-
1.《观音大士赞》 宋·释师范
大哉观自在,善观诸音声。
而於诸音声,不作音声见。
是见亦寂灭,亦无寂灭者。
由来离众苦,处处得解脱。 -
2.《令狐仆射与余投分素深,纵山川阻修然音问相》 唐·刘禹锡
词一篇音韵弥切,收泪握管以成报章。
虽广陵之弦于今绝矣,而盖泉之感犹庻闻焉。
焚之帐之前,附于旧编之末】~ -
3.《满江红 呜鹤余音卷一》 元·云阳子
竖起空拳,休着相、秤*是铁。
敢承当时要,丈夫刚烈。
古佛拈花微微笑,今时几个齐腰雪。
叹杜鹃、啼得血流枝,谁知切。 -
4.《送叶路分》 宋·叶适
猺啾獠唧闻鸣琴,十指如玉无哀音。
应怜听者未洗耳,衡山高兮湘水深。
君今幅巾鵷鹭行,切勿着带貔虎傍。
软荷刺少离棹短,柝桐花多班露长。 -
5.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
6.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
7.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
8.《虎丘记》 明·袁宏道
虎丘去城可七八里,其山无高岩邃壑,独以近城,故箫鼓楼船,无日无之。
凡月之夜,花之晨,雪之夕,游人往来,纷错如织,而中秋为尤胜。
每至是日,倾城阖户,连臂而至。
衣冠士女,下迨蔀屋,莫不靓妆丽服,重茵累席,置酒交衢间。 -
9.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
10.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
13.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
14.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
15.《满路花·冬》 宋·张淑芳
罗襟湿未干,又是凄凉雪。
欲睡难成寐、音书绝。
窗前竹叶,凛凛狂风折。
寒衣弱不胜,有甚遥肠,望到春来时节。 -
16.《两浙寄子栗家书》 明·魏观
元年正月初,运使莅江浙。
二月开衙门,上下总怡悦。
明恩隆委任,疏钝愧忝窃。
四月草寇生,民灶被残劫。 -
17.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
18.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
19.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
20.《六月十四日后殿侍立新永康太守成嘉甫朝辞奏》 宋·魏了翁
严精伐鼓趋晨鸡,龙媒戒仗喑无嘶。
宰臣奏事左墄降,史臣曳履东阶跻。
永康太守臣申之,上殿音吐干虹蜺。
曰臣前领大农簿,试郡得请今当西。