-
241.《郊祀庆成诗》 宋·王炎
燕翼传丕绪,龙飞袭庆基。
万年新景命,三岁始亲祠。
修己崇仁俭,承颜洽孝慈。
和平调玉烛,静谧偃锋旗。 -
242.《兵器》 宋·陶弼
五代乏真主,奸雄纷僭伪。
横磨阔刀剑,白弱相篡弑。
我宋有神宜,潜德动天意。
故天意若曰,往为我之嗣。 -
243.《送絜斋仓使袁都官归班》 宋·赵汝鐩
六辔按部朝出关,邮铃插羽夜趣还。
诏子天飞紫泥湿,一点郎星归拱北。
乡来翻动大壑鱼,致君尧舜真须臾。
金瓯未启请麾去,旋颁汉节登范车。 -
244.《长江行》 明·李东阳
大江西来是何年,奔流直下岷山巅。
长风一万里,吹破鸿蒙天。
天开地辟万物茁,五岳四渎皆森然。
帝遣长江作南渎,直与天地相周旋。 -
245.《自讼》 宋·陈淳
气一志以动,志动气益狂。
辗转互攻击,其端何有穷。
哲人动知几,清明常在躬。
私欲绝微萌,天真湛流通。
表里皎如日,一隙无暧曚。 -
246.《上巳日游延平修禊洞》 宋·陈宓
延平山水窟,平生涉其粗。
距城五十里,岩壑难具模。
崔嵬通上界,突兀动地枢。
泉石自撞击,钧天恐难如。 -
247.《学诗》 宋·陈普
摇膝支颐未冠年,已将采撷胜雕镌。
未能动地惊天句,且诵吟风弄月篇。
击坏莫抛康节集,煎胶可续上林弦。
东山七月无人解,只是周公学有源。 -
248.《丰城道中》 宋·邓深
西风著衣袂,凉意晓来加。
宿露眩光彩,朝阳湿精华。
人烟互疏密,物色兴叹嗟。
喧嚣鸭子市,萧索渔人家。 -
249.《乡人祷雨有应时寓乌石》 宋·邓深
力穑乃有秋,斯言闻自古。
天时或不顺,人事亦安取。
今年问何如,常暘颇为苦。
大田纷拆裂,槁苗渴灌注。 -
250.《汉中行》 宋·杜范
思昔汉中殆,羯奴自荒逖。
驱侵警边陲,腥臊污华国。
官守蒙胡尘,宫庙入胡域。
奸回执国命,地土轻弃掷。 -
251.《赠笔工冯应科》 宋·方回
世言善书不择笔,此物岂可不精择。
空弓难责养由射,快剑始堪孟贲击。
多钱而贾长袖舞,工良器利贵相得。
文房四宝拟四贤,最不易致管城伯。 -
252.《嘉兴尉府教阅即事》 宋·葛绍体
轻风盪宿氛,薄日笼晓晴。
草嫩芟锄易,沙软蹙踏轻。
军容壮而肃,兵器老以刚。
震动击鼓鼙,节止鸣铙钙。 -
253.《寄钱竹深》 宋·黄庚
梦断膏梁记几年,舍身事佛绝尘缘。
把茅盖屋孤峰顶,片衲蒙头万竹边。
支遁才高交杜老,参寥诗好动苏仙。
何当尽弃人间事,特地来参一击禅。 -
254.《乐章五曲》 宋·李复
鼓急兮收舞影,火销兮膏烬冷。
乡人出门女巫醉,日下西山起阴暝。
荇叶光,青幡长。
坛前旗影动回风,飞电忽转雷隆隆。 -
255.《题水竹居》 宋·牟巘五
绕屋清波隔翠绡,鱼鳞发发鸟悠清。
画阑影漾清涟动,书几阴来绿雨摇。
文采巧当鲛杼薄,秋声微度玉笙娇。
岂惟钓艇终堪击,况是佳人不待招。 -
256.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
夏令更新,春归奏动。
秧田铺翠,麦陇翻云。
日犹舒暖,风已来熏。
目击道存如不委,更饶一喝主宾分。 -
257.《偈颂三十首》 宋·释印肃
圆应牛,经劫没人收。
若不遇人,虚度春秋。
如今横穿鼻孔,水草皆休。
有时放,有时收, -
258.《颂十玄谈》 宋·释印肃
祖祖,如钟鼓,未击有意周天普。
虚幻形声本自无,如如不动亘今古。 -
259.《示众法语》 宋·释印肃
大隐居廛小隐山,了心无事没多般。
休缘到此磨尘垢,绝爱终须耐岁寒。
百草上参多宝佛,镬头边勘赵州关。
莫教一击连天地,震动坤维顷刻间。 -
260.《洪钟歌》 宋·释印肃
昭文昭文施一钟,悬空随叩警盲聋。
圆音不断周沙界,纯体金刚空不空。
虽含响,击即通,十方诸佛应声中。