-
1.《留别京师诸友》 明·牟伦
行行策马出皇畿,古木霜寒独鸟飞。
天上故人青眼在,蜀中诸弟素书稀。
秋风故陇云连栈,夜月胡笳露满衣。
白发萧萧身万里,不知别后竟何依。 -
2.《之江淮留别京中亲故》 唐·耿湋
长云迷一雁,渐远向南声。
已带千霜鬓,初为万里行。
繁虫满夜草,连雨暗秋城。
前路诸侯贵,何人重客卿。 -
3.《载病东归山阴酬别京都交旧》 宋·贺铸
我家湖水接山溪,载病东归路不迷。
城郭依然辽海鹤,鵷鸿邈矣会稽鸡。
可须印绶怀中出,幸有珠玑袖里携。
行赋渔歌寄亲串,春风吹渡浙江西。 -
4.《满庭芳 留别京兆》 元·王哲
劝韩公,归东路,人子细消详。
谈教我,须要写词章。
地慈尊几旦,轮显,圆相明光。
谁得,心无碍,古庆好施张。 -
5.《还京赠别》 唐·卢照邻
风月清江夜,山水白云朝。
万里同为客,三秋契不凋。
戏凫分断岸,归骑别高标。
一去仙桥道,还望锦城遥。 -
6.《广陵送别宋员外佐越郑舍人还京(一作张谔诗)》 唐·韦述
朱绂临秦望,皇华赴洛桥。
文章南渡越,书奏北归朝。
树入江云尽,城衔海月遥。
秋风将客思,川上晚萧萧。 -
7.《还京(一作广陵送别宋员外佐越郑舍人还京一作韦述诗)》 唐·张谔
朱绂临秦望,皇华赴洛桥。
文章南渡越,书奏北归朝。
树入江云尽,城衔海月遥。
秋风将客思,川上晚萧萧。 -
8.《还京(一作广陵送别宋员外佐越郑舍人还京一作韦述诗)》 唐·张谔
朱绂临秦望,皇华赴洛桥。
文章南渡越,书奏北归朝。
树入江云尽,城衔海月遥。
秋风将客思,川上晚萧萧。 -
9.《京口送别王四谊》 唐·储光羲
江上枫林秋,江中秋水流。
清晨惜分袂,秋日尚同舟。
落潮洗鱼浦,倾荷枕驿楼。
明年菊花熟,洛东泛觞游。 -
10.《京口留别徐大补阙赵二零陵》 唐·储光羲
皇州月初晓,处处鼓钟喧。
树出蓬莱殿,城开阊阖门。
近臣朝琐闼,词客向文园。
独有三川路,空伤游子魂。 -
11.《别李浦之京》 唐·王昌龄
故园今在灞陵西,江畔逢君醉不迷。
小弟邻庄尚渔猎,一封书寄数行啼。 -
12.《东京留别诸公(一题作京还别新丰诸友)》 唐·孟浩然
吾道昧所适,驱车还向东。
主人开旧馆,留客醉新丰。
树绕温泉绿,尘遮晚日红。
拂衣从此去,高步蹑华嵩。 -
13.《东京留别诸公(一题作京还别新丰诸友)》 唐·孟浩然
吾道昧所适,驱车还向东。
主人开旧馆,留客醉新丰。
树绕温泉绿,尘遮晚日红。
拂衣从此去,高步蹑华嵩。 -
14.《南陵别儿童入京》 唐·李白
白酒新熟山中归,黄鸡啄黍秋正肥。
呼童烹鸡酌白酒,儿女嬉笑牵人衣。
高歌取醉欲自慰,起舞落日争光辉。
游说万乘苦不早,著鞭跨马涉远道。
会稽愚妇轻买臣,余亦辞家西入秦。
仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。 -
15.《留别洛京亲友》 唐·韦应物
握手出都门,驾言适京师。
岂不怀旧庐,惆怅与子辞。
丽日坐高阁,清觞宴华池。
昨游倏已过,后遇良未知。
念结路方永,岁阴野无晖。
单车我当前,暮雪子独归。
临流一相望,零泪忽沾衣。 -
16.《送郑堪归东京汜水别业(得闲字)》 唐·岑参
客舍见春草,忽闻思旧山。
看君灞陵去,匹马成皋还。
对酒风与雪,向家河复关。
因悲宦游子,终岁无时闲。 -
17.《送郑堪归东京汜水别业(得闲字)》 唐·岑参
客舍见春草,忽闻思旧山。
看君灞陵去,匹马成皋还。
对酒风与雪,向家河复关。
因悲宦游子,终岁无时闲。 -
18.《奉寄别马巴州(时甫除京兆功曹在东川)》 唐·杜甫
勋业终归马伏波,功曹非复汉萧何。
扁舟系缆沙边久,南国浮云水上多。
独把鱼竿终远去,难随鸟翼一相过。
知君未爱春湖色,兴在骊驹白玉珂。 -
19.《将赴京答李纾赠别》 唐·独孤及
胶漆常投分,荆蛮各倦游。
帝乡今独往,沟水便分流。
甘作远行客,深惭不系舟。
思君带将缓,岂直日三秋。 -
20.《之京留别刘方平》 唐·皇甫冉
客子慕俦侣,含凄整晨装。
邀欢日不足,况乃前期长。
离袂惜嘉月,远还劳折芳。
迟回越二陵,回首但苍茫。
乔木清宿雨,故关愁夕阳。
人言长安乐,其奈缅相望。