-
141.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
142.《题画赠莫文辉》 明·杜琼
蜀中有士雷济民,天机之精如有神。
远追顾陆得深趣,近于马夏尤相亲。
朅来放浪学司马,足迹还令半天下。
山川奇胜纳胸臆,熔会精神任陶冶。 -
143.《赋得眠鬟压落花》 明·冯梦祯
弄花绮床前,思纷梦自牵。
都忘鬟影媚,讵得护芳鲜。
馥延因借鬒,艳伫欲分钿。
错教荡子惜,终误如花年。 -
144.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
145.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
146.《示弟》 明·阮汉闻
何人非集木,与子愧伊蒿。
一病旐夔足,三年负蟹螯。
饯穷天漠漠,赠老日滔滔。
炊臼疑妖梦,尸饔切远忉。 -
147.《秋日家林》 明·沈德符
绕林行药挈军持,小插秋花寄远思。
谋醉得愁同节饮,逐贫无效错尤诗。
才顽未判陶弘景,痴黠平分顾恺之。
青舸画桥黄叶寺,又劳溪友钓缗随。 -
148.《拟寒山我见世中人二首》 明·石沆
我见世中人,日夜心兵动。
布帛不遮寒,齑盐不塞空。
欲求安乐法,错认逍遥梦。
米大一粒珠,分应六门用。
¤ -
149.《送王希赐编修使交趾》 明·苏伯衡
历数归真主,群方若缀旒。
外藩须嗣续,当宁重怀柔。
芝简文弥盛,茅封礼更优。
代言欣尔属,将指副予求。 -
150.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
151.《西京篇》 明·王廷相
秋风泼泼咸阳道,渭浦千霜白秋草。
秋草秋风暗古城,行人犹说西京好。
西京宫阙郁崔嵬,紫阁终南相向开。
建章长信飞尘杳,千门万户华阳回。 -
152.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
153.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
154.《雪月溪山歌送天然道首座归蜀》 明·香严和尚
蜀路连云知几许,策勤斯道耐寒暑。
拨开云雾睹青天,仍与孤云为伴侣。
布慈云,施法雨,竿木随身能作主。
德云不在妙高峰,此去逢人休错举。 -
155.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。 -
156.《子由新修汝州龙兴寺吴画壁》 宋·苏轼
丹青久衰工不艺,人物尤难到今世。
每摹市井作公卿,画手悬知是徒隶。
吴生已与不传死,那复典刑留近岁。
人间几处变西方,尽作波涛翻海势。 -
157.《刘监仓家煎米粉作饼子余云为甚酥潘邠老家造》 宋·苏轼
一杯连坐两髯棋,数片深红入座飞。
十分潋滟君休诉,且看桃花好面皮。
?唐人诗云:未有桃花面皮,先作杏子眼孔。
?野饮花间百物无,杖头惟挂一葫芦。
已倾潘子错著水,更觅君家为甚酥。 -
158.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
159.《次韵程正辅游碧落洞》 宋·苏轼
空山不难到,绝境未易名。
何时谪仙人,来作钧天声。
胸中几云梦,余地方恢宏。
长庚与北斗,错落缀冠缨。 -
160.《送李宣叔倅漳州》 宋·王安石
闽山到漳穷,地与南越错。
山川郁雾毒,瘴疠春冬作。
荒茅篁竹闲,蔽亏有城郭。
居人特鲜少,市井宜萧索。