-
41.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
42.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
43.《传胡报二十韵》 宋·徐玑
胡虏无仁义,兴衰匪百年。
如何凭气力,久欲靖中边。
异类依天角,黄头住海輭。
愚堪呼鹿豕,健母学鹰鹯。 -
44.《咏司马彪续汉志》 唐·李世民
二仪初创象,三才乃分位。
非惟树司牧,固亦垂文字。
绵代更膺期,芳图无辍记。
炎汉承君道,英谟纂神器。 -
45.《酬梁二十宋中所赠兼留别梁少府》 唐·独孤及
少读黄帝书,肯不笑机事。
意犹负深衷,未免名迹累。
厌贫学干禄,欲徇宾王利。
甘为风波人,岂复江海意。 -
46.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
47.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
48.《莺啼序(宫中新进黄莺)》 宋·汪元量
檀栾宫墙数仞,敞朱帘绣户。
正春暖、飘拂和风,衮入红尘香雾。
见丝柳青青,袅娜如学宫腰舞。
有黄莺、恰恰飞来,一梭金羽。 -
49.《读林罕小说》 宋·晁公武
仓颉鹳鸟迹,於是创文字。
原其制作心,本以便记事,呼读犹强名,况乃论位置。
周人建小学,六书分义类。 -
50.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
51.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
52.《滕用亨诸篆体歌》 明·王行
维周大篆成史籀,宣圣传经制蝌蚪。
总因仓颉见鸟迹,象形置书变来久。
李斯小篆类玉箸,钟鼎鱼虫分众手。
碧霄鸾凤漫回翔,沧海蛟螭互蟠纽。 -
53.《赠莆阳卓大著顺宁精舍三十韵》 宋·文天祥
人生天地间,一死非细事。
识破此条贯,八九分地位。
赵岐图寿藏,杜牧拟墓志。
祭文潜自撰,荷锸伶常醉。 -
54.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
55.《徐元敏察院顷和子中兄长篇语颇相属今承出使》 宋·周必大
少年同仕秦淮口,醉里殷勤扫花帚。
苍颜白发二纪中,梦断赏心并折柳。
非才晚污论思地,分察久观弹击手。
端方期不负耳目,诘曲谁能学跟肘。 -
56.《奉和御製奉先歌》 宋·夏竦
皇家兮仙祖,上世兮圣神。
承云兮分治,驾羽兮临民。
诞昭兮馨烈,高陟兮元真。
载乘土运临三古,属象羲农振遐武。 -
57.《谢翟元卿诗卷见投》 宋·陈造
从君只比羊胛熟,得诗已可牛腰束。
谁言此老四壁立,襞积锦绣罗群玉。
晨兴讽诵暮编缀,未觉饥雷隐枵腹。
我生嗜学类贪夫,婪酣欲诉南山竹。 -
58.《寄题义陵吴簿义方堂》 宋·胡寅
万生天地间,灵者乃知义。
何独於义明,而利心亦炽。
兹焉分两轨,君子小人异。
录义一毛輶,百川利趋亟。 -
59.《次韵在伯送行》 宋·赵蕃
白石何凿凿,白鸟可鹤鹤。
吾行甚悠悠,物境自廓廊。
缅思友生良,顿使怀抱恶。
别辞固丁宁,醒矣转寂寞。 -
60.《和立斋番君吟》 宋·王柏
日月星辰天之精,山川草木地之文。
本乎天者既圆象,下者何不皆方形。
此疑千古不能决,读尽六经无异说。
依稀子夏微有言,譬诸草木区以别。