-
41.《范宽寒江待渡图引为梁光禄仲齐赋》 明·刘溥
梁公骑马到我门,手持一幅范宽画。
入门大笑挽我臂,请向中堂壁间挂。
绢阔四尺高丈余,一片雪意寒模糊。
盖因此画历岁久,坡脚破缺裁欲无。 -
42.《某寒热伏枕已数日忽闻车骑明当接顿睡中得韵》 宋·张耒
山羊卷酥如切玉,翦毛胡羊花作肉。
烛前醉客淋漓时,山泉更煮如珠粟。
深泥三尺归不记,日到床前初睡足。
尔来七日战寒热,朝饭斋糜不盈掬。 -
43.《张工部至薄寒山下有书无由驰报輤车之至倍切悲怀》 唐·权德舆
书来远自薄寒山,缭绕洮河出古关。
今日难裁秣陵报,薤歌寥落柳车边。 -
44.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
45.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
46.《寒夜曲四首》 明·皇甫涍
寒切雕窗透锦茵,残更望断履綦尘。
空闺不恨飞霜夜,总使春来益黯神。 -
47.《乡中每以寒食立夏之间省坟客夔适逢此时凄然》 宋·陆游
手持绿酒酹苍苔,今岁何由疋马来。
清泪不随春雨断,孤吟欲和暮猿哀。
皂貂破弊归心切,白发凄凉老境催。
誓墓只思长不出,松门日日手亲开。 -
48.《大寒》 宋·陆游
大寒雪未消,闭户不能出,可怜切云冠,局此容膝室。
吾车适已悬,吾驭久罢叱,拂麈取一编,相对辄终日。
亡羊戒多岐,学道当致一,信能宗阙里,百氏端可黜。
为山傥勿休,会见高崒嵂。
颓龄虽已迫,孺子有美质。 -
49.《寒夜思友三首》 唐·王勃
久别侵怀抱,他乡变容色。
月下调鸣琴,相思此何极。
云间征思断,月下归愁切。
鸿雁西南飞,如何故人别。
朝朝翠山下,夜夜苍江曲。
复此遥相思,清尊湛芳绿。 -
50.《瀼西寒望》 唐·杜甫
水色含群动,朝光切太虚。
年侵频怅望,兴远一萧疏。
猿挂时相学,鸥行炯自如。
瞿唐春欲至,定卜瀼西居。 -
51.《寒夜闻霜钟》 唐·卢景亮
洪钟发长夜,清响出层岑。
暗入繁霜切,遥传古寺深。
何城乱远漏,几处杂疏砧。
已警离人梦,仍沾旅客襟。
待时当命侣,抱器本无心。
倘若无知者,谁能设此音。 -
52.《拟寒山拾得二十首》 宋·王安石
打贼贼恐怖,看客客喜欢。
亦有客是贼,切莫受伊谩。
乐哉贫儿家,无事役心肝。
既无贼可打,岂有客须看。 -
53.《拟寒山拾得二十首》 宋·王安石
勇有孟施舍,能无惧而已。
若人学佛法,勇亦当如此。
休来讲下坐,莫入禅门里。
但能一切舍,管取佛欢喜。 -
54.《和江邻几学士得雷殿直墨竹二轴》 宋·梅尧臣
昔见雷子之小篆,今见雷子之墨竹。
节瘦已似蛟龙孙,叶暗曾无凤皇宿。
江翁得之尤爱怜,作诗写意酬双轴。
挂在空堂坐卧看,如玩萧萧岩畔绿。
莫疑昏黑眼生花,松煤浓色切寒鸦。
不问主人兼客至,明朝骑马到君家。 -
55.《蒜岭》 宋·刘克庄
到此思家切,寒衣半泪痕。
烧馀山顶秃,潮至海波浑。
仆怕昏无店,人言近有村。
吾生输野老,笑语掩柴门。 -
56.《题大义泉》 宋·刘子翚
移筇山未深,切骨寒无那。
蜿蜒瘦苍虬,脚底飞腾过。
幽亭护石池,庭事不敢涴。
虚中涵月静,冷面从云呵。 -
57.《岳阳楼》 宋·王之道
云开层观切高寒,三面江湖一面山。
眼界不知多少远,望中幽鸟暮飞还。 -
58.《恭奉圣训赋凌虚》 宋·曹勋
新规杰阁倚苍峦,地拱天成十二栏。
但觉星辰来广漠,不知步武切高寒。
春风先到黄金阙,皓月常临白玉盘。
曾侍威颜香案末,邃瞻旒扆瑞云端。 -
59.《谢安大使儿遗白玉环》 宋·魏了翁
宝刀切寒玉,解作环无端。
连蜷虹贯日,晶润晴生烟。
帝省岷嶓下,冠佩人閒閒。
乃饬坤之灵,效贡穷山渊。 -
60.《湘中寒夜》 宋·徐照
本自家於越,何期滞楚邦。
吟多头易白,归切思难降。
但听风收竹,谁知雪满江。
叉鱼中夜急,烧火照楼窗。