-
81.《诸公送行分韵得驱字》 宋·李弥逊
儒生自信一束书,持以游世触事迂。
十步倒行一步立,公家不辨私家臞。
壮无早计老更拙,宜去不去饥所驱。
春风力回俗士驾,政恐猿鹤讥逃逋。 -
82.《仆持节朔庭自燕山向北部落以三分为率南人居》 宋·曹勋
妾在靖康初,胡尘蒙京师。
城陷撞军入,掠去随故和。
忽闻南使过,羞顶羖羊皮。
立向最高处,图见汉官仪。
数日望回骑,荐致临风悲。 -
83.《次韵立春后余寒二首》 宋·李流谦
绛帐何时得罢开,为君叹息首空回。
亦知弹铗无人听,收拾清诗分付梅。 -
84.《一年佳节惟立春元夕并在一日亦盛事也灯火笙》 宋·姜特立
公堂宴处万灯明,灶鼓冬冬脆管清。
莫厌青裙分作队,那无艳粉笑倾城。
甘心挝鼓投荒裔,敢望传柑近上京。
咫尺宾朋若胡越,语音嘈杂隐雷声。 -
85.《分韵送孙从之司业使湖南得千字》 宋·楼钥
夫君静而敏,人十已则千。
读破万卷书,操笔思涌泉。
古事与今事,一一探本源。
蚤蜚场屋声,作吏志益坚。 -
86.《送王林叔推官分韵得锦字》 宋·楼钥
王郎天下士,中和自生禀。
澹然初无营,见者辄敛衽。
幕中资婉画,处事极精审。
与人如恐伤,律己渊冰懔。 -
87.《史少师赐第赏芍药分韵得木字》 宋·楼钥
帝城有仙山,双径森万玉。
洞户入深窈,突兀见华屋。
相君领众客,红药想芬馥。
霜刀妙裁剪,烟脂点冰轂。 -
88.《立春二首》 宋·廖行之
随意旛花剪缀新,杯盘草草簇芳辛。
还欣好景平生事,赢得旬余分外春。 -
89.《和宋宰立春雨》 宋·虞俦
怪生淑气静氛埃,知是东君一笑开。
膏雨任能滋宿麦,香风先已上寒梅。
交情太薄莺犹懒,远信难凭雁却回。
闻道君家春最胜,十分眉妩画章台。 -
90.《立春日雪》 宋·虞俦
古候农祥恰正晨,一天遽有散花人。
飘扬柳絮犹疑早,点缀梅花欲乱真。
但爱千峰如立鹄,谁怜百结有悬鹑。
玄冥珍重丰年意,分付东皇作好春。 -
91.《讲筵侍立三首》 宋·魏了翁
御前亲赐密云龙,讲罢分行帝在中。
起揖坐尝还再拜,侍臣趋出辇还宫。 -
92.《领客君子轩木芙蓉盛开分韵得红字》 宋·魏了翁
天公富万有,盈宇何充充。
秋风一摇落,所得缘手空。
忽於臞悴中,睹此寒露丛。
天然真富贵,送尽人间穷。 -
93.《十二月二十日领客登介亭分韵得梅字》 宋·魏了翁
晨镳载宾从,披雾陟崔嵬。
宇宙斂盈握,江湖大容杯。
孱颜石丈人,玉立山之隈。
山前大第宅,马头涨黄埃。 -
94.《次韵杨尚书立春》 宋·魏了翁
行玉盘中惊杜老,扣窗声里唤祈宾。
扶持大道须分等,正恐乡车未可巾。 -
95.《六月十四日后殿侍立新永康太守成嘉甫朝辞奏》 宋·魏了翁
严精伐鼓趋晨鸡,龙媒戒仗喑无嘶。
宰臣奏事左墄降,史臣曳履东阶跻。
永康太守臣申之,上殿音吐干虹蜺。
曰臣前领大农簿,试郡得请今当西。 -
96.《约眉之寓公饮郡圃梅下分韵得动字》 宋·魏了翁
穷阴雕残年,小雨杂寒冻。
野迥山色枯,木落天宇空。
殷勤玉雪友,岁岁管宾送。
孤标耿黄昏,清艳横螮蝀。 -
97.《分题得雪浪斋石》 宋·刘学箕
四海广大万山立,奇怪崷崒几岩石。
弃而达者庸有之,爱乐每恨沙土蚀。
忽然一旦获所遇,刮垢磨光呈美质。
骚人讽诵脱诸口,世宝不减和氏壁。 -
98.《送崔吉甫外刺安康分韵得客字》 宋·程公许
崔郎神骏如天马兮来西极,霜蹄蹴踏汗流赤。
不令长楸嘶风扈属车,亦合交河涉冰摧蔽敌魄。
世无善御如王忍受,可能帖耳受鞭策。
栈云嵯峨汉江碧,一眼长淮天不隔。 -
99.《送本仲聘君分韵得良字》 宋·程公许
国家全盛时,幅员万里长。
季幣到空谷,靡才不周行。
岂其贵自珍,而病匿弗彰。
南渡今百年,蜀远夫一方。 -
100.《寄立斋》 宋·王柏
团栾未久又分襟,踽踽{缳纟换女}{缳纟换女}老不禁。
陋巷更无佳客语,残编幸得古人心。
熙熙农夫含生意,济济官僚喜德音。
欲共功名须好汉,微阳何以胜重阴。