-
201.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
佳人鲁山下,日弄清汉波。
促弦调宝瑟,哀思感人多。
咬哇秦缶击,冷落吨客歌。
知音良不易,如此粲者何。 -
202.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
英英白龙孙,眉目古人气。
拮据营数椽,下帘草生砌。
文章作迳庭,功用见造次。
无庸垂罄嗟,遗安鹿门意。 -
203.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
诗人辛国士,句法似阿驹。
别墅沧浪曲,绿阴禽鸟呼。
颇参金粟眼,渐造文字无。
儿辈例学语,屋壁祝蒲卢。 -
204.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
山阴千载人,挥洒照八极。
只今定武刻,犹带龙虎笔。
单侯出机杼,岂自剑舞得。
馀波人竹石,绝叹咄咄逼。 -
205.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
异时之罘君,在涅守曰颢。
黄钟欠牛铎,淋漓吊遗稿。
有子殊可人,特水见此老。
客来请论文,但道曲肱好。 -
206.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
中郎逝千霜,曲高复谁为。
庞翁趣无弦,郑伯功斩鼻。
春风桃花溪,寒渌绕苍翠。
何当从两君,放浪讨幽事。 -
207.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
宦达羞故妻,贱贫厌丘嫂。
上书云雨迥,还舍笋蕨老。
江皋锄带经,决计恨不早。
士无五羖皮,没世抱枯槁。 -
208.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
伐木响虚牝,我愿友褐夫。
九关呀虎豹,何时内高祛。
黄鹄眇云树,鹦鹉澹烟芜。
倚杖得清赏,洗心观本初。 -
209.《以长歌意无极好为老夫听为韵奉别沔鄂亲友》 宋·姜夔
孤鸿度关山,风霜摧翅瓴。
影低白云莫,哀噭那忍听。
士生有如此,储粟不满瓶。
著书穷愁滨,可续离骚经。 -
210.《黄彦达之衡山有诗留别因次其韵》 宋·刘子翚
穷腊冰霜千里客,此行何事更间关。
永怀契阔徒酸鼻。
无力吹嘘祗厚颜。
铅椠一囊身计拙,烽烟匝地世途艰。
曳裾端向龙门去,清梦犹应忆故山。 -
211.《次韵士特赠别》 宋·刘子翚
客舍愁分袂,梅花小雪前。
夜看牛渚月,春别剡溪船。
丽句光行色,悲歌惨别筵。
后期相约处,双阙五云天。 -
212.《次韵送友人过山阴郡时夜别於舟中》 宋·张元干
草草杯盘灿烛光,故人相对水云乡。
涛江君去访秦望,丘壑我归为楚狂。
活国未逢三折臂,忧时空转九回扬。
绝怜明发成南北,梦寐全无夜太长。 -
213.《次韵陈德用明府赠别之什》 宋·张元干
人欺季子币貂裘,谁信班生万里侯。
小隐故山今去好,中原遗恨几时休。
春争残腊寒梅早,雨涩晴冬宿麦忧。
老眼相看炯无语,濁醪何日更浇愁。 -
214.《次韵文老使君宗兄见赠近体佳什两篇仆与公别》 宋·张元干
使君元自锦官来,百丈重寻滟澦回。
化阅行年如伯玉,心成全德过王骀。
把麾政尔人生富,持橐终期间世才。
莫问桃花今老矣,刘郎去后任渠栽。 -
215.《次韵文老使君宗兄见赠近体佳什两篇仆与公别》 宋·张元干
旧游兰若尽英才,坐上高谈亦壮哉。
老去语音虽记忆,众中容貌各惊猜。
津亭夜雨故人少,樽酒灯花乡信来。
茂苑相逢话京洛,柂楼犹喜待春回。 -
216.《九月一日与王季夷酌别为赋十六韵》 宋·张元干
黄鹄抟秋风,一举辄万里。
飞鸣蓬蒿间,燕雀徒为尔。
王郎志凌云,英妙良可喜。
片言只字奇,採掇殊未已。 -
217.《立之临别连以佳篇见贶依韵和酬》 宋·强至
建溪夫子惠新诗,雅道深惭未得知。
曲享鶢鶋真过矣,吟成款段复何之。
日斜留煮山家茗,烟重愁燃客舍萁。
我系一官君四海,可怜出处不同时。 -
218.《依韵和酬留别》 宋·强至
魏国山河气自雄,殊方客子一身穷。
灵文独富肝脾内,秀句连成咳唾中。
细数旧游如俯仰,俄惊新别又西东。
郡侯早晚论高行,懒就秋闱望至公。 -
219.《次李德充别刘长因韵》 宋·吴则礼
悬榻有妙致,脱冠论古情。
羁愁一杯尽,好句万人惊。
谈尘初未厌,樯乌俄小征。
遥怜柁楼底,别夜月孤明。 -
220.《某辱归父丈惠贶新谨次韵末章为别》 宋·张栻
淮海相从几岁年,南州雁不到西川。
重逢影落烟沙外,却喜身如金石坚。
莫叹武城资莞尔,且看平楚正苍然。
剸繁自是君余事,毫发难逃止水渊。