-
101.《百步洪二首(并叙)》 宋·苏轼
王定国访余于彭城,一日棹小舟,与颜长道携盼、英、卿三子游泗水,北上圣女山,南下百步洪,吹笛饮酒,乘月而归。
余时以事不得往,夜着羽衣,伫立于黄楼上,相视而笑,以为李太白死,世间无此乐三百余年矣。
定国既去逾月,复与参寥师放舟洪下,追怀曩游,以为陈迹,喟然而叹。
故作二诗,一以遗参寥,一以寄定国,且示颜长道、舒尧文邀同赋云。 -
102.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
103.《同王浚贤良赋龟得升字》 宋·王安石
世传一尾龟百龄,此龟逮见隋唐兴。
虽然天幸免焦灼,想屡缩颈愁严凝。
前年赴满不量力,欲替鳌负三崚嶒。
番禺使君邂逅见,知困簸荡因嗟矜。 -
104.《哀贤亭》 宋·王安石
黄鸟哀子车,强埋非天为。
天夺不待老,还能使人悲。
马侯东南秀,鞭策要路驰。
归骨万里州,乃当强壮时。 -
105.《南京妙峰亭》 宋·秦观
王公厌承明,出守南宫钥。
结构得崇岳,岿然瞰清洛。
是时谪仙人,发轫自庐霍。
郊原春鸟鸣,来此动豪酌。 -
106.《夜雨》 宋·陆游
吾诗满箧笥,最多夜雨篇。
四时雨皆佳,莫若初寒天。
纸帐白于毡,纸被软于绵。
枕傍小铜匜,海沉起微烟。 -
107.《岳池农家》 宋·陆游
春深农家耕未足,原头叱叱两黄犊,泥融无块水初浑,雨细有痕秧正绿。
绿秧分时风日美,时平未有差科起,买花西舍喜成婚,持酒东邻贺生子。
谁言农家不入时,小姑画得城中眉,一双素手无人识,空村相唤看缫丝。
农家农家乐复乐,不比市朝争夺恶。 -
108.《出塞四首借用秦少游韵》 宋·陆游
符离既班师,北讨意颇阑。
志士虽有怀,开说常苦艰。
诸将初北首,易水秋风寒。
黄旗驰捷奏,雪夜夺榆关。 -
109.《胡无人》 宋·陆游
须如蝟毛磔,面如紫石棱。
丈夫出门无万里,风云之会立可乘。
追奔露宿青海月,夺城夜蹋黄河冰。
铁衣度碛雨飒飒,战鼓上陇雷凭凭。 -
110.《中秋前一夕,雨中登双溪叠嶂,已而月出二首》 宋·杨万里
双溪叠嶂旧知名,投老初登眼不醒。
一雨飞来四天黑,乱云遮断万峰青。
急呼月色开秋色,夺得昭亭与敬亭。
自笑诗翁犹狡狯,不饶山鬼弄精灵。 -
111.《谢王恭父赠梁杲墨》 宋·杨万里
君不见蜀人文字天下工,前有相如後杨雄。
君不见蜀人乌丸天下妙,前有蒲韶後梁杲。
初得梁墨黐摹糊,老夫道渠不及蒲。
蓬山藏室王校书,笑我未识真玄菟。 -
112.《霜露》 宋·杨万里
落照红犹剩,初星白未真。
霜威能夺月,寒力故欺人。
哀鴈知谁怨,吟蛩独我亲。
老来忧患里,忍泪已沾巾。 -
113.《春日杂书八首》 宋·张耒
春风无形迹,贫舍亦时至。
欲将桃李蹊,易此冰霜地。
朝阳屋角暖,岸帻散衿袂。
迹来饬妻子,裘纩且饮费。 -
114.《喜宝积智轸道人惠书偈》 宋·张耒
南山老禅翁,白净如水月。
我初获亲近,解此痴脑结。
十年归故里,父老半存灭。
逢师百如旧,才若旦夜别。 -
115.《将归叶先寄明复季常》 宋·黄庭坚
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。 -
116.《夜坐》 宋·司马光
春阳气示胜,重为阴所乘。
涔涔积雨阕,惨惨余寒增。
流云郁不开,烈风尚凭陵。
夜阑闭户牖,青晕生昏烟。 -
117.《正月二十四日夜雪》 宋·司马光
叠瓦浮轻雪,参差粉画难。
苦欺初变柳,故压未生兰。
夜色微分白,春容不受寒。
即为花卉夺,犹得暂从看。 -
118.《和吴冲卿三哀诗》 宋·司马光
天生千万人,中有一俊杰。
奈何丧三贤,前后缠期月。
邻几任天资,浮饰耻澡刷。
朝市等山林,衣冠同布褐。 -
119.《答谢景山遗古瓦砚歌》 宋·欧阳修
火数四百炎灵销,谁其代者当涂高。
穷奸极酷不易取,始知文章基扃牢。
坐挥长喙啄天下,豪杰竞起如蝟毛。
董吕傕汜相继死。 -
120.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。