-
1.《水调歌头(同德久诸季小饮,出示所作,即席答之)》 宋·李纲
律吕自相召,韶F324不难谐。
致君泽物,古来何世不须才。
幸可山林高卧,袖手何妨闲处,醇酒醉朋侪。
千里故人驾,不怕物情猜。 -
2.《出峡泊宜昌府(四首选一)》 清·张问陶
万山回首太陵(山旁)嶒,此日余生问最能。
送尽奇峰双眼豁,江天空阔看彝陵。 -
3.《豁盦出示易水送别图中有予旧日题字并有榆生》 近代·汪精卫
少壮今成两鬓霜,画图重对益彷徨。
生惭郑国延韩命,死羡汪锜作鲁殇。
有限山河供堕甑,无多涕泪泣亡羊。
相期更聚神州铁,铸出金城万里长。 -
4.《出都日涂中成》 宋·司马光
贱生习山野,愚陋出於骨。
虽为冠带拘,性非藩笼物。
扬鞭出都门,旷若解徽绋。
是时天风恶,灵沼波荡汩。 -
5.《饭大涌泉入紫微洞洞乃余寻出》 宋·朱翌
山川有佳处,神物严守卫。
自非夙有因,孰敢发其秘。
众壑拥流泉,青间见白沸。
洗我杖与屦,时作深入计。 -
6.《雪霁出郊》 宋·强至
京尘滚滚日眯眼,心豁郊原初雪晴。
幽禽忽傍粉树语,瘦马时踏琼田行。
高吟浩荡真吾事,薄宦飘飖愧此生。
却羡老农相顾喜,土膏乘润说春耕。 -
7.《出闽中四首》 宋·姜特立
晚出仙霞岭,平原豁故关。
石穷千里迳,云失万重山。
渐喜乡音似,遥知儿辈欢。
不缘怀里社,倦翼未须还。 -
8.《出城山墓域行至赵村》 宋·卫宗武
才出城山路,云收霁景呈。
乾端顿轩豁,山色更晶明。
远近烟村露,微茫野水横。
平头今七十,此地几经行。 -
9.《次韵邑宰徐何慊出示所作五首》 宋·陈著
锦制丈高底怕伤,手挥烦势坐清凉。
豁闻心上平明镜,看破人间戏散场。
县里方将客醉白,台端只怕趣催黄。
梅花本是酸寒物,终累他年铁石肠。 -
10.《满庭芳 出樊笼,赠京兆刘法司》 元·马钰
掣断名缰,敲开利锁,忻然跃出樊笼。
无拘无管,纵步任西东。
自在逍遥活计,占无为、清净家风。
无情念,亦无憎爱,到处且和同。 -
11.《舟出车新桥》 宋·方回
市声巷语哭还歌,客舍喧啾奈汝何。
才出城闉愁眼豁,适逢秋霁病身和。
力行古道于时背,心感皇天所相多。
鸿雁稻梁焉用足,政须寥廓谢虞罗。 -
12.《余与吕守之买舟西归林常甫吴清淑吕伯起出饯》 宋·钱时
两角勍触蛮,八荒等兄弟。
人生天地间,贵在情义耳。
嘉禾二三友,一见倾底裹。
春风散天和。 -
13.《冲禅人与翠山出丐求颂》 宋·释正觉
归去家山雪未消,到时雪后翠棱高。
豁然直下断三际,卓尔个中抽一毫。
化钵不妨游幻海,虚舟何惮驾惊涛。
因缘成熟袖双手,莫学吾家败酒糟。 -
14.《杂曲歌辞·行路难三首》 唐·柳宗元
君不见夸父逐日窥虞渊,跳踉北海超昆仑。
披霄决汉出沆漭,瞥裂左右遗星辰。
须臾力尽道渴死,狐鼠蜂蚁争噬吞。 -
15.《拟古三首》 唐·徐彦伯
遥裔烟屿鸿,双影旦夕同。
交翰倚沙月,和鸣弄江风。
vK若茂芳序,君子从远戎。
云生阴海没,花落春潭空。 -
16.《苏十三瞻登玉泉寺峰入寺中见赠作》 唐·储光羲
庆门叠华组,盛列钟英彦。
贞信发天姿,文明叶邦选。
为情贵深远,作德齐隐见。
别业在春山,怀归出芳甸。 -
17.《郑县宿陶太公馆中赠冯六元二》 唐·王昌龄
儒有轻王侯,脱略当世务。
本家蓝田下,非为渔弋故。
无何困躬耕,且欲驰永路。
幽居与君近,出谷同所骛。 -
18.《郑县宿陶太公馆中赠冯六元二》 唐·王昌龄
儒有轻王侯,脱略当世务。
本家蓝田下,非为渔弋故。
无何困躬耕,且欲驰永路。
幽居与君近,出谷同所骛。 -
19.《早发渔浦潭》 唐·孟浩然
东旭早光芒,渚禽已惊聒。
卧闻渔浦口,桡声暗相拨。
日出气象分,始知江湖阔。
美人常晏起,照影弄流沫。
饮水畏惊猿,祭鱼时见獭。
舟行自无闷,况值晴景豁。 -
20.《登嘉州凌云寺作》 唐·岑参
寺出飞鸟外,青峰戴朱楼。
搏壁跻半空,喜得登上头。
始知宇宙阔,下看三江流。
天晴见峨眉,如向波上浮。