-
161.《老病》 宋·陆游
湖上归耕一病翁,此心非复少年同。
读书初恨岁时速,闻道始知身世空。
匠石不能材社栎,弋人何意慕冥鸿。
新春愈觉支离甚,又付生涯药裹中。 -
162.《初秋自述》 宋·陆游
平生偶有爱山僻,垂老常无沽酒资。
破屋颓垣吾已矣,大冠长剑汝为谁?邮亭历历关河远,鬓发萧萧岁月移。
残暑不禁随手过,东篱又近菊花时。 -
163.《迁鸡栅歌》 宋·陆游
乌鸡买来逾岁年,庭中赤帻何昂然。
吾孙初生畏晨唱,家人共议欲汝捐。
鸟穷必啄奴岂惮,鸡卖将烹吾所怜。
贵人贱畜虽古训,物理宁不思两全。 -
164.《春夏雨阳调适颇有丰岁之望喜而有作》 宋·陆游
二十年无赤白囊,人间何地不耕桑,陂塘处处分秧遍,村落家家煮茧忙。
野老逢年知饱暖,书生随例得猖狂。
雨余天气初清润,曳履长歌出草堂。 -
165.《题徐渊子环碧亭亭有茶山曾先生诗》 宋·陆游
茶山丈人厌嚣哗,幅巾每访博士家,小亭谈笑不知暮,往往城上闻吹笳。
兴来杰作粲珠璧,岁久妙墨亡龙蛇。
郎君弟子多白发,回头日月如奔车。
徐卿赤城古仙子,十年四海推才华。 -
166.《独至香山忆谢学士》 宋·欧阳修
伊水弄春沙,山临水上斜。
曾为谢公客,◇入梵王家。
阴涧初生草,春岩自落花。
却寻题石处,岁月已堪嗟。 -
167.《喜雪示徐生》 宋·欧阳修
清穹凛冬威,旱野渴天泽。
经旬三尺雪,万物变颜色。
愁云嘘不开,惨惨连日夕。
寒风借天势,豪忽肆陵轹。 -
168.《吴中送顾生归海陵》 明·高启
凉风初变柳,归兴片帆孤。
家向三秋到,田经几岁芜。
旧音犹带楚,新梦未离吴。
明日江南北,相思有雁无? -
169.《初宿囊山和方云台韵一首》 宋·刘克庄
客游万里践霜冰,旦旦披衣坐待明。
絫黍功名成未易,跳丸岁月去堪惊。
即今纸被携寻宿,当日油幢听报更。
赖有云台公好事,追程来送老门生。 -
170.《春雪》 宋·苏辙
温风吹破腊,留雪恼新春。
信逐残梅到,花従半夜匀。
旋消微覆瓦,狂下亦欺人。
压竹时闻落,埋萱久未伸。 -
171.《岁莫二首》 宋·苏辙
岭南万里归来客,颍上六年多病身。
未死谁言犹有命,长闲岂复更尤人。
眼看世事知难了,手注遗编近一新。
点检平生无几恨,浊醪初熟正逢春。 -
172.《初发彭城有感寄子瞻》 宋·苏辙
秋晴卷流潦,古汴日向干。
扁舟久不解,畏此行路难。
此行亦不远,世故方如山。
我持一寸刃,巉绝何由刊。 -
173.《记岁首乡俗寄子瞻二首其一踏青》 宋·苏辙
江上冰消岸草青,三三五五踏青行。
浮桥没水不胜重,野店压糟无复清。
松下寒花初破萼,谷中幽鸟渐嘤鸣。
洞门泉脉龙睛动,观里丹池鸭舌生。 -
174.《叶少蕴生朝三首》 宋·张元干
绛节霓旌下九天,括苍初识地行仙。
桃华海上三千岁,凤历人间五百年。
可但彤弓寻节制,要知黔首望陶甄。
香凝燕寝森兰玉,会见貂冠总附蝉。 -
175.《勉陈石二生》 宋·郑獬
精金埋深山,凿土不难得。
大贝贮沧海,破浪亦能识。
山趋猛虎穴,海入长蛟室。
必意往取之,投躯不少惜。 -
176.《北京判府司徒侍中生日三十四韵》 宋·强至
仁祖龙飞榜,宗工凤举春。
争先欣得隽,直上欲惊人。
终贾年方妙,轲雄学已醇。
纡朱光半刺,垂白慰偏亲。 -
177.《岁晚言怀》 宋·陈造
雀响初防雪,鸦骄恐报晴。
徒妨一老梦,莫究二虫情。
虚籁吹群动,洪炉寄短生。
只今观物化,未替白鸥盟。 -
178.《吴守生朝》 宋·胡寅
梅信初传冬未深,高门熊梦庆相寻。
三朝耆旧人皆仰,一德纯全众所钦。
难老椿龄方演迤,后凋松色正阴森。
原公常记茱萸酿,每岁兹辰细细斟。 -
179.《初冬山居即事十首》 宋·吴芾
自笑谋生拙,空惊岁月除。
年衰惟藉药,发少不禁梳。
尽日扃蓬户,无人过草庐。
晚来闲策杖,缓步当柴车。 -
180.《重阳再和乙丑岁韵》 宋·吴芾
老去逢秋倍感伤,此生能风几重阳。
喜君绿蚁初浮瓮,容我黄花满泛觞。
幸返丘园如素志,况陪新旧话中肠。
已拼今日如泥醉,苦恨频年客异乡。