斋壁》 宋·陆游
二十余年此结茆,园公溪父日论交。
风翻半浦乱荷背,雨放一林新笋梢。
隔叶晚莺啼谷口,唼花雏鸭聚塘坳。
出门行罢还无事,借得丹经手自抄。 -
50.《梅市暮归》 宋·陆游
老境惟闭门,不与事物接。
时逢佳山水,尚复快登涉。
山程策子蹇,水泛摇短楫。
今兹税驾地,佳事喜稠叠。 -
51.《出行湖山间杂赋》 宋·陆游
鱼市樵风口,茶村谷雨前。
柳边烟掩苒,堤上草芊眠。
墓扫鸦衔肉,人归鹭导船。
东风吹短发,得句为谁妍 -
52.《苦寒行》 宋·文同
上太行兮高盘盘,日将暮兮岁已阑。
入谷口兮出林端,风惨惨兮吹骨寒。
冰霜结兮玉败巑岏,光上照兮天色乾。
纷横委兮草树残,黯慄烈兮烟云漫。 -
53.《赠段万顷》 宋·晁补之
美人窈窕家南国,可与副笄亲黍稷。
平生寂莫凤将雏,惭愧木桃犹报璧。
石城三桨为谁催,万里清江凌不测。
王门酒肉傲胜诡,岂有邹阳仍下客。 -
54.《南源庄》 宋·曾巩
床上不废看青山,门前便踏南涧路。
绕墙顿失车马喧,岸帻日得沧洲趣。
尝嗟秋蓬转,未有茅屋据。
对此耳目新,始觉精爽聚。 -
55.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
李白尝言人有耳,不当径洗颍川水。
男儿出处自有时,何须锐意楚狂子。
公今无意世间人,北山有灵定不嗔。
天子政作唐虞计,谷口那留郑子真。
伫观大手称奇绝,致君却笑前贤拙。
坐使梯航到鬼方,来寻九州贡璆铁。 -
56.《和郑康道喜雪》 宋·曹勋
东方已明云海立,怪来雀噪争枝集。
凛气著人不苦寒,老境增衣欲重袭。
忽惊朔吹翔腊白,陇亩为祥时适及。
稍闻清响食蚕声,渐看落檐倾粟粒。 -
57.《李德迈挽诗》 宋·魏了翁
鸣嘤出谷邈难亲,断雁辞行不可群。
论事期期箝在口,逢人頟頟齿穿龈。
乾坤许阔犹有碍,风雨满前如不闻。
肠断天津邵夫子,东篱掩泪立孤云。 -
58.《畏雨不出简张端袤昆仲符伯筹诸兄》 宋·刘宰
我居市北子市南,中间万口喧春蚕。
子来自南我自北,缭绕东西厌匍匐。
块坐不言中有得,谷鸟一声惊昼息。
翻然却念友多闻,独有君家好弟昆。 -
59.《观梅》 宋·李复
轥藉霜威欲断肌,傲霜挺挺发南枝。
微风披拂香来去,皎月勾添光陆离。
已入鸾台弄妆手,犹存谷口出尘姿。
苦无疏影横斜句,深愧林逋处士诗。 -
60.《逍遥咏》 宋·宋太宗
丹丘雾彩好林峦,尽是天宫不死仙。
常与神人为窟宅,能兴风雨秀山川。
溪头云出摇红叶,谷口村稀伴碧烟。
题品洞门房密秘,隐藏踪迹恐相传。